بهترین خودروهای اسپرت ژاپن در دهه ۱۹۹۰

دهه‌ی ۱۹۹۰، عصر شکوفایی خودروهای اسپرت برندهای ژاپنی بود. مدل‌های تولیدی آن دوران هنوزهم در فهرست بهترین‌های تاریخ خودروسازی قرار دارند.

پس از چند دهه آزمون و خطا، خودروسازی ژاپن در دهه‌ی ۱۹۹۰ به مرحله‌ای رسید که نمونه‌های اسپرت به‌یادماندنی تولید کند. محصولات اسپرت اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ خودروسازهای ژاپنی، حاصل تلاش‌های شبانه‌روزی برای شکست‌دادن رقبای اروپایی و گاهی هم آمریکایی بود.

باورکردنی نبود؛ اما در آن دوران، رانندگان بهترین خودروهای اروپایی مثل فراری، نگران محصولات پرفرمنس و اسپرت و پرقدرت از برندهای هوندا، مزدا، نیسان، میتسوبیشی و تویوتا شدند. بدون شک خودروهای اسپرت ژاپنی به‌اندازه‌ی محصولات اروپایی جذاب و پیشرفته بودند. این نکات را درکنار قیمت کمتر و قابل‌اعتمادبودن بیشتر از خودروهای اسپرت اروپا قرار دهید تا شاید دلیل جذابیت این مدل‌ها حتی در بین نسل جدید علاقه‌مندان خودرو بهتر درک شود. دهه‌ی ۱۹۹۰ دورانی بود که فراری برای پیروزی بر رقبای جدید ژاپنی، در محصولاتش تغییرات اساسی باید به‌وجود می‌آورد.

امروزه، خودروسازان اروپایی در بخش مدل‌های اسپرت چندان نگران شرکت‌های ژاپنی نیستند. تعداد خودروهای اسپرت ژاپنی که چند دهه پیش به‌طور غیرمنتظره به کشورهای مختلف رسیدند، بسیار کمتر شده است. درواقع، از بین مدل‌های مختلف و متنوع، شاید فقط نیسان GT-R باقی‌ مانده باشد. فراموش نکنیم حال‌وهوای خودروسازی هم با دهه‌ی ۱۹۹۰ تفاوت بسیاری دارد. برای مثال، نسل جدید تویوتا سوپرا با همکاری مهندس‌های بی‌ام‌و تولید می‌شود.

با این مقدمه که احتمالا برای بسیاری از افراد آشنا و درمقابل، برای برخی افراد عجیب است، به چند مدل اسپرت ماندگار خودروسازی ژاپن در دهه‌ی ۱۹۹۰ نگاهی می‌اندازیم. پنج مدلی که در ادامه آورده شده‌اند، پیشنهاد وب‌سایت موتور وان هستند. درپایان، به چند مدل دیگر اشاره می‌کنیم که قطعا جزو ستاره‌های درخشان صنعت خودروسازی ژاپن هستند.
هوندا NSX

تولید نسل اول از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵

هوندا NSX که در بازار آمریکا با برند «آکورا» فروخته می‎شد، گران‌ترین خودرو این فهرست است؛ اما NSX قیمت گرانش را با انواع فناوری‌های مدرن و پیشرفته جبران می‌کرد. این کوپه‌ی اسپرت موتورمیانی برای رقابت مستقیم با محصولات V8 فراری براساس مدل مفهومی HP-X محصول سال ۱۹۸۴ تولید شد. ژاپنی‌ها NSX را کاملا طراحی کرده بودند. گفتنی است کابین این خودرو با الهام از جت جنگنده‌ی F-16 طراحی شده بود. یکی از ویژگی‌های مهم‌ هوندا NSX، دخالت مستقیم آیرتون سنا فقید در آخرین مراحل توسعه و تولید بود.

تیم مهندسی هوندا در اولین مدل‌های تولیدی NSX، از پیشرانه‌ی شش‌سیلندر Vشکل سه‌ لیتری با قدرت ۲۷۰ اسب‌بخار و مجهز به فناوری VTEC و جعبه‌دنده‌ی شش‌ سرعته‌ی دستی (قابل‌سفارش با جعبه‌دنده‌ی چهار سرعته‌ی اتوماتیک) استفاده کرد. پیشرانه‌ی V6 هوندا درست در پشت صندلی راننده و مرکز بدنه‌ی آیرودینامیک از جنس آلومینیوم قرار گرفت. مدل کروک با سقف تارگا از NSX سال ۱۹۹۵ عرضه شد. در سال ۱۹۹۷، حجم پیشرانه به ۳.۲ لیتر افزایش یافت و پیش‌ از توقف تولید، در سال ۲۰۰۲ مدل فیس‌لیفت با حذف چراغ‌های جلو مخفی‌شونده عرضه شد. هوندا NSX سوپراسپرتی تمام‌عیار بود که در آن دوران، رقیب سرسخت محصولات اروپایی شمرده می‎شد.

