کوهبنان در سال جدید؛ آوار برداری به جای خانه تکانی
در آستانه سال جدید همچنان برخی از خانواده‌های زلزله‌زده کوهبنانی شب‌های سرد منطقه را در چادرهایی با کمترین امکانات سپری می‌کنند.
به گزارش فارس از یزد، زلزله 5.2 ریشتری که آخرین روز پاییز شهرستان کوهبنان کرمان، در همسایگی استان یزد را لرزاند؛ هرچند در هنگام وقوع خسارت جانی نداشت اما باعث شد تا تعدادی از اهالی این شهر در روزهای بعد، براثر آتش‌سوزی و سرمای استخوان‌سوز منطقه جان خود را از دست بدهند.
اخبار مخابره شده از کوهبنان در رسانه‌ها در همان ساعت اولیه این بود که این زلزله خسارتی چندانی نداشته و تنها چند دیوار خشتی فروریخته و تعداد تیر برق شکسته شده است.
خسارت‌ها و مصیبت‌های مردم این منطقه اما بسیار فراتر ازآنچه تصور می‌شد، بود؛ زلزله اکثر خانه‌های روستای جور (گور) و منطقه طالقانی کوهبنان را غیرقابل‌سکونت کرده بود، امکانات اولیه با تاخیر چندروزه بین مردم توزیع‌شده بود، سردسیری این منطقه و از طرفی مشکلات تنفسی و قلبی بسیاری از کوهبنانی ها که نتیجه سال‌ها کار کردن اهالی این منطقه در معادن زغال‌سنگ است نیز زندگی کردن در چادرها را برای مردم زلزله‌زده سخت‌تر کرده و تداوم پس‌لرزه‌ها نیز ترس و اضطراب کوهبنانی ها را به همراه داشت، در کنار این موارد نحوه مدیریت بحران مسئولین همچنان که در چند ماه اخیر و در پی حوادث مختلف دیدنی بود؛ در این منطقه نیز خود به بحرانی جدی تبدیل‌شده بود.
تقریباً یک ماهی طول کشید تا صدای مظلومیت کوهبنان توسط حاج حسین یکتا و جمعی از فعالین جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در رسانه‌ها و محافل مختلف پخش شود؛ صدایی که به دلایل مختلف، که خود بحث مفصل و البته پرحاشیه دیگری است؛ توسط برخی مسئولین و رسانه ها سانسور شده بود.
حضور گروه‌های جهادی در منطقه، اطلاع‌رسانی‌ها در برنامه‌های تلویزیونی و رسانه‌های مختلف و پیام‌های برخی شخصیت ها در برهه‌ای، توجهات را به کوهبنان زلزله‌زده جلب کرد و پای برخی مسئولین ارشد کشوری را به این منطقه کشاند اما امروز و بعد از گذشت حدود 90 روز از این زلزله هرچند بسیاری از نیازهای مردم برطرف شده، اما قصه پر غصه‌ی کوهبنان که کم‌کم در حال فراموشی است؛ در آستانه سال جدید همچنان پابرجا است.
آنچه در ادامه این گزارش می‌خوانید مشاهدات میدانی خبرنگار فارس از این منطقه و حاصل گفتگو با مردم و جهادگران حاضر در کوهبنان است.
تداوم نیاز زلزله‌زدگان کوهبنان به کانکس
شرط دریافت کانکس برای خانواده‌های زلزله‌زده تخریب کامل منازل و آواربرداری آن‌ها بود، این موضوع علاوه بر اینکه برای بسیاری از خانواده‌های مستاجر مشکل‌ساز شده بود، با کندی نیز پیش می‌رفت؛ این موارد گفته‌های علی طهماسبی از فعالان فرهنگی و اجتماعی این شهر به خبرنگار فارس است، مواردی که مشاهدات عینی و گفتگو با زلزله‌زدگان کوهبنانی نیز آن را تائید می‌کند.
طهماسبی که به همراهی جمعی از فعالان فرهنگی این شهر از همان روزهای اول به خدمت‌رسانی به زلزله‌زدگان مشغول هستند درباره فهرستی که از نیازها و معضلات مردم و خانواده‌های زلزله‌زده تهیه‌شده توضیح می‌دهد و می‌گوید: بسیاری از مردم در آستانه سال جدید، شب‌های سرد کوهبنان را در چادر سپری می‌کند.
وی افزود: معمولاً سرما در این منطقه سردسیری استان کرمان تا اواخر فروردین‌ماه ادامه دارد و مسئولین و کسانی که قصد کمک‌رسانی به کوهبنان رادارند باید به این نکته توجه داشته باشند.
کوهبنان عید ندارد!
مصائب زلزله‌ای که شب یلدا کوهبنان را لرزاند، حال هوای روزهای پایانی سال این شهر را هم متفاوت کرده است؛ زلزله‌زدگان به‌جای خانه‌تکانی مشغول آواربرداری هستند و دغدغه آن‌ها به‌جای خرید شب و عید و تهیه سبزه و تنگ ماهی، دریافت وام و اخذ مجوز از شهرداری و تامین امکانات و الزامات اولیه زندگی است.
