اوضاع منطقه پس از داعش به کدام سمت می‌رود؟

    کد خبر :153582

مسکو، ترکیه و ایران پیام های نمادینی به واشنگتن می ‏فرستند مبنی بر اینکه این آمریکایی ها هستند که مقهور ‏شرایط اند و دور از واقعیت نیست که دوران پس از‎ ‎داعش، قدرت ‏های منطقه ای باشند که سیاستهایشان را دیکته می کنند.‏

جروزالم پست روز 19 نوامبر در گزارشی نوشت: مسکو، ترکیه و ایران پیام های نمادینی به واشنگتن می ‏فرستند مبنی بر اینکه این آمریکایی ها هستند که مقهور ‏شرایط اند و دور از واقعیت نیست که دوران پس از‎ ‎داعش، قدرت ‏های منطقه ای باشند که سیاستهایشان را دیکته می کنند.‏

به گزارش انتخاب، سفیران ترکیه، روسیه و ایران در روز یکشنبه در کنفرانس ‏خبری مشترک در آنتالیا، ملاقاتی خواهند داشت. این جلسه در ‏واقع آمادگی آنها برای گردهمایی اصلی شان در سوچی در تاریخ ‏‏22 نوامبر محسوب می شود که بر موضوع سوریه تمرکز دارد، اما ‏هدف واقعی آن، مربوط به تلاش مسکو برای به رخ کشیدن و نشان ‏دادن نفوذاش در منطقه خاورمیانه است.‏

وزیر امور خارجه ترکیه، مولود چاووش اوغلو گفت جلسه برای ‏پاسخ به این مساله بود که: “چگونه می توانیم ثبات و صلح در ‏سوریه را بازگردانیم‎.”‎

طبق آنچه روزنامه حریت دیلی نیوز ترکیه منتشر کرد، وزرای ‏خارجه مسکو، آنکارا و تهران در آنتالیا دیدار خواهند کرد ‏که در واقع پیش درآمد یک اجلاس سه جانبه در سوچی میان ‏ولادیمیر پوتین، رجب طیب اردوغان و حسن روحانی به حساب می ‏آید. ‏

مقامات ترکیه در سال جاری به طور فزاینده ای منتقد ‏سیاستهای آمریکا بوده اند. اردوغان آمریکا را متهم کرده به ‏وعده اش در مورد خروج نیروهای مشترک، یگانهای مدافع خلق‎ ‎کرد ‏‎(YPG)‎‏ و نیروهای دموکراتیک سوریه‎ (SDF) ‎‏ از مناطق آزاد شده از ‏دست داعش عمل نکرده است.‏

“متاسفانه، دولت کنونی نیز به ما می گوید که در همکاری با‎ ‎نیروهای دموکراتیک سوریه‎(SDF)‎‏ قرار دارد، البته این نام ‏جدیدی است که آنها به یگانهای مدافع خلق کردی(‏YPG‏)‏‎ ‎داده ‏اند. آمریکایی ها نباید این کار را انجام دهند‎.‎‏”‏

اردوغان همچنین گفت: “ما قبل از آنها در اینجا بوده ایم و ‏به خوبی می دانیم که هر کسی در این منطقه چه کاره است”‏

از جمله نظراتی که منعکس کننده دیدگاه های رسمی ترکهاست، ‏می توان به سخنان ابراهیم کالین، مشاور ویژه رئيس جمهور ‏ترکیه اشاره کرد. تو در دیلی صباح نوشت: “یک تحلیل روبه ‏رشدی وجود دارد مبنی بر اینکه آمریکا هم از داعش و هم‎ ‎یگانهای مدافع خلق کرد،‎ ‎به عنوان نیروی بالقوه موازنه گر در ‏برابر حضور روسیه و ایران‎ ‎و به عنوان بهانه ای برای ماندن ‏در شرق سوریه بهره می گیرد.”‏

ترکیه‎ ‎یگانهای مدافع خلق کرد‎ ‎را به عنوان «شاخه سوری» حزب ‏کارگران کردستان‎ (PKK) ‎و به این ترتیب به عنوان یک سازمان ‏تروریستی می شناسد. در این زمینه، کالین ادعا می کند که در ‏ماه اکتبر ائتلاف به رهبری آمریکا و‎ ‎نیروهای دموکراتیک سوریه‎ ‎اجازه داده اند صدها نفر از مبارزان‎ ‎داعشی‎ ‎و خانواده های ‏آنها از رقه خارج شوند.‏

کالین نوشت: “این موضوع یکبار دیگر نوعی فقر مطلق در سیاست ‏آنها را نشان می دهد که از یک سازمان تروریستی برای مبارزه ‏با یکی دیگر استفاده می گنند،” ‏

