سرنوشت یک برنامه محبوب پس از فردوسی‌پور
جنس و شکل خداحافظی عادل فردوسی پور ، مطلوب هیچ کس نیست.
برنامه 90 نزدیک به 20 سال ، زمان پخش خود را به روز فوتبال در ایران کرده بود، چه آن زمان که شنبه شب پخش می شد و چه بعدها که دوشنبه ها شب ها را رنگ فوتبال می داد.نیاز به این نبود که کسی یادداشت کند دوشنبه یادش نرود ، نود ببیند ، کسی فراموش نمی کرد…حالا سوال این است که سرنوشت برنامه 90 پس از عادل فردوسی پور چه خواهد بود؟
واقعیت امر این است که برنامه 90 حتی با عادل فردوسی پور هم مدت هاست از نظر ماهوی دچار بحران شده بود، ماهیت این برنامه بسیار وقت است که کارآیی لازم را نداشت ، با گسترش شبکه های اجتماعی و فضای رسانه ای آن لاین دیگر کسی برای دیدن گل های مسابقات فوتبال یا بررسی داوری بازی ها منتظر دوشنبه شب ها نمی ماند ، حتی اگر خیلی پیگیر این چیزها هم نباشید ، ناخواسته در مسیر پست هایی قرار می گیرید که این چیزها را به شما می رسانند ، تنها چیزی که این برنامه را سرپا نگه داشته بود ، خود عادل فردوسی پور بود، او با هوش ذاتی خود ، تصویرهای دیده شده را دوباره در کاغذی تازه بسته بندی کرده و به خورد مخاطب بدهد
نود به آیتم سازی رسیده بود و این اتفاق مثبتی بود،گروه نود سعی داشت محتوایی فراتر تولید کند ، هر چند این تولید محتوا گاه در اندازه گروه آنالیز باقی می ماند و گاه در سطح سوژه اما باز چیزی فراتر از محتوای تولید شده در شبکه های اجتماعی بود و می توانست به تیم تولید فرصت حضور بدهد اما همین آیتم های تولیدی هم چندان در شبکه های اجتماعی پخش نمی شد یعنی دیده شدن سخت بود
نود بدون عادل فردوسی پور به کدام سمت خواهد رفت ؟تجربه برنامه زنده پخش مسابقات لیگ برتر و ویژه برنامه جام ملت ها نشان داد که تولید محتوا با سلیقه نزدیک به سلیقه عام که مخاطب خاص را هم فراری نکند ، کار آسانی برای گروه جانشین نخواهد بود ،آن ها با سایه قیاس با عادل فردوسی پور مواجه هستند .کاغذ کادوی فردوسی پور دیگر در دسترس نیست، این می تواند پایان محبوب ترین برنامه تاریخ صدا و سیمای ایران باشد
