خاطرات کودکیام دست مایه اجرای «مکعب» شد
کارگردان نمایش «مکعب» با اشاره به ویژگی های این اثر نمایشی عنوان کرد خاطرات کودکی اش با استفاده از فرضیه روانشناسی «مکعب ذهنی» تبدیل به اجرای نمایش «مکعب» شده است.
علی سلیمانی کارگردان و بازیگر نمایش «مکعب» که این روزها نخستین تجربه کارگردانی خود را در خانه نمایش به صحنه برده است درباره اجرای این اثر به خبرنگار مهر گفت: من به جز بازیگری تحصیلات روانشناسی هم داشتم و به همین دلیل فرضیه «مکعب ذهنی» را با تکیه بر فرایند ذهنی بازیگران و تنهایی هنرمندان در ذهن خودشان که چالشهای مغایری با زندگی شخصی افراد دیگر دارد، به عنوان دستمایه این اثر قرار دادم.
وی افزود: روایتهایی از کودکی تا شهرت من دستمایه یک کار دراماتیک شده که نتیجه نهایی آن نمایش «مکعب» است. من پس از سالها بازی در تئاتر در اولین تجربه کارگردانی ام برای تئوری ذهنی ای که در سر داشتم، هزینه کردم تا بازتاب آن را ببینم. معتقدم در تنهایی ذهنی یک هنرمند هیچیک از اطرافیانش از مادر گرفته تا همسر و فرزندش نمیتوانند، وارد شوند.
سلیمانی در ارتباط با شکل گیری متن این اثر که از خاطرات کودکی تا جوانی او وام گرفته شده است، بیان کرد: زمانی که خاطرات دوران کودکی خودم را برای دخترم سبا بازگو میکردم او این خاطرات را با کودکی خودش مقایسه میکرد و در نهایت متوجه شد که در فضای خیلی متفاوتی بزرگ شدیم. من این خاطرات را با استفاده از فرضیه «مکعب ذهنی» مثل نخ تسبیح کنار هم گذاشتم. در واقع همه تلاش من این است که به مخاطب بگویم تا میتواند مکعبش را وسیعتر کند و جمعیت قلبش را افزایش دهد.
این بازیگر تئاتر یادآور شد: همه ما مکعب داریم اما مکعب ذهنی بازیگران و هنرمندان و تنهایی آنها متفاوت از بقیه است. دیگر مشاغل با هم در ارتباط هستند اما کار بازیگر انفرادی است و تنها خود و ظاهرش برایش مهم است بنابراین برهوت تنهایی یک هنرمند بالاخص بازیگر زیاد است.
این کارگردان تفاوت نمایش «مکعب» با یک استندآپ کمدی را در شکل روایت و طراحی صحنه نمایش دانست و گفت: در نمایش های استندآپ کمدی وجه هنری کار کمتر است به همین دلیل ما با ایجاد طراحی صحنه و استفاده از ویدئو پروجکشن و پخش تصاویر و موسیقی سعی داشتیم محتوای بهتری به تماشاگر ارایه کنیم.
سلیمانی اجرا در خانه نمایش را به پیشنهاد مدیر این سالن که از استادان قدیمی اوست، دانست و یادآور شد: خانه نمایش خوشبختانه کمک هزینه برای ساخت دکور به گروهها پرداخت میکند. کار کردن خیلی سخت نیست چگونه کار کردن مهم است. برای همین کمی طول کشید تا من در ۴۶ سالگی کارگردانی کنم و حالا است که میفهمم کارگردانی کردن چقدر سختی دارد. در بازی تنها باید خودمان را هدایت کنیم اما در کارگردانی علاوه بر خودمان باید فضای ذهنی که داریم را به چند نفر دیگر نشان دهیم تا بتوانیم فضایی جذاب و دراماتیزه ای ایجاد کنیم.
وی در پایان درباره اجرای این نمایش در شهرستان های مختلف بیان کرد: پس از بیست اجرا در خانه نمایش با هماهنگی هایی که انجام دادیم «مکعب» را به مشهد و شهرکرد و سالن های نمایش دیگر در تهران برای اجرا خواهیم برد.
نمایش «مکعب» با بازی علی سلیمانی و سهیلا جوادی تا آخر تیر ماه هر روز به جز شنبهها ساعت ۲۰:۱۵ به مدت زمان ۴۰ دقیقه در خانه نمایش اداره برنامههای تئاتر روی صحنه میرود.
خانه نمایش اداره برنامههای تئاتر واقع در میدان فردوسی بعد از خیابان ایرانشهر، خیابان شهید موسوی، کوچه محمد آقا است.