آقای رییس جمهور، به آمریکا برو به هزار و یک دلیل

شاید نگرانی مهم در این سفر احتمال رودرو شدن ترامپ با روحانی است. دیداری که به نظر می‌رسد فعلا هیچکدام از طرف‌ها مشتاق آن نیستند. هر دو پیش شرط‌هایی دارند که می‌گویند طرف مقابل باید آن را اجرا کند. در ضمن همیشه در جریان سفر روسای جمهور ایران به سازمان ملل، این حاشیه وجود داشته است. یادمان نرفته است که خاتمی برای روبرو نشدن با کلینتون به دستشویی پناه برد.

سید عباس موسوی سخنگوی وزارت خارجه در نشست هفتگی خود با خبرنگاران گفت: «اگر شرایط مساعد باشد؛ آقای ظریف طی روزهای آینده همراه رئیس‌جمهور برای حضور در هفتاد و چهارمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک می‌شود.»

باید گفت حتی اگر شرایط مساعد هم نبود، روحانی و ظریف باید به آمریکا بروند. مجمع عمومی سازمان ملل بهترین زمان برای گفت‌وگوهای دیپلماتیک و انتقال پیام جمهوری اسلامی به جهان است. نکته‌ای که محمود احمدی نژاد به خوبی آن را درک کرد اما از آن استفاده نکرد. او در 8 سال دوران ریاست‌ جمهوری‌اش 8 بار با سفر به نیویورک در مجمع عمومی سازمان ملل متحد حاضر شد.

جناب رییس جمهور به آمریکا برو به هزار یک دلیل

به گزارش عصرایران؛در دوران پر تنش بین‌المللی که برخی از جمله عربستان و اسرائیل می‌خواهند ایران را جنگ طلب نشان دهند، حضور در مقر سازمان ملل، جایی که بسیاری از سران کشورهای جهان در آن حضور دارند از نان شب واجب تر است.

نشست عمومی سازمان ملل برای ایران زمین کشاورزی است که می‌تواند با یک استراتژی درست برداشت‌های خوبی از آن داشته باشد.

حسن روحانی با حضور پررنگ در حاشیه نشست سازمان ملل می‌تواند تمام تلاش‌های اسرائیل و برخی کشورهای عربی برای کشاندن ایران به کنج عزلت را خنثی کند. به احتمال بسیار زیاد تمام طرف‌های برجام در نشست سازمان ملل حضور پیدا خواهند کرد و روحانی می‌تواند با رایزنی مستقیم با آنها مسیر برجام و همکاری اروپایی‌ها با ایران را بررسی و به یک راهکار مشترک برسد.

دیدارهای روحانی در حاشیه نشست سازمان ملل و استقبال جهان از او می‌تواند از دل خاک آمریکا یک پیام مهم برای رییس جمهور ایالات متحده مخابره کند. جهان حامی ایران و تداوم برجام است.

ترامپ این روزها در داخل آمریکا و خارج از آن یک رییس جمهور تنهاست. او تقریبا بسیاری از متحدهای خود را از دست داده است. کمتر کسی دوست دارد، دوست ترامپ خطاب شود. پس چه زمانی بهتر از این برای پیش برد اهداف دیپلماسی دولت در سازمان ملل.

در کنار مذاکرات سیاسی، مذاکرات اقتصادی نیز می‌تواند در دستور کار رییس جمهور و تیم همراه باشد. روحانی می‌تواند با اعتماد سازی برای طرف‌های خارجی زمینه سرمایه گذاری دوباره آنها را در داخل کشور فراهم کند.

شاید نگرانی مهم در این سفر احتمال رودرو شدن روحانی با ترامپ است. دیداری که به نظر می‌رسد فعلا هیچکدام از طرف‌ها مشتاق آن نیستند. هر دو پیش شرط‌هایی دارند که می‌گویند طرف مقابل باید آن را اجرا کند.

در ضمن همیشه در جریان سفر روسای جمهور ایران به سازمان ملل، این حاشیه وجود داشته است. یادمان نرفته است که خاتمی برای روبرو نشدن با کلینتون به دستشویی پناه برد.

در پایان باید گفت آقای روحانی حتما چمدان سفر به آمریکا را ببند و از فرصت ایجاد شده استفاده کن.