پایان تلخ یک رویا
در شرایطی که چند هزار طرفدار پرسپولیس در استادیوم و میلیونها هوادار این تیم بزرگ و پر هوادار پایتخت منتظر جشن صعود پرسپولیس به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا بودند به یک باره معادلات تغییر کرد و جز آه و حسرت نصیبی برای قرمز ها باقی نماند.
پرسپولیسی که چندین بازی افت قابل ملاحظه ای در کیفیت بازی از خود ارائه داده بود دقایق آغازین این دیدار در حد و اندازه های خود نشان داد و عملکرد طوفانی را از این تیم از همان ابتدا شاهد بودیم.
برتری پرسپولیس در مالکیت توپ و بازی زیبا و همیشگی قهرمان فصل گذشته لیگ برتر خیلی زود به نتیجه رسید و توانست قرمز ها را به گل برتری برساند، اما خوشحالی پرسپولیس در کنار هواداران دوست داشتنی اش خیلی دوام پیدا نکرد و الدوحیل گل تساوی دیدار را وارد دروازه بیرانوند کرد.
اما این پایان کار برای ارتش سرخ نبود و حملات متعددی را به سمت دروازه الدوحیلی که شانسی برای صعود به دور بعدی نداشت تدارک دید؛ چه سود که باز هم مشکل همیشگی پرسپولیس در این فصل؛ یعنی از دست دادن موقعیت ها در نهایت گریبان قرمز ها را گرفت و حملات پیاپی بدون دقت در پایان این مسابقه حساس حسرت را بر دل هواداران میلیونی اش نشاند.
قرمز ها در این دیدار یک پنالتی بسیار با ارزش را هم در دقایق پایانی از دست دادند و چند دقیقه بعد گل برتری الدوحیل ضربه نهایی بر جسم بی جان پرسپولیس شد تا رویای صعود در کنار هواداران به یک تراژدی بسیار دردناک تبدیل شود.
ضربات آخر بی دقت، دفاع متزلزل در زمان ضد حمله و فاجعه اصلی مدیریت یعنی کمبود مهاجم در این تیم بزرگ و مردمی را تمام کارشناسان از ابتدای شروع لیگ هشدار دادند اما گوش شنوایی نبود تا امروز این ناراحتی و بغض های طرفداران عاشق و مظلوم این تیم نتیجه همین گوش ندادن ها باشد.
مصدومیت بد موقع مرتضی پور علی گنجی و یاسین سلمانی تیم کم مهره قرمز ها را بی فروغ تر کرد و دست یحیی گل محمدی را خالی تر از پیش. ضربه پنالتی که گولسیانی از دست داد تنها یک ضربه ساده نبود امید و رویای عاشقان میلیونی ارتش سرخ بود که به سادگی بر باد رفت.
