بذل و بخشش مدیرعامل ایران خودرو از جیب شخصی یا مردم/انتصاب فرد نزدیک به مدیرعامل در 4 شرکت تابعه/ سکوت وزیر صنعت در مقابل عملکرد ایران خودرو

    کد خبر :495527

در حالی که این روزها عموم مردم به ویژه طبقات متوسط و ضعیف جامعه از افزایش قیمت ها رنج می برند، برخی از مدیران ارشد خودروسازی در سایه غفلت یا مماشات مسئولان وزارت صنعت و دستگاه های نظارتی سال ها در چندین شرکت زیرمجموعه خودروسازی عضو هیئت مدیره می باشند. یکی از این افراد که رابطه بسیار نزدیکی با مدیرعامل ایران خودرو دارد،”حسین نجاری” است.

طبق اسناد رسمی وی در حال حاضر در 4 شرکت زیرمجموعه ایران خودرو عضو هیئت مدیره است:

1- مدیرعامل شرکت”طراحی مهندسی و تامین قطعات ایران خودرو”
2- رئیس هیئت مدیره شرکت”قطعات اتومبیل ایران”
3- نائب رئیس هیئت مدیره شرکت”تهیه و توزیع قطعات و لوازم یدکی ایران خودرو”
4- رئیس هیئت مدیره شرکت”ایران خودرو فارس”

برهیچ کس پوشیده نیست که هزینه دستمزد، حق جلسه، پاداش و مزایای برای اعضای هیئت مدیره شرکت های تابعه خودروسازی، از جمله موضوعاتی است که بر قیمت خودرو اثرگذار است. هرچند که وزیر محترم صنعت معتقدند گرانی خودرو در اختیار خودروسازان نیست ولی سوال اصلی این است که انتصاب یک نفر در چندین شرکت براساس کدام منطق مدیریتی و علمی است؟

چرا مردم باید هزینه حقوق و دستمزدهای چندباره اعضای هیئت مدیره شرکت های خودروسازی را بدهند که بخشی از سهام آن متعلق به دولت است و مدیریت آن به طور کامل تحت سیطره دولت است؟ علت انفعال وزیر صنعت در خصوص عملکرد ایران خودرو چیست؟ چرا وزیر صنعت در بدو وزارت خود قاطعانه مدیریت سایپا را تغییر می دهد ولی در خصوص ایران خودرو سکوت کرده است؟

3
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد
  1. حامد كاظمي گفت:

    چرا اينگونه موارد توسط مجلس سوال نميشود؟

  2. عبد گفت:

    هرکدام از اعضای هیات مدیره بیش از صد میلیون پاداش میگیرند که در چهار شرکت میشود چهار صد میلیون تومان و ماهیانه میشود حدود ۳۵ میلیون تومان فقط درامد از عضویت در هیات مدیره
    علی برکت الله

  3. جزايري گفت:

    از ابتداي پيروزي انقلاب، سرنوشت و مديريت شرکت هاي خودروسازي بدست افرادي بي لياقت که بکلي از دانش صنعت خودروسازي و لوازم آن بي بهره بوده اند، افتاده که خروجي مديريت (بخوانيد حکمفرماني) آنها ارابه هاي مرگي است که برابر با قيمت خودروهاي تراز اول اروپائي و آمريکائي به مردم مظلوم ايران تحميل ميکنند. و صد البته که هيچيک از مسئولان مملکت از صدر تا به ذيل در فکر مردم نيستند و نخواهند بود. چگونه دولت که سهامدار عمده شرکت هاي خودروسازي است، از اين درآمد گزاف و شگرف و البته شگفت باد آورده چشم پوش بکند!؟ وقتي که اجازه ورود خودروهاي باکيفيت اروپائي و ژاپني را به کشور نميدهند، وقتي که سازندگان ارابه هاي مرگ، فقط بفکر سود هرچه بيشتر از توليدات تابوت هاي خويش باشند، وقتي که افزايش کيفيت آخرين موضوعي است که شبه مديران خودروسازي ايران، بخواهند به آن فکر بکنند، و در نهايت وقتي ما مردم براي خريد ارابه هاي مرگي که عاقبت تابوت هاي مان خواهند بود، با آن قيمت هاي نجومي و کهکشاني، سر و دست مي شکنيم ، خروجي مديريت آقايان همين است که هست. اميدوارم شبه مديران کارخانجات مثلا” خودروسازي داخلي، روز خوش نبينند.

دیدگاهتان را بنویسید