نامه‌ی علیرضا داودنژاد خطاب به رییس جمهور آینده

    کد خبر :15448

علیرضا داودنژاد در متن نامه‌ای سرگشاده خطاب به رییس جمهور آینده نکاتی را مطرح کرد.

به گزارش بازتاب به نقل از جماران؛ کارگردان «نیاز»، «مصائب شیرین»، «فراری» در این متن آورده است: «حالا که دوران به آب و آتش زدن ملت برای زنده ماندن در تحریم و زیر سایه جنگ به سر آمده و قدرت‌های بزرگ دنیا باور کرده‌اند که برای کنار آمدن با ایرانیان چاره‌ای جز گفت‌وگوی منطقی و محترمانه وجود ندارد، بهتر است که خود ما هم این شیوه گره‌گشا را در داخل کشور به کار ببندیم و در پی بازکردن گره از مشکلات اصلی کشور باشیم.

شما از مقاومت، اشتغال و تولید می‌گویید. بی‌تردید نسخه درد همین است؛ اما چگونه؟ با کدام برنامه؟ با کدام روش؟ با کدام نیروی انسانی؟
ورود به دنیای تولید یعنی ورود به عرصه ساخت و ساز کالای برتر و عرضه و خدمات‌ رسانی آن در بازار پر رقابت دنیایی که تبلیغات‌ اثرگذارش در هر ده کوره‌ای چشم‌ها و گوش‌ها را پر کرده است. توفیق در چنین امر خطیری بدون پشتوانه یک نظام آموزشیِ کاربردی و کارآمد میسر نمی‌شود.

ساختن ملت و ساختن کشور دو پروژه جدا از هم نیست. چاره کار توان بخشیدن به مردم است. ما بدون داشتن نیروی انسانی خوش قریحه و متخصص و خلاق، بازی را از پیش به چین و هند و ژاپن و کره و ترکیه کنار گوشمان باخته‌ایم.

در مدارس ما رسم‌ وخط و طراحی و نقاشی و مهمتر از همه کاردستی  از سکه افتاده است. زبان و ادبیات و شعر و ترانه و سرود و برگزاری ائین به تشریفاتی ملال‌آور بدل شده و علوم تجربی را پای تخته سیاه و با تشریح آزمایشاتی که دیگران انجام داده‌اند آموزش می‌دهند.
بعد از سینما، صنایع دستی درخشان‌ترین شاخص برای ارزیابی قریحه و تخصص و خلاقیت یک ملت است. ما در این پیشه پراشتغال و درآمدزا کجا ایستاده‌ایم؟
تمدن کهنسال ما که با تغذیه از این همه اقلیم و اقوام از همان سده‌های اولیه مهارت چشمگیر خود را در کار با ابزار وساخت و ساز ماهرانه کالا نشان داده، امروز باید رقیب جدی چین و ژاپن و هند و مصرو یونان و آفریقا و دیگرانی باشد که بازار صنایع دستی را در دنیا می‌گردانند و سلیقه مردمان را شکل می‌دهند. آنچه بر صنایع دستی و معماری مارفته حکایتی است که بر فرهنگ، هنر، دانایی و مهارت  زیست ما رفته است.
کودکان و نوجوانان و جوان‌ترهای وطن را از چرخه محفوظات فرّار و آموزه‌های بی ثمر آزاد کنیم.

نهضت تأسیس آزمایشگاه برای آموزش‌های ابتدایی‌تر و راه‌اندازی کارگاه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای دوره‌های دبیرستانی و دانشگاهی، یعنی دورخیزی که ورود ماندگار ما را به بازار پررقابت تولید ممکن می‌کند.

کاربردی کردن آموزش و رساندن فرزندان کشور به تعاونی‌ها و زنجیره‌های تولید و عرضه خدمات، چاره‌ساز فردای ایران ماست.
آموزش را از موضع فرسایشی به جایگاه توانبخشی برسانیم.
آقای رییس جمهور
وقت ساختن ملت است. بر شکاف نظام آموزش و بازار کار غلبه کنید و یقین داشته باشید که برای پدران و مادران این کشور خدمتی شایسته‌تر از توان بخشی و کارامد سازی  فرزندان آنها نیست.»

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید