درگیری ایران – آمریکا با قواعد تازه / آیا امکان برخورد مستقیم دو طرف در عراق وجود دارد؟

    کد خبر :298595

در طول 15 سال پیش، از زمان ایجاد تغییراتی در ‏عراق از سال 2003، شاهد حضور ایران و آمریکا در ‏صحنه عراق هستیم و نفوذ این دو در این کشور عربی ‏بین جزر و مدی در نوسان بوده است که توافقی برای ‏ادامه قواعد درگیری بر آن حاکم است و هر دو طرف ‏ایران و آمریکا از افزایش تنش ها دوری می کنند چرا ‏که درگیری را پر هزینه می دانند و بر این عقیده ‏اند که بروز درگیری می تواند موجب خروج آنها از ‏سیطره بر اوضاع عراق شود.‏

د. محمد عاكف جمال در البیان نوشت: در طول 15 سال پیش، از زمان ایجاد تغییراتی در ‏عراق از سال 2003، شاهد حضور ایران و آمریکا در ‏صحنه عراق هستیم و نفوذ این دو در این کشور عربی ‏بین جزر و مدی در نوسان بوده است که توافقی برای ‏ادامه قواعد درگیری بر آن حاکم است و هر دو طرف ‏ایران و آمریکا از افزایش تنش ها دوری می کنند چرا ‏که درگیری را پر هزینه می دانند و بر این عقیده ‏اند که بروز درگیری می تواند موجب خروج آنها از ‏سیطره بر اوضاع عراق شود.‏

به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: همزیستی ایران و آمریکا، حدود همکاری و هماهنگی ‏های امنیتی و تبادل اطلاعات بین آنها در طول سالهای ‏جنگ علیه داعش افزایش یافت و هر دو طرف به این ‏نتیجه رسیدند که همکاری میدانی آنها می تواند ‏دستاورهای مهمی داشته باشد، بی آنکه یکی از طرفها ‏مجبور به دادن امتیازهای سیاسی به دیگری شود.‏

با روی کار آمدن دولت ترامپ نیز شرایط به همین ‏منوال بود، تا اینکه داعش در عراق شکست خورد و پس ‏از آن، واشنگتن اعلام کرد نزدیکی روابط آن با تهران ‏و توازنهای شکننده ای که دولت سابق آمریکا ایجاد ‏کرده است، دیگر با استراتژی دولت جدید در منطقه ‏خاورمیانه هماهنگ نیست.‏

به این ترتیب، مساحت حاشیه صلح آمیز و آرامی که دو ‏طرف برای حضور همزمان خود در عراق ترسیم کرده ‏بودند، در معرض تنگنا قرار گرفت. خروج واشنگتن از ‏توافق هسته ای در واقع به معنای عقب نشینی آن از ‏تفاهم های علنی و غیر علنی با تهران بود و 12 شرطی ‏که وزارت خارجه آمریکا برای عادی سازی روابط با ‏ایران تعیین کرد و با مخالفت ایران مواجه شد،‎ ‎اقدامی بی سابقه و هجومی بود که نه تنها سیاستهای ‏تهران در منطقه، بلکه نظام ایران را هدف قرار می ‏داد. در حقیقت خواسته آمریکا به تسلیم واداشتن ‏ایران و به عزلت کشاندن آن در تمام محورها بود.‏

تحولات در موازین قوا سوالهایی ‏را در مورد میزان قدرت ایران برای حفظ هم پیمانانش ‏مطرح می کند.

انتخابات عراق پیام قدرتمندی بود برای بیان بیداری ‏ملی مردم این کشور و درخواست آمریکا و روسها از ‏تهران برای خروج از سوریه، محاصره ‏ای که روز به روز بر بال قوی ایران در لبنان بیشتر ‏می شود.‏

در این شرایط، بعید نیست که تهران شاهد کناره گیری ‏برخی از این رهبران سیاسی عراق از ائتلاف با آن و ‏اتخاذ مواضعی نزدیک به رژیمهای سیاسی دیگر باشد. ‏شاید ماراتن تشکیل دولت عراق که گروههای سیاسی ‏مختلف برای تشکیل آن از یکدیگر سبقت می گیرند، ‏میدان آزمایش بزرگی برای میزان عزلت خط مشیی باشد ‏که آن رهبران اتخاذ می کنند.‏

با وجود کم رنگ شدن نقش ایران در محورهای مختلف، ‏خطاب سیاسی تهران همچنان چالشی ‏است و همین امر در خدمت وضعیت داخلی آن قرار می ‏گیرد؛ همانطور که مسئولان ایرانی اعلام کرده اند به ‏دنبال افزایش توانایی های خود برای غنی سازی ‏اورانیوم هستند.‏

انتظار می رود قواعد درگیری ایرانی امریکایی ‏شکلهای دیگری به خود بگیرد که براساس آن اقدامات ‏خشونت آمیز در میدان عراق بعید به نظر نمی رسد؛ ‏میدانی که برای رسیدن به حالت نبود استقرار و ‏آرامش، مناسبتر از دیگر میادین است؛ بویژه آنکه ‏عراق همچنان قادر به رهایی از تاثیرات خارجی و ‏تامین سیادت سیاسی و امنیتی خود نیست.‏

مترجم:مریم نصرالهی

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید