پلاتوهای نیمه‌تمام خرمشهر چرا به بهره‌وری نمی‌رسد؟
سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خرمشهر با اشاره به کمبود منابع مادی عنوان کرد ساخت پلاتوهایی که از سه سال قبل کلنگ‌شان زده شده بدون ورود بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست.
رضا مردانی سرپرست فرهنگ و ارشاد اسلامی خرمشهر درباره تبدیل سالن‌های قاب عکسی به پلاتو برای اجراهای جشنواره تئاتر فتح خرمشهر با زدن داربست، گفت: امسال چهار سالن ما تبدیل به پلاتو شده است که با زدن داربست روی صندلی‌ها این اتفاق رخ داده و نارضایتی‌هایی را به همراه داشته است. چون خرمشهر سالن‌هایی که به شکل بلک‌باکس باشد در اختیار ندارد و چهار سالن فعال این شهر به شکل قاب عکسی هستند، در حالیکه امسال همه ۳۳ نمایش حاضر در جشنواره تقاضای اجرا در سالن بلک‌باکس را داشته‌اند که برای ما بسیار سخت بود.
وی افزود: آقای حمیدرضا آذرنگ دبیر جشنواره می‌توانست با توجه به شرایط سالن‌های شهر در فراخوان جشنواره اعلام کند که اکثر کارها ترجیحا برای صحنه قاب عکسی آماده شود اما این اتفاق رخ نداد.
مردانی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه شرایط تبدیل سالن غریفی از گالری به پلاتو بسیار نامساعد بوده است و صندلی‌هایی که از تهران برای نصب در این سالن فرستاده شده همچنان آماده بهره برداری نشدند، توضیح داد: متأسفانه دولت به لحاظ مالی شرایط مناسبی ندارد و آماده سازی این پلاتو نیز که باید از نگارخانه تبدیل به سالن نمایش می‌شد، بسیار هزینه بر و مستلزم صرف زمان زیادی بود اما با هر شرایطی که بود و با نصب داربست ما این گالری را تبدیل به پلاتو کردیم ولی متأسفانه نتوانستیم صندلی‌ها را وصل کنیم. برای تشکیل این سالن باید برآورد هزینه شود و صندلی‌های پرتابل در آن کار گذاشته شود که ان شاء الله بعد از جشنواره این اقدامات صورت می‌گیرد.
سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خرمشهر تصریح کرد: هزینه راه‌اندازی این سالن تقریبا ۶۰-۵۰ میلیون تومان هزینه دارد، چون سیستم نورپردازی، صوتی و آب و برق سالن نیز باید تجهیز شوند.
وی با اشاره به اینکه راه‌اندازی سالن‌های نمایشی باید به بخش خصوصی واگذار شود، عنوان کرد: برای دولت بسیار سخت است که بخواهد برای ساخت پلاتو هزینه میلیاردی کند از همین رو معتقدم که این نوع ساخت و ساز باید به بخش خصوصی واگذار شود. به این ترتیب که ما مجوز ساخت پلاتو یا سالن نمایش را صادر کنیم و هنرمندان و بخش خصوصی خودشان به این قضیه ورود کنند، چون بعید می‌دانم دولت بتواند در این زمینه هزینه کند.
مردانی درباره ساخت دو پلاتویی که کلنگ راه‌اندازی آنها حدود سه سال قبل زده شده است، توضیح داد: ساخت و راه‌اندازی این دو پلاتو بالای ۳-۲ میلیارد تومان هزینه دارد، چون طرح بسیار جامعی است اما متأسفانه در حال حاضر منطقه آزاد اروند با مشکل نقدینگی و اعتبار روبرو است و همان طور که گفتم مانند شهرهای دیگر باید بخش خصوصی به این قضیه ورود کند تا بهره وری دو گانه‌ای از این سالن‌ها شود و هم به عنوان پلاتو و هم گالری مورد استفاده قرار گیرند.
وی با اشاره به مشکلاتی که در این دوره به دلیل نبود پلاتو برای گروه‌ها به وجود آمد، یادآور شد: با وجودی که تمام نمایش‌های شرکت کننده در جشنواره متقاضی اجرا در سالن بلک‌باکس بوده‌اند، اما بسیاری از همین کارها را می‌شد در سالن قاب عکسی هم اجرا کرد که اگر این اتفاق می‌افتاد با رضایت بیشتر مخاطبان روبرو بودیم، چون بسیاری از تماشاگران فقط دوست دارند به دیدن یک نمایش جذاب همچون گذشته در یک سالن قاب عکسی بنشینند و زیاد با سالن‌های بلک‌باکس و پلاتو ارتباط برقرار نمی‌کنند. پیشنهاد من این است که در فراخوان سال آینده اعلام شود که نمایش‌ها ترجیحا برای سالن قاب عکسی آماده شوند، چون این وضعیت هزینه زیادی روی دست ما می‌گذارد.
مردانی درباره هزینه‌هایی که منطقه آزاد اروند برای این دوره از جشنواره تئاتر فتح خرمشهر کرده است، توضیح داد: امسال جشنواره با مشارکت اداره کل هنرهای نمایشی و منطقه آزاد اروند برگزار شد و متأسفانه نهادهایی دیگری که متعهد شده بودند، به وعده شان عمل نکردند. منطقه آزاد اروند تمام هزینه‌های اسکان گروه‌ها و اساتید و مهمانان و داوران جشنواره را در دو هتل برعهده گرفت که رقمی نزدیک به ۴۰۰ میلیون تومان را دربرمی گیرد.
وی ابراز کرد: برگزارکننده اصلی جشنواره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و حتی دبیر جشنواره را اداره کل هنرهای نمایشی انتخاب می‌کند و ما به لحاظ وظیفه ذاتی‌مان با وزارت ارشاد مشارکت و همکاری داریم و تابع انتخاب آنها برای دبیر هستیم.
مردانی در پایان صحبت‌هایش درباره تأثیرگذاری جشنواره عنوان کرد: خوشبختانه امسال حجم کارها بسیار بالاتر از سال‌های قبل بوده و آثار باکیفیتی به جشنواره ارائه شده است. همچنین بخش نمایش‌های کوتاه و نمایشنامه نویسی هم به جشنواره اضافه شد که نشان از علاقه هنرمندان به حضور در چنین رویدادی دارد. همه این موارد حُسن‌های جشنواره است و نشان می‌دهد که با وجود کمبودها و مشکلاتی که وجود دارد، علاقه بسیاری برای شرکت در جشنواره در بین هنرمندان ما دیده می‌شود.