نسل دوم هوندا NSX از سال ۲۰۱۶ عرضه شده که همان داستان دهه‌ی ۱۹۹۰، یعنی خودرو اسپرت خوش‌ساخت با فناوری روز و قیمت مناسب است. نسل اول NSX هنوزهم یکی از خودروهای اسپرت پرطرفدار دنیای تیونینگ، به‌خصوص در خانه است.
مزدا RX-7

تولید نسل سوم از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲

سری RX-7 مزدا سال ۱۹۷۸ متولد شد؛ اما نسل سوم آن با کد FD، احتمالا محبوب‌ترین و آخرین مدل باشد. نماینده‌ی پیشرانه‌ی روتری (Rotary) مزدا هنوزهم یکی از کوپه‌های جذاب‌ اسپرت ژاپن با طراحی به‌یادماندنی شمرده می‎شود. نسل سوم مزدا مجهز به پیشرانه‌ی ۱.۳ لیتری 13Bروتری با قدرت ۲۵۵ اسب‌بخار و دو توربوشارژر و جعبه‌دنده‌های پنج‌ سرعته‌ی دستی و چهار سرعته‌ی اتوماتیک، اولین محصول تویین‌توربوشارژ خودروساز ژاپن بود که به بازار جهانی عرضه شد. RX-7 کوپه‌ی اسپرت قدرتمندی نبود؛ ولی سواری و فرمان‌پذیری این مدل نمونه نداشت. درحقیقت، RX-7 نسل سوم هنوزهم یکی از خودروهای اسپرت خوش‌فرمان‌ و بی‌نقص‌ جهان درنظر گرفته می‌شود.

به گزارش زومیت، از مشکلات پیشرانه‌ی خاص روتری که بگذریم، یکی از دلایل توقف تولید RX-7 ابعاد بزرگ آن برای خیابان‌های ژاپن و پرداخت مالیات بیشتر سالانه‌ی مالک بود. پهنای بدنه‌ی این مدل براساس استانداردهای مشخص در قوانین راهنمایی و رانندگی درخورتوجه بود. به‌همین‌دلیل برخلاف دو نسل گذشته، در کلاس خودروهای اسپرت لوکس ژاپن قرار می‌گرفت. پس از توقف تولید RX-8 در سال ۲۰۱۲ به‌عنوان جایگزین RX-7، گمانه‌زنی‌های زیادی برای نسل جدید خودرو اسپرت مزدا با پیشرانه‌ی روتری وجود داشته است؛ اما هنوزهم با گذشتن از سالگرد تولید پنجاه سالگی این سری، خبری از نسل جدید نیست. البته مدتی پیش، مسئولان مزدا از تولید احتمالی RX-9 با سیستم هیبرید خبر دادند که پیشرانه‌ی روتری، نقش کمکی در قوای فنی ایفا خواهد کرد.

مزدا RX-7 نسل‌های دوم و سوم هنوزهم از انتخاب‌های اول طرفداران تیونینگ خودرو و دریفت و مسابقات خیابانی غیرقانونی ژاپنی‌ها هستند.
میتسوبیشی 3000GT

تولید از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰

کوپه‌ی اسپرت و گرندتورر و موتورمیانی میتسوبیشی 3000GT که در بازار ژاپن با نام GTO عرضه می‌شد، رقیب مستقیم محصولات اروپایی و نمونه‌های داخلی شامل هوندا NSX، نیسان GT-R، سوبارو SVX و تویوتا سوپرا بود. مدل‌های پایه‌ی میتسوبیشی GTO برای بازار آمریکا با پیشرانه‌ی شش‌سیلندر Vشکل با قدرت کمتر از ۲۰۰ اسب‌بخار و سیستم انتقال قدرت محورجلو همراه بودند. بااین‌حال، نمونه‌های بازار ژاپن با دو توربوشارژر و قدرت ۳۰۰ اسب‌بخار (بازار جهانی با کد VR4)، سیستم تمام‌چرخ محرک (AWD)، فرمان‌پذیری چهارچرخ و آیرودینامیک هوشمند با تنظیم خودکار باله‌های جلو و عقب خودنمایی می‌کردند. این مدل در سال ۱۹۹۴ فیس‌لیفت شد تا در سپر و چراغ‌های جلو، مه‎شکن‌ها، در کاپوت، دریچه‌های هوای جانبی، سپر عقب و فضای داخلی تغییر کند.

