اعتراف‌های روحانی در زمان جنگ/ به سرانجام نرسیدن وعده‌های زمان صلح دولت، عذر بدتر از گناه است
گروه سیاسی بازتاب: رئیس‌جمهور روحانی امروز گفت: «این حرف منطقی نیست که بعضی‌ها با دولت خورده فرمایش دارند، می‌گویند در فرودین 96 اینا را گفتین ولی در سال 98 لحن تغییر کرده. ما در شرایط صلح، قول‌های انتخاباتی را دادیم اما الآن جنگ اقتصادی شده است.»
برخی‌ها ناراحت شدند که چرا رئیس‌جمهور این سخنان را گفته است؛ اما باید یادآور شد که این اتفاقی روبه‌جلو حساب می‌شود. روحانی می‌پذیرد وعده‌هایی هم داده اما برعکس از آب درآمده است.
خاطرتان باشد در سال‌های ابتدائی دولت یازدهم، روحانی در پاسخ به خبرنگاران کلاً منکر وعده‌های 100 روزه و تحول اقتصادی که در زمان انتخابات وعده‌اش را داده بود، شد.
محمد ایمانی – روزنامه‌نگار – اما بعد دیگر ماجرا را هم تشریح می‌کند. او می‌نویسد: این سخن، عذر بدتر از گناه است و خوش‌بین اگر باشیم، باید گفت روحانی درک درستی از واقعیت نداشته است. تحریم و جنگ اقتصادی کی متوقف‌شده بود که ایشان می‌گوید الآن جنگ اقتصادی شد؟!
دشمن فاز جدید جنگ و تحریم اقتصادی (مالی و بانکی و نفتی) را سال 90 و 91 کلید زد؛ اما آن زمان کسی به دشمن اعتماد نکرد، به‌نحوی‌که در اوج تحریم‌ها، 1/5 میلیون بشکه نفت می‌فروختیم و امروز با برجام، چند صد هزار بشکه!
خطا و خسارت بزرگ تیم روحانی این بود که برجام را معاهده صلح انگاشتند یا وانمود کردند و حال‌آنکه دولت وقت آمریکا در حال کانالیزه و محدود کردن درآمدها و صادرات و واردات ایران بود.
در همین دوره که آقای روحانی خیال می‌کرد دوره ماه‌عسل با اوباماست، دولت و کنگره آمریکا مشترکا تحریم‌های ویزایی علیه طرف‌های همکاری با ایران و همچنین تحریم‌های موسوم به کاتسا و آیسا را تدارک کردند. «شیوه چشمش فریب جنگ داشت/ خود غلط کردیم و صلح انگاشتیم.»
چهار سال خوابزدگی دولت در اثر برخی مشورت های مسموم و هیجان و لجاجت شخص آقای روحانی، به علاوه همکاری های خسارتبار با FATF، موجب شد منابع درآمدی ما محدود شود و طرف‌های همکاری ما شناسایی و تحت فشار قرار بگیرند.
کار به جایی رسید که بسیاری از شرکای غیر غربی، شاکی شده و از همکاری ها کاستند. به واسطه رفتارهای خودتحریمی، راه های دور زدن تحریم‌ها بسته شد، ضمن این که حمایت از تولید داخلی به حداقل رسید و واردات بی رویه و قاچاق، موجب نحیف شدن تولید داخلی شد.
امیر مومنان (ع) فرمود «انّ اخ الحرب الارق و من نام لم ینم عنه. مرد جنگی بیدار است و اگر خوابید، دشمن او به خواب نمی رود».
امام همچنین به مالک اشتر فرمود: «مطلقا از دشمنت پس از صلح برحذر باش، چرا که بسا دشمن نزدیک می‌شود تا غافلگیر سازد؛ بنابراین احتیاط را به کار بگیر و در این مورد حسن ظن و خوش‌بینی را متهم کن.»
انتهای پیام/#
