بن سلمان به دنبال اعمال استراتژی فشار علیه ایران است

    کد خبر :140690

مدیرکل آسیای غربی وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات می گوید: اگر ایران و عربستان تصمیم بگیرند که جنگ نیابتی را کنار بگذارند، آنگاه تغییرات عربستان ‏می‌تواند برای ایران نیز مناسب باشد.

قاسم محبعلی، مدیرکل سابق خاورمیانه وزارت خارجه ایران درباره برکناری و بازداشت 40 حدود شاهزاده در عربستان گفت: این اتفاق ‏هم می تواند بخشی از اصلاحاتی باشد که ملک سلمان به دنبال آن است و هم احتمال دارد نوعی جنگ قدرت یا پاکسازی ‏هیات حاکم از عوامل منتسب به پادشاه پیشین این کشور باشد.‏

محبعلی در گفت و گو با انتخاب افزود: سیستم های بسته با فساد مالی و رانت و … سروکار دارند و هر زمان که جنگ ‏قدرت دربگیرد، طرف های قدرتمندتر می توانند طرف های ضعیف تر را با همین اتهامات از میدان به در کنند. اکنون نیز ‏لیست حذف‌شده‌ها نشان می دهد که صاحبان قدرت در دوران ملک عبدالله در حال کنار گذاشته شدن هستند.‏

او ادامه داد: کسانی که کنار گذاشته شده اند از رییس دفتر ملک عبدالله گرفته تا خانواده و وزرای او، همگی در آن دوران ‏صاحب قدرت بودند که تحت عنوان مبارزه با فساد حذف شده اند. محبعلی در عین حال تصریح کرد: این احتمال نیز وجود ‏دارد که این اتهامات واقعی باشد.‏

مدیرکل آسیای غربی وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات ارتباط تغییرات در عربستان با استعفای سعد حریری در لبنان ‏را رد گفت: این دو مسئله کاملا متفاوت هستند. در لبنان عربستان مجموعه سیاست هایی را دنبال می کند و در لبنان به دنبال ‏استراتژی فشار به ایران است و دنبال به هم زدن بازی است. البته سعد حریری هم با سیاست‌های عربستان در یک راستا ‏قرار می گرفت.‏

این کارشناس مسائل سیاست خارجی درباره استفاده محمد بن سلمان از لفظ «اسلام میانه رو» و اینکه حاکمان عربستان ‏چگونه توانسته اند وهابیون را به تغییرات اجتماعی اخیر در عربستان راضی کنند گفت: این بخشی از پروژه عربستان برای ‏پیشبرد برنامه های داخلی آنها و نیز نزدیکی به اروپا و آمریکا است؛ چراکه یکی از چالش های مهم عربستان با آمریکا و ‏غرب به خصوص بعد از 11 سپتامبر مسئله توسعه سیاسی و وجود دولتی در عربستان بود که حامی تندروها به شمار می ‏رفت؛ از این رو آنها می خواستند این سوءظن را از بین ببرند.‏

او ادامه داد: بعد از قضیه داعش و القاعده موقعیت روحانیون وهابی به شدت تضعیف شد به طوری که نه محبوبیت منطقه ‏ای دارند و نه از نظر بین المللی جایگاهی دارند و در واقع قدرت و بازوهای خود را از دست داده اند؛ القاعده و طالبان ‏سرکوب شده اند و اسلام بنیادگرای سنی که وهابیون عربستانی پشت سر آن بودند، و ضربه خورده است. از طرفی، آمریکا ‏هم به عربستان و قطر فشار می آورد که زمینه های مالی و پشتوانه های فکری و ایدئولوژیکی این گروه ها را از بین ‏ببرند.‏

محبعلی افزود: عربستان حاصل توافق طایفه غیرمذهبی و سکولار آل سعود و فرزندان عبدالوهاب است. در حال حاضر ‏موقعیت وهابیون تضعیف شده و موقعیت آل سعود تقویت شده و در حال حاضر این فرصت برای آنها پیش آمده که ‏اصلاحاتی را که سال ها به دنبال آن بودند ولی به دلیل ترس از تندروهای وهابی آن را انجام نمی دادند به اجرا بگذارند.‏

او در پاسخ به این سوال که جایگاه ایران در چشم انداز و برنامه 2030 عربستان کجاست گفت: برنامه عربستان تنها ‏تغییرات داخلی نیست؛ از نگاه عربستان در منطقه هم باید تغییراتی اتفاق بیفتد. از نظر آنها برای پیشبر این سیاست ها لازم ‏است که جمهوری اسلامی ایران تغییراتی کند که سیاست خارجی خود را بر اساس منافع تنظیم کند نه بر اساس ایدئولوژی و ‏مذهب. از این رو آنها تلاش دارند تا با استفاده از زمینه‌های پیش آمده مانند روی کار آمدن ترامپ این تغییرات را در منطقه ‏هم ایجاد کنند.‏

محبعلی افزود: به طور کلی دورنمای عربستانی ها در برنامه 2030، ایجاد منطقه ای در خاورمیانه در تراز منطقه شمال ‏اروپا با همان سطح درآمد و با همان ساختار اقتصادی و اجتماعی است. اکنون در عربستان یک طبقه بزرگ تحصیلکرده ‏ای شکل گرفته که در دانشگاه های غربی تحصیل کرده اند و بیش از صدها هزار نفر را شامل می شوند. همین حالا حدود ‏‏50 هزار نفر دانشجو در دانشگاه های بزرگ غربی درس می خوانند و همه اینها پشتوانه ای است برای تغییر و تحولات ‏مورد نظر عربستان.‏

او در پاسخ به این سوال که آیا رابطه ایران و عربستان در دورنمای 2030 عربستان بهتر خواهد شد یا خیر، گفت: این ‏موضوع بستگی به عوامل مختلفی دارد؛ مناسبات میان دو کشور یکطرفه تنظیم نمی‌شود؛ اگر وضعیت به همین صورت باشد ‏و جنگ نیابتی در عراق، سوریه، لبنان، یمن، افغانستان، شاید هم در آینده پاکستان و تاجیکستان ادامه یابد، وضعیت ‏تغییری نمی کند اما اگر دو کشور تصمیم بگیرند که این مسائل را کنار بگذارند، آنگاه تغییرات عربستان می تواند برای ایران ‏و روابط دو کشور نیز مناسب باشد. اما در حال حاضر یک وضعیت پارادوکسیکال در روابط دو کشور حاکم است و نمی ‏توان آینده را پیش بینی کرد.‏

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید