بحران انرژی در شهرک‌های صنعتی؛ آقای اتابک کجایی؟!
بازتاب– این روزها و در هنگامه قطعی برق، شهرک‌های صنعتی که زمانی موتور محرکه اقتصاد و اشتغال‌زایی محسوب می‌شدند، به صحنه‌ای از خاموشی و سکون تبدیل شده‌اند. قدم زدن در این شهرک‌ها بیشتر شبیه سفر به محله‌های متروکه‌ای است که پر از کارگاه‌های خاموش، خطوط تولید متوقف‌شده و ساختمان‌های سرد و بی‌روح است. بحران برق و گاز نه تنها تولید را زمین‌گیر کرده، بلکه امید به بازگشت روزهای طلایی صنعت را نیز در دل بسیاری از صنعتگران کمرنگ کرده است.
با آغاز قطعی‌های برنامه‌ریزی‌شده برق به دنبال تشدید بحران برق و کمبود سوخت در کشور، این بار هم صنایع و هم شبکه خانگی به خاموشی رفتند. مسئولان پیش‌تر مازوت‌سوزی را بهانه قطعی‌های برق کرده بودند، اما این بار حتی با وجود بازگشت مازوت‌سوزی به کشور، همچنان بحران تامین برق پابرجاست.
بحران تامین برق که ناشی از کمبود گاز و ضعف زیرساخت‌ها و فرسودگی نیروگاه‌های کشور بوده، بار دیگر دامن‌گیر مردم شده است. صنایعی که هر سال در فصول گرم سال با قطعی برق و در فصول سرد سال با قطعی گاز مواجه می‌شدند، این بار باید قطعی برق و قطعی گاز را همزمان در فصول سرد سال به جان بخرند. شهرک‌های صنعتی پیرو مواجهه کشور با بحران برق و گاز، حداقل دو روز در هفته به خاموشی می‌روند.
شرکت‌های توزیع برق استان‌های مختلف از 18 آذرماه به واحدهای شهرک‌های صنعتی اعلام کردند قرار است دو روز در هفته، برق این واحدها قطع شود. همچنین به این واحدها اعلام شده بود برای تامین گازوئیل موتور برق‌های خود اقدام کنند.
قطع برق شهرک‌های صنعتی استان تهران، عمدتاً دو روز دوشنبه و پنجشنبه یا شنبه و سه‌شنبه است. در هفته تقریباً دو روز و از هشت صبح تا 10 شب، برق این شهرک‌ها تماماً قطع است. تاکنون شهرک‌های صنعتی شمس‌آباد، خاوران، سهند و چهاردانگه، گلگون، اورین، خیرآباد، پرند و… همچنین شهرک‌های صنعتی مازندران، اصفهان و… از برنامه قطعی برق خود خبر داده‌اند.
چنان‌که انجمن ملی صنایع پلیمر ایران گزارش داده، برق واحدهای تولیدی شهرک صنعتی شمس‌آباد، دو روز در هفته به صورت برنامه‌ریزی‌شده قطع می‌شود و علاوه بر آن از 24 آذرماه، به صورت روزانه برق واحدها رأس ساعت 15 و 30 دقیقه قطع شده و اعلام هم نمی‌شود چه زمانی وصل خواهد شد. همچنین در کنار قطع برق، قطعی گاز نیز در شهرک‌های صنعتی اعمال می‌شود. برخی واحدها به صورت دو شیفت فعال هستند و به گاز برای گرمایش نیروهای خود در شیفت شب نیاز دارند.
بسیاری از فعالان شهرک صنعتی شمس‌آباد، در پی قطعی برق، به کار در شیفت شب روی آورده‌اند، اما قطعی گاز نیز این تدبیر فعالان را خنثی کرده است. طوری که برای سیستم گرمایشی در شیفت شب، گاز وجود ندارد. شهرک صنعتی شمس‌آباد که یکی از بزرگ‌ترین شهرک‌های صنعتی به شمار می‌رود، همواره با مشکلات بسیاری مواجه بوده است. بخشی از کارگاه‌ها در شهرک صنعتی شمس‌آباد مجهز به موتور برق هستند اما کارگاه‌هایی که موتور برق ندارند، در واقع دیگر تولید هم ندارند.
به فعالان این شهرک صنعتی هشدار داده شده است به دلیل قطعی برق، برای تامین گازوئیل برای موتور برق‌های خود اقدام کنند. اما صنعتگران می‌گویند وقتی اداره برق، شرکت پخش فرآورده‌های نفتی و شرکت ملی گاز در این ایام تعطیل بودند، چگونه می‌توانستند سهمیه گازوئیل خود را دریافت کنند؟ در واقع مسئولان تامین برق این واحدها را به خودشان برون‌سپاری کرده‌اند اما خود تعطیل کرده و رفته‌اند.
انتقاد مهدی بستانچی، رئیس شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی از وزیر صمت:
اتابک” فکر کرده وزیر صمت سوئیس است، یک کلمه درباره قطعی برق صنایع حرف نمی‌زند- چرا باید “سراها” و “پاساژها” برق داشته باشد ولی منِ صنعتگر نداشته باشم؟
در همین حال، مهدی بستانچی، رئیس شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی، در بیانیه‌ای نسبت به خاموشی‌های جدید و خسارت‌های آن به صنایع هشدار داد و نوشت: در طول 15 سال گذشته به جز دو سال اجرای توافق هسته‌ای، صنعت کشور همواره زیر فشار مداوم بوده است. آمارها نشان می‌دهد صنعتگران پرتلاش توانسته‌اند از سد تحریم، تورم و کمبودها بگذرند، اما این روزها قطعی برق در حال گرفتن آخرین رمق‌های تولید است. بر اساس گزارش سازمان بورس، حاشیه سود خالص صنایع در تابستان ۱۴۰۳ به دلیل قطعی برق ۳۰ درصد کاهش یافته است.
شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی کشور تاکید کرد: مساله ناترازی انرژی و قطع برق ناشی از سوءمدیریت مسئولان گذشته است. برای مدیریت بحران، پیشنهاد می‌شود دولت با اختصاص اعتبار 1 میلیارد دلاری به صنایع، امکان احداث نیروگاه‌های پاک اختصاصی را فراهم کند. همچنین تخصیص یک درصد از مالیات ارزش افزوده برای بازسازی زیرساخت‌های شهرک‌های صنعتی باید در دستور کار قرار گیرد.
فعالان این شهرک‌ها هشدار داده‌اند که تداوم قطعی‌های مکرر، به کاهش تولید، افزایش بیکاری و افت درآمد ناخالص داخلی منجر خواهد شد. در نتیجه، این بحران نیازمند توجه جدی و فوری است.
