ائتلاف سفید و آبی علیه لیکود/بازی نتانیاهو با خطر اعراب اسرائیلی
به گفته مقامات اسرائیلی نتانیاهو برای رسیدن به قدرت دست به هر اقدامی می زند و حتی اتحاد اسرائیل را نادیده می گیرد.
«مؤسسه واشنگتن» در مقاله‌ای به قلم «دیوید ماکوفسکی» می‌نویسد: نتانیاهو در تلاش است برای دستیابی به قدرت دست به هر اقدامی بزند.
طبق این مقاله ایجاد تفرقه بین احزاب دیگر، حمایت از احزاب تروریستی و در خطر جلوه دادن اسرائیل مهمترین این اقدامات است. «دیوید ماکوفسکی» عضو برجسته این مؤسسه و مدیر پروژه «ارتباطات اسرائیل و فلسطین» است. او در حال حاضر همراه «دنیس رأس» مشغول نگارش کتاب جدید خود است.
در ادامه ترجمه این مطلب آمده است:
یک ائتلاف سیاسی جدید کمپین انتخاباتی را به دو دسته تقسیم کرده و اکنون هر کدام از دو طرف اکنون مشغول مطرح کردن پیام انتخاباتی خود هستند.
چندی پیش دو حزب اصلی میانه رو اسرائیل یعنی حزب «اقتدار اسرائیل» ژنرال «بنی گانتس» و حزب «یش عتید (آینده آنجاست)» اعلام کردند با یکدیگر متحد شده‌اند. در نتیجه انتخابات کشور که به علت داشتن چند حزب شرکت کننده معروف شده بود با به حاشیه رفتن احزاب دیگر به دو حزب محدود شد. این دو حزب خود را به علت وجود رنگ آبی و سفید در پرچم اسرائیل «آبی» و «سفید» نامیده‌اند.
این ائتلاف جدید برای اولین بار در تاریخ اسرائیل سه فرمانده را کنار هم قرار داده که عبارتند از «بنی گانتس»، «گبی اشکنازی» و «موشه یعلون». نظرسنجی‌ها نشان دهنده رقابت شانه به شانه «بنی گانتس» و «نتانیاهو» بود. چالشی که نتانیاهو در سه سال گذشته هیچگاه با آن روبرو نشده بود.
این تحولات ممکن است باعث از بین رفتن برنامه اصلی نتانیاهو می‌شوند. او تصمیم داشت پس از پیروزی حزب «لیکود» و به قدرت رسیدن در انتخابات ۹ آوریل به «بنی گانتس» یک پست کلیدی دهد. اکنون که «بنی گانتس» رقیب سرسخت حزب «لیکود» است احتمالاً در صورتی که نتانیاهو پیروز شود «لاپید» و «یعلون» او را تحت فشار می‌گذارند که پیشنهاد پیوستن به کابینه نتانیاهو را رد کند. طرف دیگر ماجرا «مندلبلیت»، دادستان کل اسرائیل است که ممکن است به زودی نتانیاهو را به اتهام فساد محکوم کند.
بحث «آبی» و «سفید» این است که نتانیاهو یک جدایی افکن است
«گانتس» و متحدانش ممکن است انتخابات را به رفراندومی علیه نتانیاهو تبدیل کنند. انتقاد اصلی آنها این است که نتانیاهو برای به دست آوردن آرای بیشتر اسرائیلی‌ها را به مبارزه با هم وا می‌دارد و مقام و قدرت سیاسی خود را به اتحاد کشور ترجیح می‌دهد. به نظر می‌رسد آنها امیدوارند که شور و اشتیاق مردم به اتحاد آنها حس پویایی بخشد و امید دارند این حس با محکومیت نتانیاهو توسط «مندلبلیت» افزایش یابد.