علی روح‌الامینی از دیگر فعالان اجتماعی این شهر با اشاره به اینکه کمک‌های مردمی و حضور جهادگران در این شهر توانسته کمک چشمگیری به زلزله‌زدگان کند و باعث دلگرمی آن‌ها شود، اظهار داشت: بااین‌وجود بسیاری از مشکلات هنوز پابرجا است.
وی با اشاره به شرایط نامساعدی جوی در هفته‌های اخیر در این منطقه و تداوم پس‌لرزه‌ها، اذعان کرد: این معضلات باعث تداوم ترس و اضطراب مردم این شهر زلزله‌زده شده است.
این فعال اجتماعی با اشاره به اینکه طبق قول مسئولین مقرر شد تا مبلغ وام در نظر گرفته‌شده برای زلزله‌زدگان افزایش پیدا کند و مبلغی نیز به‌عنوان وام بلاعوض در اختیار آن‌ها قرار بگیرد، بیان داشت: هرچند تلاش‌های مسئولین قابل‌تقدیر است اما تسریع در انجام این امور نیز باید موردتوجه مسئولین باشد و سازمان‌های ذی‌ربط در این رابطه باید بدانند زلزله‌زدگان در شرایطی نیستند که بخواهند درگیر پیچ‌وخم‌های اداری شوند.
آتش به اختیارها در مسیر آبادانی کوهبنان
حضور چشمگیر و فعالانه گروه‌های جهادی نیز دیگر موضوعی است که نمی‌شود به‌سادگی از کنار آن گذشت، جهادگرانی که زودتر از بسیاری از افراد مسئول دولتی خود را به کوهبنان رساندند و نقش مهمی نیز در رساندن صدای مظلومیت کوهبنان به سایرین داشتند.
جهادگران قرارگاه امام رضایی‌ها، دانشجویان جهادگر از دانشگاه‌های استان کرمان و یزد و گروه‌های جهادی بسیج و سپاه از مناطق مختلف همچنان مشغول خدمت‌رسانی در عرصه‌های مختلف عمرانی، فرهنگی و بهداشتی و درمانی به مردم زلزله‌زده کوهبنان هستند.
محمدرضا صمدی از اعضای قرارگاه جهادی شهید محمدخانی بسیج دانشجویی یزد با اشاره به اینکه در سه ماه گذشته گروه‌های مختلف جهادی بسیج دانشجویی استان یزد در این مناطق حضور یافته و فعالیت‌ها متنوعی را انجام دادند، اردوهای جهادی را مصداق بارز عمل به‌فرمان آتش به اختیار رهبر معظم انقلاب دانست و افزود: در آستانه سال نو و تعطیلات عید، فعالیت‌ها دانشجویان جهادگر یزدی پررنگ‌تر خواهد شد و تا اواسط فرودین ماه گروه‌های متعددی به خدمت‌رسانی به مردم زلزله این شهرستان مشغول خواهند بود.
این جهادگر بسیجی اضافه کرد: افرادی با تخصص‌های مختلف به‌ویژه متخصصین عمرانی و فنی در گروه‌ها حضور دارند و بسیج اصناف نیز قول تامین نیروی متخصص را داده تا در کنار جوانان گروه کار‌ها به‌درستی انجام شود.
ساخت اولین سازه مسکونی «ابر خشت» به همت دانشجویان جهادگر یزدی در کوهبنان
علی پور میرزایی، مسئول سازندگی بسیج دانشجویی استان یزد نیز با اشاره به اینکه به دلیل سرمای هوا و وضعیت جوی منطقه ساخت‌وساز جدی در این منطقه امکان‌پذیر نبود، تصریح کرد: سازه مسکونی ابر خشت طرحی بود که برای اولین بار به همت دانشجویان جهادگر یزدی و با نظارت و همکاری جمعی از اعضای هیئت‌علمی گروه شهرسازی و معماری دانشگاه یزد در این منطقه اجرا شد.
دبیر طرح اعتلای بسیج سازندگی استان یزد یادآور شد: این سازه‌های کم‌هزینه علاوه بر اینکه مقاومت بالایی در برابر زلزله دارند، از زیبایی خاصی نیز برخوردار بوده و قابلیت گسترده شدن را نیز دارا می‌باشند.
پور میرزایی افزود: این نوع سازه‌های ساختمانی می‌توانند گزینه مناسبی در مناطق زلزله‌زده کشور باشند که باید موردتوجه قرار بگیرند.
مسئول سازندگی بسیج دانشجویی استان یزد در ادامه با اشاره به فعالیت‌های گروه جهادی در منطقه اظهار داشت: نیروی کار لازم در منطقه وجود دارد اما به کمک‌های مالی و غیر نقدی خیرین نیاز است و خانوارهای زیادی وجود دارند که اگر به آن‌ها کمک نشود شاید تا آخر عمر باید در کانکس زندگی کنند.
