چرا «قهوه پدری» مهران مدیری موفق نبود؟

مهران مدیری که بعد از مدت‌ها حضور در دنیای اجرا و ساخت مسابقات تلویزیونی مانند «دورهمی» و «اسکار»، دوباره به عرصه سریال‌سازی بازگشته بود، با سریال «قهوه پدری» تلاش کرد تا نظر مخاطبان را جلب کند. اما برخلاف انتظارات، این سریال نتوانسته است طعم خوشایندی از خود به جا بگذارد.

قهوه پدری: از تبلیغات تا نتیجه ضعیف

سریال «قهوه پدری» پس از تبلیغات پر سروصدا و حواشی مربوط به تغییر نام اولیه‌اش از «پدر قهوه»، اکنون در حالی که شش قسمت از آن پخش شده، نتوانسته است نظر مثبت مخاطبان یا منتقدان را جلب کند. داستان این سریال درباره خانواده‌ای است که با مشکلات مالی جدی مواجه شده‌اند. پدر خانواده، که نقش او را سام درخشانی بازی می‌کند، کتابفروشی ورشکسته‌ای است که مغازه‌اش را فروخته و با پیشنهاد فردی به نام «اون» (با بازی مهران مدیری) تصمیم می‌گیرد ۴ میلیارد تومان قرض بگیرد تا قهوه وارد کند، چرا که به گفته «اون» قیمت قهوه به زودی بالا خواهد رفت. اما برخلاف انتظار، قیمت قهوه به شدت افت می‌کند و وضعیت مالی خانواده بدتر از قبل می‌شود. در نهایت، این خانواده برای بازپرداخت بدهی‌هایشان تصمیم می‌گیرند از بانکی که همسر پدر خانواده، معاون آن است، سرقت کنند.

این داستان می‌توانست به پایه‌گذاری یک کمدی جذاب تبدیل شود، اما متاسفانه «قهوه پدری» از پس این کار برنیامده است.

شخصیت‌های کلیشه‌ای و شوخی‌های ضعیف

یکی از اصلی‌ترین مشکلات این سریال، شخصیت‌های سطحی و کلیشه‌ای آن است که بیشتر تلاش دارند با لحن خاص و میمیک‌های اغراق‌شده مخاطب را بخندانند. این نوع بازیگری و کمدی که بیشتر بر اساس تیک‌های کلامی و رفتاری است، در واقع دیگر جذابیتی ندارد و نه تنها باعث خنده نمی‌شود بلکه می‌تواند آزاردهنده باشد. به عنوان مثال، جواد رضویان با استفاده از لحنی مشابه با آنچه در سریال «در حاشیه» دیده‌ایم، تلاش می‌کند تا با کلام غیرقابل فهم خود خنده بگیرد، اما این لحن تکراری و بیش از حد استفاده شده، بیشتر به نظر می‌رسد که مخاطب را اذیت کند تا بخنداند. همچنین، بیتا سحرخیز نیز با لحن تصنعی و عصبی خود در نقش یک زن قدرتمند، بیشتر تماشاگران را خسته می‌کند تا سرگرم.

اما مشکل بزرگ‌تر اینجاست که مهران مدیری، به عنوان بازیگر اصلی، در این سریال بیشتر به تکیه بر کاریزمای شخصی خود پرداخته و به نظر می‌رسد که نیازی به افزودن ابعاد جدیدی به شخصیتش احساس نکرده است. او که به همراه آبنبات چوبی در دهانش صحبت می‌کند، تنها می‌تواند با استفاده از این ویژگی تکراری به خود شخصیت جذابیت بدهد، که بعد از چند سکانس، خود این رفتار هم آزاردهنده می‌شود.

کمبود موقعیت‌های کمدی و ضعف کارگردانی

یکی دیگر از مشکلات عمده این سریال، شوخی‌هایی است که بیشتر کلامی هستند و هیچ موقعیت کمدی واقعی در آن شکل نمی‌گیرد. تمام بار کمدی بر دوش بازیگران و شخصیت‌ها است که ظرفیت ایجاد خنده را ندارند. به علاوه، در بخش کارگردانی هم هیچ نوآوری خاصی مشاهده نمی‌شود و حتی برخی سکانس‌ها به شدت ضعیف هستند. برای مثال، سکانس ابتدایی قسمت اول که سام درخشانی و ژاله صامتی در آن با هم صحبت می‌کنند، با وجود شوخی‌هایی که در آن وجود دارد، بسیار طولانی و خسته‌کننده است و تنها شامل کات‌های مکرر به چهره بازیگران است که بیشتر باعث حواس‌پرتی می‌شود تا جذابیت.

نقدهای منتقدان و تماشاگران

منتقدان در بررسی‌های خود به سختی نکات مثبت قابل توجهی در این سریال پیدا کرده‌اند. برخی تنها به مواردی چون اشاره به ورشکستگی کتابفروشی‌ها و تبدیل شدن آنها به قلیان سراها، یا بازی‌های خوب ژاله صامتی و سام درخشانی اشاره کرده‌اند. اما بیشتر منتقدان این سریال را به عنوان اثری ضعیف و کم‌عمق می‌بینند. یکی از منتقدان نوشته است که «مدیری با تغییر فضای کارگردانی و تیم نویسندگان، اثری فانتزی اجتماعی ساخته است که در تمامی جوانب با افت کیفیت روبه‌رو است.» همچنین، برخی به نبود پیمان قاسم‌خانی و مهراب قاسم‌خانی در تیم نویسندگی اشاره کرده‌اند که باعث شده فیلمنامه فاقد چارچوب و طنز صحیح باشد.

پشت صحنه‌ای که حتی خنده‌دار نیست

بعضی از طرفداران سنتی مهران مدیری که همیشه از هر اثری که نام او را یدک می‌کشد حمایت می‌کنند، معتقدند که سریال هنوز به پایانی جذاب نرسیده و باید صبر بیشتری داشت. این در حالی است که بسیاری از تماشاگران، این سریال را یک اثر ضعیف می‌دانند. حتی برخی از بینندگان به بخش‌های پشت صحنه که در پایان هر قسمت پخش می‌شود، اشاره کرده‌اند و گفته‌اند: «اگر خود سریال خنده‌دار نیست، چرا می‌خواهید با پشت صحنه‌های آن ما را بخندانید؟» عده‌ای حتی به این بخش‌ها هم انتقاد کرده‌اند و گفته‌اند که آن‌ها نیز جذابیتی ندارند.

در نهایت، «قهوه پدری» نه تنها نتوانسته انتظارات را برآورده کند، بلکه بسیاری از طرفداران و منتقدان آن را اثری ضعیف و ناکام می‌بینند. مهران مدیری که در برنامه‌های اجرایی خود موفق‌تر از سریال‌سازی عمل کرده است، در این سریال نتواسته به خوبی از پس ایجاد موقعیت‌های کمدی جذاب و ساخت شخصیتی با عمق و جذابیت بربیاید.