چون بحث بین «آبی» و «سفید» باعث می‌شود مسائل صلح فلسطین در حاشیه قرار گیرد حزب مقابل نتانیاهو ممکن است بتواند امیدوار باشد فهرست ارائه شده آن به «کنست» (پارلمان) دست کم از نظر تعدادی از نامزدهای حزب راست «کنست» مورد تأیید باشد (در سیستم پارلمانی اسرائیل آرای احزاب معیار است نه اشخاص). فهرستی متشکل از کاندیداهای متفاوت و اینکه رهبران حزب سابقه امنیتی قابل توجهی دارند و اتحاد دغدغه اصلیشان است ممکن است بتواند نظر نمایندگان حزب متمایل به راست را جلب کند. طبق داده‌های «مؤسسه دموکراسی اسرائیل» ۶۳ درصد اکثریت یهودیان اسرائیل اکنون خود را تا حد زیادی متعلق به حزب راست می‌دانند و این به معنی است که حزب راست در اکثریت است.
حزب «لیکود» عقیده دارد تغییرات بسیار خطرناک است
بدون شک نتانیاهو خواسته استراتژی‌های حزب راست و چپ را متوجه می‌شود. دلیل پیروزی‌های پیشین نتانیاهو توانایی بی نظیر او در این بود که در هر انتخاباتی خود را مدافع ارشد اسرائیل در برابر تهدیدها جلوه می‌داد. به نظر می‌رسد ادغام «آبی» و «سفید» و وجود سه فرمانده نظامی پیشین این تاکتیک را خنثی کند. گذشته از آن اعلام دادگاه مقدماتی که قرار است به اتهامات نتانیاهو رسیدگی کند احتمالاً منجر به مطرح شدن این سوال برای بسیاری از صاحبنظران خواهد شد که آیا حزب «لیکود» با آن قابلیت‌های سیاسی بی همتا تبدیل به یک مسأله مشکل ساز شده است.
در حال حاضر آرا از آن ائتلاف «آبی» و «سفید» است و «لیکود» در این رقابت عقب افتاده است (به گفته روزنامه «یدیعوت آحارانوت» ۳۶ کرسی در مقابل ۳۰ کرسی از ۱۲۰ کرسی «کنست»). ولی نتانیاهو می‌داند چون حزب راست در «کنست» قدرت غالب است و در نهایت او پیروز می‌شود. در کل نمایندگان حزب راست اسرائیل به این دلیل که می‌توانند با استفاده از حق وتو خود به احزاب دیگر امکان دهند که مورد تأیید «کنست» قرار گیرند مانند همیشه مطمئن هستند او برنده نهایی انتخابات خواهد بود. حتی اگر حزب «لیکود» در انتخابات از رقبای خود عقب هم بیفتد باز «کنست» برای آنکه او پیروز شود می‌تواند با حق وتویی که دارد به نفع او وارد عمل شود.
اگر انتخابات ۲۰۱۵ را نمونه قرار دهیم می‌بینیم نتانیاهو هرگاه در حال باخت بوده به حزب راست متوسل شده است و آنها را این گونه برای رأی دادن به خود قانع کرده است که اگر او رأی نیاورد احزاب اعرب اسرائیلی پیروز خواهند شد. چندی پیش نیز درست پس از ائتلاف «آبی» و «سفید» همین کار را کرد. ضمن اینکه این بار در یک حرکت جدید احزاب راست غیر از «لیکود» را به ادغام فرا خوانده است. یکی از این احزاب فراخوانده شده حزبی است که پیرو عقاید تندرویِ متعصبی به نام «مئیرکاهان» است که در سال ۱۹۸۱ به دلیل عقاید افراطی ورودش به «کنست» ممنوع اعلام شد. این در حالیست که نتانیاهو قول داده است یکی از افراد همین حزب را در دولت بعد وزیر آموزش کند.
به طور خلاصه کمپین انتخاباتی نتانیاهو بر اساس نتیجه همه پرسی درباره یک رویکرد سیاسی عمل نمی‌کند بلکه بیشتر با برانگیختن شک و تردید نسبت به رقبایش و مطرح ساختن سو قصد فلسطینیان نسبت به اسرائیل کار خود را پیش می‌برد. احتمالاً در ادامه نیز از همین روش‌ها استفاده خواهد کرد. ولی زمانی که در پیش روست این ادبیات که مثل یک طبل تو خالی است را مورد آزمایش قرار می‌دهد.
