وقتی بخش صنایع‌دستی به مکانی برای فروش تابلوفرش تبدیل می‌شود

خبرگزاری مهر- گروه فرهنگ: هفت یا هشت نفری که بیشتر خانم هستند، روبروی یک غرفه ایستاده‌اند و از مسئول غرفه که آیات قرآن را داخل لیوان و استکان و پارچ آب حک می‌کند، سوال‌های متفاوت می‌پرسند؛ مثلا: ما برای لمس این استکان یا لیوان، باید وضو داشته باشیم؟ دیگری جواب می‌دهد: نه؛ چون آیات داخل لیوان حکامی‌شده؛ اشکالی ندارد بدون وضو آن را دست بگیریم؛ بعد شخص سوال کننده لبخندی می‌زند و انگار خیالش آسوده شده باشد می‌گوید: چه خوب؛ براثر تماس آب با آیات قرآن، حس خوبی به من و هر که از این لیوان استفاده کند، منتقل می‌شود.

اینجا مصلای تهران و بیست و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم است. بخشی از این نمایشگاه به محصولات فرهنگی و صنایع دستی اختصاص پیدا کرده و طبیعتا هنرهای مرتبط با نمایشگاه قرآن چون منبت، معرق، سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی چون عقیق و فیروزه بیش از رشته‌های دیگر صنایع دستی به چشم می‌خورند و در این میان، آنچه بیش از هر چیز دیگر، توجه عموم را به خود جلب می‌کند، همین غرفه است؛ غرفه ای که آیات قرآن  را داخل استکان و لیوان حکاکی می‌کند.

قیمت استکان‌ها و لیوان‌ها از ۵ تا ۳۵ هزار تومان متغیر است. گرچه کارهای دیگری هم هست که بهای آن به ۵۰۰ هزار، یک یا دو میلیون تومان هم می‌رسد. فریدون غفاریان، هنرمندی است که مسئولیت این غرفه را برعهده دارد و هنرمندی است که آیات قرآن را روی کریستال  و ظروف شیشه ای حکاکی می‌کند. از او پرسیدم چرا استکان و لیوان بلوری را برای این کار انتخاب کردی و او در پاسخ می‌گوید: چون این دو، کاربردی ترین هستند و وقتی آبی را می‌نوشی که داخل چنین لیوانی ریخته شده احساس آرامش بیشتری می‌کنی.

غفاریان در نمایشگاه‌های مختلف صنایع دستی هم شرکت می‌کند و به ارائه آثار مختلف می‌پردازد. برای مثال ابیات مختلف و طرح‌های متفاوت را روی لیوان حک می‌کند اما حالا چون نمایشگاه قرآن است و ماه مبارک رمضان تنها به حکاکی آیات قرآن و ادعیه و اسم های خداوند بسنده کرده است.

او از فروش خود و استقبال مخاطبان راضی است.

اما گوشه ای پرت از سالن، غرفه بسیار کوچکی به سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی که با آن زیورآلات و تسبیح ساخته‌اند اختصاص داده شده؛ محبوبه بهرام بیگی، مسئولیت این غرفه را برعهده دارد و برخلاف غفاریان فکر می‌کند، نمایشگاه قرآن امسال، خلوت تر از همیشه بوده است.

بهرام بیگی، شرکت در نمایشگاه هایی چون نمایشگاه قرآن را بهانه ای برای شناخت مخاطب می‌داند و می‌گوید: افراد مختلف با سلیقه های گوناگون به نمایشگاه قرآن می‌آیند و فرصت خوبی است تا ما با سلیقه های مختلف آشنا شویم.

از او درباره راه های شناخت فیروزه می‌پرسی و بهرام بیگی، این گونه جواب می‌دهد: به راحتی می‌توان فیروزه نیشابور را از فیروزه چینی تشخیص داد. فیروزه نیشابور زنده است و جلای بیشتری دارد. براق تر است اما فیروزه چینی، هیچ کدام از این ویژگی ها را ندارد.

برای بازدید از بخش مربوط به صنایع دستی و محصولات فرهنگی تا ۲۶ خردادماه می‌توان به مصلای امام خمینی(ره) مراجعه کرد. بخشی از نمایشگاه قرآن به صنایع دستی اختصاص پیدا کرده و در این میان، تابلو فرش ها و منبت و معرق هایی که آیات قرآن بر آن نقش بسته، بیش از هر چیز دیگری به چشم می‌خورد.

بی گمان این چند غرفه محدود که تنها چند رشته صنایع‌دستی در آن به نمایش درآمده نشان دهنده ظرفی و قابلیت صنایع دستی نیست و با توجه به این که نمایشگاه قرآن، فرصتی برای رفت و آمد سفرا و نمایندگان کشورهای اسلامی‌هم هست انتظار می‌رود، نظارت و دقت بیشتری در انتخاب آثار و واگذاری غرفه‌ها به هنرمندان وجود داشته باشد؛ حتی اگر قرار است تنها آثار مرتبط با چنین نمایشگاهی، به نمایش گذاشته شود، تا بخش صنایع دستی نمایشگاه قرآن به مکانی برای فروش تابلو فرش تبدیل نشود!