آشفتگی در فرایند انتخاب مدیران ارشد در دولت سیزدهم/ آیا آقای رئیسی تسلیم فشارهای مختلف برای سهم خواهی می شود؟

دو هفته از برگزاری انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری گذشت و تقریباً یک ماه دیگر مراسم تحلیف و استقرار رئیس جمهور جدید در ساختمان ریاست جمهوری برگزار خواهد شد. آنچه اکنون بحث داغ پیرامون روند انتقال قدرت است، چرایی و چگونگی انتخاب مدیران ارشد در بدنه دولت جدید است.

«بازتاب»؛ آرش خداپرست- در آستانه تغییر دولت، گمانه ها پیرامون گزینه های اصلی مدیریت در دولت سیزدهم بالا گرفته است و برخی لیست های غیر رسمی در شبکه های مجازی دست به دست می شود که در آن ها کابینه جدید پیش بینی شده است.

فصل مشترک بسیاری از لیست ها حضور تعداد زیادی از مدیران دولت های نهم و دهم در آن است و نیز برخی مدیرانی که اساساً در حوزه ای که برای آنها جایابی شده است، تخصص و تسلط چندانی ندارند.

جدا از این مشکل بزرگ که نگرانی ها را در مورد کیفیت و روند مدیریت دولت سیزدهم برای عبور از هزاران مشکل موجود تشدید می کند، موضوع مهم دیگر این است که از گوشه و کنار اینگونه خبر می رسد که برخی چهره های اثرگذار در انتخابات به دنبال سهم خواهی برای خود و نیروهای منتسب به خودشان هستند.

مشکلی بزرگ و غیرقابل باور که می تواند دولت آقای رئیسی را از ریل اصلی خدمتگزاری به مردم خارج کرده و در خدمت جناح و جریان های سیاسی و مدیریتی خاص کشور قرار دهد.

در همین رابطه خبرهایی به گوش می رسد که بر نگرانی های ما در مورد فرجام تعیین مدیران کابینه فعلی می افزاید.

به طور مثال در خبری نیمه محرمانه که در فضای مجازی دست به دست می شود آمده است که آقای محمد باقر قالیباف- رئیس مجلس در حال تنظیم جلساتی شبانه است که در جریان آن می خواهد نقش اثرگذاری در فرایند چینش وزرا و مدیران ارشد دولت داشته باشد.

از آنسو نیز خبرهایی می رسد دال بر اینکه برخی نمایندگان مجلس به واسطه حضور فعال در ستادهای انتخاباتی آقای رئیسی- این انتظار را دارند که در بدنه دولت به جایگاه هایی ویژه دست یابند و به همین دلیل در حال تنظیم امور برای جدا شدن از مجلس هستند.

جدا از موارد فوق- همچنین برخی نامزدهای انتخابات مجلس که اساساً از سوی شورای نگهبان صلاحیت شان احراز نشد نیز با این ادعا و باور که در دوران انتخابات به نفع رئیس جمهور منتخب اقدام به ساماندهی نیرو و فعالیت تبلیغاتی کردند، حالا این انتظار را دارند که هم خودشان و هم نیروهای ستادی شان در دولت جدید سهمی داشته باشند.

به این ها بیافزاییم که دیدار اخیر رئیس جمهور منتخب با نامزدهای مغلوب انتخابات نیز این مسئله را در ذهن تداعی می کند که آقای رئیسی بنا دارد بخشی از امکانات و ظرفیت های دولتی را در مسیر اجرا و برنامه ریزی به دیگر نامزدها بدهد.

همینطور اخیراً شنیده می شود که از دفتر رئیس جمهور منتخب به برخی مدیران رسانه ای و نیز فعالان سیاسی تماس گرفته می شود و از آنها برای اداره دولت و مدیریت کشور طرح و برنامه و ایده خواسته می شود.

همه این ها در حالی مطرح می شود و جریان دارد که انتظار می رود رئیس جمهور منتخب بدون توجه به حواشی و فشارها و نیز سهم خواهی برنامه و طرح های مدونی از پیش داشته باشد و برای اجرا روی آنها متمرکز باشد.

همچنین این انتظار وجود دارد که آقای رئیسی از مرحله ایجاد یک دولت سهامی درست مثل دولت های چند دوره قبل عبور کرده و با اتکا به جوانان و نیروهای شایسته و متعهد دست به چیدن یک کابینه قوی و پر توان برای اداره کشور آنهم در یکی از حساس ترین و سخت ترین دوران ممکن بکند.

باید منتظر ماند و دید در ادامه چه خواهد شد و آیا آقای رئیسی تسلیم این همه تقاضای سهم و فشار خواهد شد یا از آنها عبور می کند و به استقرار یک کابینه قوی، شایسته، متعهد و فراجناحی خواهد رسید؟