کالین می گوید ترکیه خواستار آن است که «تمامیت ارضی سوریه ‏حفظ شود”. همچنین جنگجویان خارجی که به نفع رژیم اسد می ‏جنگند و نیز یگانهای حفاظت خلق کرد(‏YPG‏) باید سوریه را ترک ‏کنند: “یک دولت انتقالی باید شکل بگیرد دولتی که همه ‏ذینفعان سوری را شامل شود و زمینه را برای انتخابات آزاد و ‏عادلانه آماده کند ‏‎”‎

وی استدلال می کند که یگانهای حفاظت خلق کرد “نمی تواند ‏بخشی از راه حل سیاسی باشد” و این که اسد “آن فردی نیست که ‏سوریه را به سوی یک حکومت دموکراتیک و فراگیر هدایت کند”. ‏جلسه ای که در سوچی برگزار می شود بر این موضوع ها تمرکز ‏خواهد داشت.‏

روسها، با توجه به گفته های دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، ‏نشست سران را به مثابه “تضمین کنندگان روند توافق سیاسی و ‏ثبات و امنیت در سوریه.”می نگرند. نشست سوچی تنها یک هفته ‏و نیم پس از ملاقات پوتین و دونالد ترامپ در دانانگ ویتنام ‏است. در آن دیدار، رؤسای جمهور توافق کردند که هیچ راه حل ‏نظامی برای درگیری در سوریه وجود ندارد. بیانیه مشترکی در ‏تاریخ 11 نوامبر قرائت شد. آنها در این بیانیه خواستار ‏اجرای قطعنامه 2254 شورای امنیت، شامل اصلاح قانون اساسی و ‏‏”انتخابات آزاد و عادلانه تحت نظارت سازمان ملل متحد”، شدند‎.‎

همچنین در این بیانیه بر اهمیت ارتباط در شرق سوریه بین ‏نیروهای آمریکایی و روسی و تلاش برای”رفع اختالف” تاکید و ‏برای آتش بس در جنوب غربی سوریه با اردن موافقت شد‎.‎‏ این یک ‏بیانیه عملی بود، در حالی که نشست سوچی به عنوان یک گام ‏مهم دیپلماتیک با دلالتها و مفاهیم گسترده تر منطقه ای ‏نگریسته شده است‎.‎

روسیه، ایران و ترکیه بر سر بحران سوریه اختلافهایی دارند، ‏اما در طی سال گذشته، به نظر می رسد که رابطه آنها به سمت ‏یک هماهنگی بیشتر پیش رفته است و آمریکایی ها از این قافله ‏جامانده اند. رابطه ترکیه و ایران بعد از بحران قطر در ماه ‏جولای و در طی رفراندوم استقلال کردستان در شمال عراق در ماه ‏سپتامبر به یکدیگر نزدیک تر شد. تركيه و روسيه نيز بر ‏بحران پس از تیراندازی به سفیر روسیه در آنکارا فائق آمده ‏اند.‏

از آن سو، دولت ترامپ در خانه با مشکلات سیاسی مواجه است، ‏مانند روابطی که مشاور سابق امنیت ملی، مایکل فلین با ‏ترکیه و رییس سابق کمپین ترامپ پل‎ ‎منفورت‎ ‎با عناصر طرفدار ‏روسیه در اوکراین داشته اند، این مسائل تا حدودی، دست دولت ‏ترامپ را برای ارتباط با مسکو و آنکارا بسته است.‏

علاوه بر آن، آنکارا از این موضوع خشمگین است که حضور ایالات ‏متحده در شرق سوریه در حال افزایش بوده و قصد دارد در بلند ‏مدت در این منطقه باقی بماند‎.‎

ترامپ در حال حاضر سیاست محکمی برای مقابله با ایران در ‏منطقه ندارد؛ سیاستی که تاکنون هیچ عنصر عملی برای آن وجود ‏نداشته است و تنها بر این مبنا بوده که عربستان سعودی را ‏در اقداماتش در لبنان و خلیج فارس توانمند سازد‎.‎‏ آنچه ‏آمریکایی ها عملا ندارند، استراتژی بعد از‎ ‎داعش‎ ‎در عراق، ‏سوریه و منطقه است‎.‎

نشست سه جانبه، ناتوانی استراتژی ایالات متحده را برای ‏بازداشتن ایران (دشمن آمریکا) از قرار گرفتن در کنار ترکیه ‏‏(متحد ناتو) و روسیه، نشان می دهد. متحدان واشنگتن در شرق ‏سوریه باید از این نشست نگران باشند‎.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید