تحلیل‌های اکونومیست ۲۷ آپریل از ۳ موضوع مهم اقتصادی
اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود در 27 آپریل، به سه موضوع انتخابات پیش رو در آفریقای جنوبی، نگرانی‌های مربوط به بازار نفت و نتایج جنگ تجاری اخیر پرداخته است.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در ۲۷ آپریل به موضوع فساد و مشکلات اقتصادی آفریقای جنوبی در دوران جیکوب زوما پرداخته است.
به گزارش بازتاب، فساد که همواره یکی از مشکلات بزرگ در آفریقای جنوبی بوده، در دوران قدرت جیکوب زوما، در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸، گسترده‌تر شد.
طی این ۹ سال، زوما دولت را غارت کرد، سرمایه‌گذارها کشور را ترک کردند، بدهی دولت افزایش یافت و نرخ بیکاری از ۲۳ درصد به ۲۷ درصد افزایش یافت. در عین حال، فساد گسترده موجب شد، ارائه خدمات عمومی از سوی دولت دشوار باشد.
به عقیده نویسنده اما، علی‌رغم دوران بد زوما، این کشور هنوز در مقایسه با سایر کشورهای قاره، از اقتصادی پیشرفته، جامعه مدنی پویا و رسانه‌های فراوان برخوردار است. آفریقای جنوبی به عنوان کشوری که موفق شده بدون بروز جنگ داخلی بر آپارتاید غلبه کند، الهام‌بخش جهان است.
رامافوزا، جانشین او یک اصلاحگر صادق و سیاستمداری فوق‌العاده است.
انتخابات هشتم ماه می در راه است و مردم آفریقای جنوبی دو گزینه متفاوت دارند. اول انکه با حمایت از کنگره ملی به رامافوزا اعتماد کنند تا از طریق مقابله با فساد بار دیگر اقتصاد کشور را احیا کند. دوم آنکه به اپوزیسیون فرصتی بدهند.
نویسنده معتقد است، به روی کار آمدن رامافوزا، مردی که ماندلا قصد داشت او را به موفقیت برساند، بهترین فرصت برای نجات میراث اوست.
نفت گران با اقتصاد کشورها چه می‌کند؟
در گزارش دیگری اکونومیست، به نگرانی‌های مربوط به افزایش قیمت نفت و تاثیر آن بر اقتصاد جهان پرداخته است.
بازار نفت وزنه‌ای سنگین و تاثیرگذار در اقتصاد جهان محسوب می‌شود. در ۲۳ آپریل، پس از آنکه مقامات آمریکایی اعلام کردند، معافیت نفتی خریداران نفت ایران را تمدید نمی‌کنند، قیمت نفت تنها طی یک روز سه درصد افزایش یافت.
با انقضای این معافیت‌ها، یک میلیون بشکه نفت -معادل یک درصد از کل عرضه- از بازار جهانی نفت کاسته می‌شود.
به عقیده نویسنده گزارش، نفت گران اقتصاد چین و اتحادیه اروپا و به دنبال اقتصاد جهان را با مشکلات بسیاری مواجه می‌کند.
چین که مقادیر قابل توجهی نفت وارد می‌کند، منبع بسیاری از تهدیدهای اخیر بوده است. نرخ‌های بالاترِ تورم و افزایش کسری حساب جاری، تحت تاثیر نفت گران، بحران اقتصادی ترکیه، آرژانتین و پاکستان را هم بدتر می‌کند.
از سوی دیگر، اتحادیه اروپا صنعت شیلی ندارد که همچون آمریکا با سرمایه‌گذاری‌های بیشتری در آن، با مشکلات اقتصادی مبارزه کند.
همچنین قیمت‌های بالای نفت می‌تواند موجب کاهش اختیارات بانک‌های مرکزی با هدف رفع رکود شود.
اگرچه شوک جدی قیمت نفت در این مرحله تنها یک احتمال است، اما با توجه به اقتصاد شکننده جهان، ریسکی ناخوشایند محسوب می‌شود.
چرا نباید با حکومت‌های مستبد جنگ تجاری آغاز کرد؟
اقتصاددانان عمدتا بر این باورند که جنگ‌های تجاری برنده‌ای ندارند. با این حال به نظر می‌رسد، جنگ تجاری اخیر ذینفعانی داشته است.
شروع جنگ تجاری میان ایالات متحده آمریکا، چین و اتحادیه اروپا و وضع تعرفه‌ها مجموعه‌ای از داده‌ها را در اختیار اقتصاددانان قرار داده که می‌توانند بر روی آن تحقیق کنند.
مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا با احتیاط بیشتری در مقایسه با چین به وضع تعرفه‌ها بر کالاهای آمریکایی پرداخته و تلاش کرده تا از مصرف‌کنندگان داخلی محافظت کند. اتحادیه اروپا همچنین حامیان دونالد ترامپ را هم هدف قرار داده؛ اما نه به بهای آسیب رساندن به شهروندان خودش.
در مقابل تعرفه‌های چین طوری طراحی شده که ایالتهای حامی دونالد ترامپ را هدف قرار داده است. این تعرفه‌ها به‌گونه‌ای بوده که به اقتصاد چین حتی بیشتر از اقتصاد آمریکا آسیب رسانده است.
نویسنده در پایان تاکید می‌کند، تنها حکومت‌های مستبد که نیازی به راضی نگه داشتن رای‌دهندگانشان ندارند، می‌توانند متحمل چنین خطری شوند.
درسی که باید آموخته شود، واضح است: اگر آغازگر یک جنگ تجاری هستید، با کشورهای دموکراتیک بجنگید و نه مستبد.
