گردش در خیابان «سی تیر» با طعم فرهنگ، تاریخ و اغذیه!
فضایی تفریحی برای قدم زدن‌های نوروزی، دیدن موزه‌ها و بناهای تاریخی و استراحت در کافه‌های مشهور و غذا خوردن در رستوران‌های خیابانی از جمله جذابیت‌های خیابان سی تیر در تهران است.
به گزارش مهر، خیابان سی تیر را به دلیل قرار گرفتن مسجد، کنیسه و کلیسا در کنار یکدیگر خیابان ادیان هم می‌نامند خیابانی که حالا به دلیل قرار گرفتن چند رستوران بین راهی شب نشینی‌ها و خیابان گردی‌هایش نیز معروف شده است و جوانان آنجا را پاتوق خود کرده اند و برخی از کارگردان‌ها آنجا را لوکیشن فیلم‌های خود انتخاب می‌کنند مانند فیلم لاتاری. اینجا یک پاتوق تفریحی با چاشنی فرهنگی است. چون این خیابان پر است از بناهای فرهنگی و تاریخی و موزه ای که حتما هر کسی به آن خیابان برود سری هم به یکی دو بنای موجود در این خیابان خواهد زد. از جمله موزه ملی ایران یا موزه دوران اسلامی. این روزها هم که نمایشگاه موزه لوور حسابی سر و صدا به پا کرده و علاقه مندان به دیدن آثار موزه لوور را به موزه ملی ایران می‌کشاند.
در کنار ساختمان آجری رنگ موزه ایران باستان، ساختمان سابق کتابخانه ملی ایران و موزه فعلی علوم و فناوری و موزه چاپ نیز قرار دارد. کمی‌بالاتر از خیابان امام خمینی، در همان راسته خیابان سی تیر، هنرستان ماندگار بهشتی از دوران قدیم هنوز پابرجاست و بعد از آن مجموعه میدان مشق و باشگاه افسران قرار دارد می‌توان در این محدوده رد توپ مروارید را نیز گرفت و آن را تماشا کرد.
اما خیابان سرهنگ سخایی نیز خودش پر از بناهای قدیمی‌و بناهایی است که به تازگی مرمت شده اند و حتی نمای بیرونی آنها نیز دیدنی است. کافی است سری به کوچه پس کوچه‌های آن زد. در همین تقاطع ساختمان وزارت جنگ قرار دارد و علاقه مندان به معماری این امکان را دارند که با تاریخچه آن آشنا شوند این ساختمان در ضلع شمال شرقی تقاطع قرار دارد و معماری آن برگرفته از معماری ایرانی و اروپایی با گرایش به معماری روسی است.
یکی از بناهای معروف این خیابان کلیسای انجیلی پطروس است و نزدیک به آن خانه ای قدیمی‌که منسوب به خانه پدری ایرج میرزاست این خانه در کوچه صالح قرار گرفته است. دفتر سابق انجمن کتب مقدس با کاشی‌های آبی رنگ هویداست و در همین حوالی قرار دارد کنیسه حییم نیز که بی ارتباط با ماجرای لهستانی‌های مهاجرت کننده به ایران نیست در کنار کوچه ای به نام سیمی‌قرار گرفته است.
موزه‌های این خیابان محدود به همان موزه‌های اول خیابان سی تیر نیست. در این جا می‌توان سری هم به موزه آبگینه زد همان جایی که بنیاد سینمایی فارابی نیز مستقر است در نزدیکی همین موزه، فروشگاههای صنایع دستی با رویکرد موزه آبگینه به فروش سفال و شیشه می‌پردازند.
یکی از بناهایی که موجب شده تا این خیابان نام ادیان را یدک بکشد وجود مسجد حضرت ابراهیم(ع) است که از بناهای قدیمی‌به شمار می‌آید و در فاصله ای کوتاه از کلیسا قرار دارد.
خیابان سی تیر نه تنها به واسطه بناهایی که دارد بلکه به دلیل وجود سنگ فرشی تاریخی متعلق به دوران پهلوی نیز مشهور است همان سنگ فرشی که در تقاطع خیابان جمهوری و سی تیر واقع شده و همین چند وقت پیش توسط باستان شناسان کشف شد.
اما اگر کمی‌بعد از سی تیر به داخل خیابان میرزا کوچک خان جنگلی وارد شوید بنای معروف فیروز بهرام توجه تان را جلب می‌کند این بنا یک مدرسه متعلق به زرتشتیان است و پس از آن آتشکده ای به نام آدریان قرار دارد که در آن آتشی چند هزار ساله هنوز روشن است آتشی که از شهر یزد به تهران آورده شد. رو به روی آتشگاه آدریان کلیسای حضرت مریم قرار دارد.
باغ معروف اتابک که متعلق به امین السلطان وزیر دوره ناصرالدین شاه بوده در انتهای سی تیر و خیابان کوچک جنگلی قرار دارد این باغ همان باغی است که ستارخان و باقرخان در آن پناه گرفته بودند اما تحویل داده شدند. این باغ اکنون در اختیار سفارت روسیه است.
موزه ارامنه و سرای سالمندان و کنارش هم یک مدرسه قدیمی‌بر تاریخی بودن این خیابان افزوده است. حتی اگر از کافه‌های تاریخی و معروف و رستوران‌های این خیابان نامی‌برده نشود اما این خیابان آنقدر جاذبه دارد که از اول تا انتهای آن را در ایام نوروز فقط قدم بزنید.
