آغاز ناامیدکننده جودو در سال جدید/ افزایش نگرانی‌ها برای جاکارتا
جودو ایران سال جدید را با حضور در چند تورنمنت بین المللی آغاز کرد اما نتایجی که در این تورنمنت ها کسب شد نه تنها امیدها را زنده نکرد بلکه نگرانی‌ها را هم افزایش داد.
به گزارش مهر، جودوکاران کشورمان از ابتدای سال تاکنون دو تورنمنت گرندپری در کشورهای گرجستان و ترکیه را تجربه کرده اند که اعزام ۱۶ جودوکار حاصلی جز یک نقره در تفلیس و یک نقره به همراه یک برنز در آنتالیا برای تیم اعزامی کشورمان نداشته است.
در رده های سنی پایه نیز نزدیک به ۴۰ جودوکار رقابتهای بین المللی آلمان و ازبکستان را پشت سرگذاشته اند که جز یکی دو برنز عایدی برای تیم های اعزامی نداشته و به نظر می‌رسد حال جودو ایران در همه رده های سنی خوب نیست و نمی توان با بیان ابراز رضایت از عملکردها از سوی مربیان و کادر فنی به سادگی از کنار این نتایج به سادگی گذشت.
نگاهی کوتاه به تیم ها و جودوکاران شرکت کننده در همین چند تورنمنت به خوبی ثابت می کند که تیم ملی روند خوبی ندارد و نتایج روز به روز ضعیف تر می شود. در مورد جودو بحث مدال آوری به کنار، جودوکاران کشورمان به لحاظ فنی هم عملکرد قابل قبولی ندارند. جوانی که به زعم کادر فنی نمایش خوبی در این دور تورنمنت داشته، چگونه مقابل جودوکاری ۲۹ ساله که آخرین بار دو سال قبل در یک تورنمنت به نشان برنز دست پیدا کرد با ضربه فنی نتیجه را واگذار می کند.
تیم ملی جودو اواخر مردادماه باید در بازیهای آسیایی به دیدار رقبای خود برود و ادامه این روند چیزی جز شکست عایدی برای جودو ایران نداشته و نخواهد داشت. متاسفاته اعتماد بیش از حد به مربیانی که چیزی از خود در مدت مدیریت درخشان در فدراسیون جودو به نمایش نگذاشته اند، عامل اصلی همین شکست هاست.
استخدام مربی ازبکستانی با حقوق بیش از ۵۰۰۰ دلار و استفاده از او به عنوان مربی تیم ملی و زیر نظر مربی که خود یک قهرمانی هم ندارد چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ آیا مربی که به زعم آقایان سابقه المپیکی و جهانی دارد باید زیردست یک مربی با کمترین سوابق فنی فعالیت کند؟ منتقدانی که سالهای قبل مدیریت فدراسیون را به برنامه گلخانه ای و اعزام نفرات محدود و … متهم می کردند الان کجا هستند تا از شکست های متوالی و سنگین جودوکاران انتقاد کنند؟ شاید کادر فنی تیم ملی در انتظار مدال ملایی و محجوب در بازیهای آسیایی است تا همچنان ضعف های فنی خود را پشت همین مدالها پنهان کند.
چگونه است که مجید زارعیان با حکم سرمربیگری تیم ملی بدون یک روز حضور در اردوی تیم ملی برکنار می شود، ولی مربیانی با این حجم از مشکلات فنی، نتایج ضعیف و شکست های متوالی مورد حمایت مستقیم رئیس فدراسیون قرار دارند.
در سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال حمایت از کالای ایرانی و استفاده از ظرفیت‌های داخلی مورد تاکید قرار گرفته است، چرا باید مربی خارجی استخدام شده و به نوعی غیر صحیح از او استفاده شود ولی کوچکترین توجهی به مربیان داخلی با سابقه روشن نشود.
مسئله ای که در حال حاضر ذهن بسیاری از جامعه جودو را مشغول کرده، این است که تا چه زمانی اصرار به تکرار اشتباهات ادامه پیدا کرده و تغییراتی در ارکان و کمیته های فدراسیون ایجاد نمی شود. رئیس فدراسیون بر این امر واقف است که منابع انسانی و کارکنان یک سازمان باعث موفقیت و یا عدم موفقیت آن سازمان خواهند شد و اهالی جودو نیک می دانند که از دلایل اصلی عدم موفقیت جودو از سالهای قبل تاکنون فعالیت وحضور افرادی است که در این فدراسیون بدنبال منافع شخصی خود هستند.
در پایان باید عنوان کنیم که نزدیک به دو سال از مدیریت جدید در فدراسیون می گذرد که متاسفانه علی رغم وعده های متعدد مبنی بر شایسته سالاری و انتخاب افراد قوی در ارکان کلیدی فدراسیون، حضور تیم ها در لیگ کشور، توجه ویژه به تیم ملی جودو در رده پایه، جوانان و بزرگسالان، استعداد یابی، پرهیز از اشتباهات گذشته و… ، شاهد مدیریتی سنتی و عدم پایبندی به تعهدات در زمان انتخابات هستیم و رئیس فدراسیون با انتخاب افراد کم تجربه و بدون سوابق روشن در عرصه مدیریت و همچنین عدم تغییر در ارکان فدراسیون، اعزام های متعدد و عدم نتیجه گیری در تیم های پایه باعث شد جودو ایران در همین مدت ضربات سنگینی تحمل کند.