متأسفانه میتسوبیشی این روزها وضعیت متفاوتی دارد و برای فروش بیشتر، بر تولید انواع شاسی‌بلند و کراس‌اور تمرکز کرده است. تقریبا ناممکن است که نسل جدیدی از کوپه‌های اسپرت میتسوبیشی عرضه شود.
نیسان 300ZX

تولید نسل چهارم سری Z از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۰

در خانواده‌ی Z نیسان که از سال ۱۹۶۹ تولید شده، مدل‌های مختلفی جلب توجه می‌کنند. مدل‌های Z نیسان که در ژاپن با کد Fairlady Z عرضه می‌شوند، در بازار جهانی با نام‌های نیسان S30 ،S130 ،300ZX ،350Z و 370Z وجود دارند. نیسان 300ZX نسل چهارم این سری است که در مدل‌های کوپه و کروک با ظرفیت دو به‌علاوه دو سرنشین تولید شد. پیشرانه‌ی شش‌سیلندر Vشکل سه لیتری تویین‌توربوشارژ (با ۳۰۰ اسب‌بخار قدرت) و تنفس طبیعی (با ۲۲۲ اسب‌بخار قدرت) و سیستم فرمان‌پذیری تمام‌چرخ و طراحی متفاوت از ویژگی‌های منحصربه‌فرد 300ZX است. مانند تمام خودروهای اسپرت اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰، نیسان 300ZX هم قربانی رشد سریع شاسی‌بلندها و سپس، کراس‌اورها شد. آخرین مدل و نسل ششم از سری Z نیسان، 370Z است که از سال ۲۰۰۹ تابه‌امروز، تولید می‌شود.
تویوتا سوپرا

تولید نسل چهارم از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲

اگر نیسان GT-R لقب «گودزیلا» را نمی‌گرفت، قطعا نسل چهارم سوپرا شایسته‌ی بعدی این عنوان بود. مهندسان ژاپنی چهار سال تلاش کردند نسل چهارم تویوتا سوپرا با کد A80، از هرنظر بهتر از مدل‌های گذشته باشد. همان‌طورکه می‌دانیم، تلاش‌های مجموعه‌ی تویوتا پرثمر بود و سوپرا A80 با قدرت بیشتر و وزن کمتر در‌مقایسه‌با نسل‌های قبل، موفقیتی شیرین محسوب می‌شد. مدل پایه‌ی نسل چهارم سوپرا با وزن ۱۴۵۹ کیلوگرمی، از پیشرانه‌ی شش ‌سیلندر خطی سه ‌لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۲۲۰ اسب‌بخار و گشتاور ۳۲۵ نیوتن‌متر استفاده می‌کرد. مدل توربوشارژ با قدرت ۳۲۰ اسب‌بخار و گشتاور ۴۲۷ نیوتن‌متر، برای اولین‌بار با جعبه‌دنده‌ی شش ‌سرعته‌ی دستی همراه بود تا پورشه 911 کاررا را کنار بزند و در کمتر از پنج ثانیه به سرعت صد کیلومتربرساعت برسد. شاید ۳۲۰ اسب‌بخار قدرت براساس استانداردهای امروز درخورتوجه نباشد؛ اما فراموش نکنیم فراری 348 هم فقط ۳۰۰ اسب‌بخار داشت و در آخرین مدل‌های تولیدی، از ۳۱۲ اسب‌بخار قدرت بهره برد. نسل چهارم تویوتا سوپرا در عمر نُه‌ ساله‌اش در مسابقات مختلف داخل و خارج از ژاپن جاودانه شد. سال ۱۹۹۵، سوپرا برای اولین‌بار در مسابقات ۲۴ ساعته‌ی لمانز کنار مدل‌هایی چون نیسان اسکای‌لاین GT-R، فراری‌ F40، ونتوری LM600 و مک‌لارن F1 GTR بزرگ قرار گرفت و مقام چهاردهم را کسب کرد. در لمانز سال ۱۹۹۶، عملکرد سوپرا موفقیت‌آمیز نبود و پس از طی ۲۰۵ دور، به‌دلیل نقص فنی از مسابقه کنار رفت.
بهترین‌های دوران طلایی خودروهای اسپرت ژاپن

همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، پنج مدل معرفی‌شده پیشنهاد وب‌سایت موتور وان است. بااین‌حال، وقتی از بهترین‌ خودروهای اسپرت ژاپن در دهه‌ی ۱۹۹۰ صحبت می‌شود، باید فهرست مفصل‌تری داشت. درادامه مدل‌های اسپرت ژاپنی دیگری آورده شده که از دیدگاه نگارنده باید در این فهرست قرار می‌گرفت. می‌توان فهرست بلندتری از بهترین خودروهای اسپرت داشت که در‌آن‌صورت، باید از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ را درنظر بگیریم.

تویوتا MR2
نیسان اسکای لاین GT-R نسخه‌های R32 و R33
هوندا سیویک نسل پنجم و ششم
مزدا میاتا
نیسان سیلویا S14
هوندا اینتگرا نسل سوم
میتسوبیشی لنسر ایوولوشن نسل‌های اول تا پنجم
سوبارو ایمپرزا نسل اول