ماکرون در مسیر اولاند

امانوئل ماکرون بدون اقناع افکار عمومی کشورش دست به اعمال اصلاحاتی اقتصادی در فرانسه زده و اعتراضات عمومی را نیز علیه طرح های جنجالی خود بر نمی تابد.

اعمال اصلاحات اقتصادی و آموزشی امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه، منجر به خشم افکار عمومی این کشور شده و مخالفان و سندیکاها اقدام به برگزاری تظاهرات ضد ماکرون در سالگرد انتخابش به عنوان رئیس جمهور فرانسه کرده اند.

بروز حوادث خشونت آمیز در روز کارگر در فرانسه و دستگیری صدها تن از معترضین، فضای ملتهبی را در این کشور ایجاد کرده است. واقعیت امر این است که کارگران فرانسوی در جریان پیروزی ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۷ میلادی نقش به سزایی ایفا کردند اما هم اکنون و در حالی که تنها حدود یکسال از حضور رئیس جمهور فرانسه در قدرت می گذرد، به مخالفان وی تبدیل شده اند.

به نظر می رسد ماکرون در حال طی کردن مسیر همتای قبلی خود یعنی فرانسوا اولاند است. در جریان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ میلادی نیز کارگران و معلمان سهم به سزایی در پیروزی اولاند و راهیابی سوسیالیست ها به کاخ الیزه داشتند و در نهایت، اولاند با اختلاف حدود ۱ درصد توانست بر رئیس جمهور قبلی فرانسه یعنی نیکولا سارکوزی غلبه پیدا کرده و در راس امور اجرایی و سیاسی کشورش قرار گیرد.

ا این حال، سیاست های اقتصادی اولاند نه تنها به سود طبقه کارگر و شهروندان فرانسوی تعریف نشد، که منجر به خشم و نارضایتی آنها از کاخ الیزه شد و کار به جایی رسید که در سال ۲۰۱۶ میلادی، میزان محبوبیت اولاند به زیر ۲۰ درصد رسید و در نهایت او ترجیح داد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۷ ( برای دومین بار) شرکت نکند و پرچم سفید شکست را پیش از موعد انتخابات به اهتزاز در آورد.

هم اکنون امانوئل ماکرون بدون اقناع افکار عمومی کشورش خصوصا کارگران، پرستاران، معلمان و حتی بازنشستگان، دست به اعمال اصلاحاتی اقتصادی در فرانسه زده و اعتراضات عمومی را نیز علیه طرح های جنجالی خود بر نمی تابد. بسیاری از مخاطبان و افکار عمومی فرانسه معتقدند که طرح های اقتصادی ماکرون در تعارض با اصل «برابری فرصت ها» برای اقشار مختلف جامعه است.

در هر حال، ماکرون بر ادامه اصلاحات اقتصادی خود اصرار می ورزد و مطابق آخرین نظرسنجی های صورت گرفته در فرانسه، محبوبیت او نزد افکار عمومی به زیر ۵۰ درصد (به حدود ۴۴ درصد) رسیده و این روند نزولی همچنان ادامه دارد.

از سویی؛ نباید فراموش کرد که کسب این میزان محبوبیت پایین، آن هم در حالی که تنها یکسال از حضور وی در قدرت گذشته است، برای رئیس جمهور فرانسه و همراهانش نتیجه ای فاجعه آمیز محسوب می شود.

در صورتی که روند فعلی در فرانسه ادامه پیدا کند، ماکرون نیز سرنوشتی مشابه سارکوزی یا اولاند پیدا خواهد کرد. بر این اساس تضمینی وجود ندارد که اساسا ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۲ برای دومین بار نامزد شود.

ماکرون فراموش کرده است که بخش مهمی از آرای وی در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، سلبی بوده است. این آرای سلبی، از ترس حضور مارین لوپن و جریان راست افراطی به سبد ماکرون و جریان متبوعش ریخته شد. با این حال رئیس جمهور فرانسه همچنان تصور می کند که پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۷، معلول حمایت گسترده شهروندان فرانسوی از شخص وی بوده است، تصور نادرستی که محاسبات عملی رئیس جمهور فرانسه را تغییر داده و بر هزینه های شکست وی در کاخ الیزه می افزاید. آیا مکرون در ماههای آتی موفق به درک این حقیقت خواهد شد؟