آشغالهای قاتل/ نگذارید زبالههای سراوان، چالشی امنیتی شود
کوه زبالههای سروان قاتل روح و جسم ساکنان منطقه شده است بهگونهای که آنها تهدید کردهاند که جاده منتهی به منطقه را خواهند بست تا زبالههای رشت در خود این شهر انباشت شود.
گروه اجتماعی بازتاب: سراوان گیلان از سرسبزترین مناطق جنگلی ایران است که از اوایل دهه ۶۰ به محل دفن زبالههای رشت و چند شهر دیگر تبدیل شد، اما طاقت طبیعت و مردم سراوان هر دو در دهه 90 به سررسیده است.
رانش کوه زباله تیرماه 98 در این منطقه آغازی بود بر باز شدن سر دملهای چرکینِ مردم روستاهای کچا، موشنگا، جوکلبندان و گلسرک منطقه سراوان. بوی فاجعهبار زبالهها و دود غلیظ ناشی از سوختن زبالهها، قدرت تنفس را از آنها گرفته است. تولید روزانه حدود 350 هزار لیتر شیرابه از این زبالهها، آبهای سطحی و آب آشامیدنی ساکنین سراوان را آلوده میکند. شیرابهای که متأسفانه به تالاب انزلی سرریز میشود. هوا، آب و خاک منطقه آلوده است و مردم بهشدت در رنج هستند.
طی یک دهه گذشته آنها با روشهای اعتراضی مختلف به مقامات مسئول در استان و کشور گوشزد کردهاند که علاوه بر معاش، حیاتشان هم به خطر افتاده است. آب زیرزمینی آنها آلودهشده و دهها تَن از ساکنان حوالی سروان به بیماریهای مختلف پوستی، گوارش و حتی سرطان دچار شدهاند.
بحران زیستمحیطی که در حال تبدیلشدن به یک چالش امنیتی است
جبار کوچکینژاد نمایند مردم رشت در مجلس 10 روز پیش به یک خبرگزاری گفته بود:
«مسئولان شش ماه قبل متعهد شدند تا محل دپوی زبالهها را از سراوان به محل دیگری تغییر دهند، اما باوجود تنها ۶۰ روز از زمان موعود هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
انبوه زبالهها در سراوانِ رشت یکی از معضلات عمومی است که سالیان سال مردم از وجود این محل گلایهمند هستند و اکنون مردم اصرار دارند که در صورت عدمتغییر این مکان توسط مسئولان تا پایان ۶۰ روز باقیمانده، خیابان منتهی به این محل را خواهند بست.
مسلماً با مسدود کردن خیابان منتهی به محل دپوی زبالهها، بیش از ۸۰۰ تُن زباله در روز در شهر رشت یک بحران زیستمحیطی را به وجود خواهد آورد.»
تهدید مردم منطقه به بستن خیابانهای منتهی به محل زبالهها، در حالی است که روزهای گذشته نیز اخباری در رسانههای اجتماعی منتشر و دستبهدست شد که از امنیتی شدن اعتراض ساکنین این منطقه خبر داشت.
مردم منطقه هم حقدارند. دیدن نام گیلان در بالای لیست مبتلایان مرگ با سرطان دردناک است. شیرابه این زبالهها، زمین، رودخانه، تالاب و دریا را آلوده کرده است. مردم میگویند «چرا نباید نگران همان برنج، سبزی و ماهی باشیم که در زمین آلوده رشد کرده است.»
راه بهتری برای خلاصی از اینهمه پسماند و زباله نیست؟
تخلیه زباله در مکانی خارج از شهر بدون هیچ پردازشی بدویترین و راحتترین راه ممکن است. این زباله نیز فقط برای رشت نیست و زباله 52 شهرداری و دهیاری ازجمله شهرداریهای شفت، فومن، صومعهسرا، سنگر، خمام، کوچصفهان و… در سراوان دفن میشود. پس حتی اگر این تنهاترین روش ممکن است، چرا انتقال زبالهها به سروان متوقف و بهجای دیگر منتقل نمیشود؟
با نگاهی به راهکارهای مدیریت پسماند در دیگر کشورهای جهان، روشهای استاندارد دیگری هم میتوان ملاحظه کرد. تولید کمتر زباله، تفکیک زباله از مبدأ، پردازش در کارخانه کود آلی و کارخانه زبالهسوز راههایی هستند که در کنار سایت بهداشتی دفن برای مدیریت پسماند پیشبینیشده است.
شهرداریهای مختلفی که زبالههای آنها راهی سراوان میشود با اختصاص حداقل بودجهای به این امر مهم، میتوانند این معضل زیستمحیطی را قبل از تبدیلشدن به یک بحران امنیتی ـ اجتماعی، برطرف کنند؛ آیا مردم ساکنان شهرهای آنها خونی رنگینتر دارند، یا مردم این منطقه جرمی کرده و گناهکار هستند؟
انتهای پیام/#