نتانیاهو این سوال که آیا مذاکرات صلح فلسطین منطقی بوده است یا خیر را بی پاسخ گذاشته است. او و مشاورانش محمود عباس (رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین) را در نظر عموم مردم اسرائیل شخصی غیر قابل اعتماد جلوه داده‌اند و هر کس که در شرایط فعلی بر صلح تاکید داشته باشد را ساده لوح می‌نامند. نفوذ این بحث به حدی بود که نه «بنی گانتس» و نه «لاپید» امنیت لازم برای گنجاندن «تسیپی لیونی» معروف به قهرمان را در فهرست اعضای حزب خود نداشتند و این یکی از عوامل مؤثر در تصمیم اخیر «تسیپی لیونی» مبنی بر کنار گذاشتن سیاست است.
نتانیاهو و مشاورانش هشدار به نمایندگان را آغاز کرده‌اند. هشدار به اینکه اگر ائتلاف «آبی» و «سفید» قبل از وجود طرح پیشنهادی صلح پیروز شود، «گانتس» و متحدانش ممکن است وسوسه شوند به طور یکجانبه فعالیت‌های شهرک سازی در آن طرف دیوار حائل را متوقف سازند.
به علت پیچیدگی مسائل و نتایج سیاسی احتمالی آن، «گانتس» و «لاپید» از هرگونه پیشنهاد که یادآور جدایی غزه در سال ۲۰۰۵ است خودداری می‌کنند. آنها برای جلب حزب متمایل به راست از بیان طرح‌های پیشنهادی خود برای بهبود وضعیت فلسطینی‌ها سکوت می‌کنند ولی این سکوت خود می‌تواند بهانه‌ای باشد تا به دلیل اهداف مبهم یا پنهانی از طرف حزب «لیکود» مورد حمله قرار بگیرند.
نتانیاهو به ارتباط بین اسرائیل و کشورهای عربی افتخار می‌کند. عکس‌های یادگاری او با سران عرب در نشست ورشو نیز برای آن است که به نمایندگان یادآوری کند این ارتباط بی نتیجه نبوده است. این در حالی است که او باعث از بین رفتن امکان صلح فلسطین شد.
در نهایت باید گفت احتمالاً نتانیاهو برنامه‌های سیاسی را به نفع خود تغییر می‌دهد. هیچ حزب اسرائیلی تا کنون به خودی خود بدون ائتلاف با حزب دیگر وتوی شصت و یک کرسی را برای تشکیل دولت به دست نیاورده است. در نظر سنجی های پیش از انتخابات جایگاه احزاب راست میانه رو و احزاب میانه رو احتمالاً تغییر خاصی نخواهد داشت در حالی که حزب راست در آن از جایگاه خوبی برخوردار نیست. علاوه بر این در سیاست اسرائیل ما شاهد عدم توازن بین حزب‌ها هستیم. احزاب میانه رو متمایل به راست می‌توانند با متحد شدن با احزابی که گرایش بیشتری به راست دارند نظر ارتدوکس های تندرو را جلب کنند ولی احزاب میانه رو متمایل به چپ نمی‌توانند نظر بسیاری از نمایندگان عرب را جلب کنند چرا که آنها تمایلی به پیوستن به ائتلاف‌ها ندارند و این نگرانی وجود دارد که نمایندگان یهودی را بیگانه بدانند.
مشخص نیست چه کسی در این درگیری‌های لفظی پیروز می‌شود. احتمال اینکه «ماندلبلیت» نتانیاهو را دادگاهی کند در حال افزایش است؛ نتیجه هر چه باشد در روزهای اخیر شاهد پیشی گرفتن قابل توجه یک حزب از دیگری خواهیم بود.
