پست‌های تبلیغاتی ۲۴۰ میلیون تومانی یک بازیگر
شیوا خنیاگر از توجه زیاد به بازیگران چهره در سینما و تلویزیون انتقاد کرد.
بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون بعد از درگذشت ناگهانی “آتی” ستایش، بازیگر “عروس تاریکی” شده است.
شیوا خنیاگر در تازه‌ترین گفتگوی خود به انتقاد از وضعیت سینما و تلویزیون پرداخته است. این بازیگر گفت: چرا باید یک بازیگر کاربلد ۱۰ سال خانه‌نشین بشود و یک نفر به خاطر فالوورهایش و چهره و ارتباطات با نویسنده و کارگردان کار بیشتر میدان به او بدهند. این یعنی سلبریتی! سلبریتی می‌تواند شامل حال بازیگران و کاربلدهای هنر ما هم بشود. سلبریتی ما در ایران فقط به یکسری تعلق می‌گیرد که چهره هستند و درگیر زرق و برق‌های هنر سینما و تلویزیون می‌شوند.
امروز همین‌ها میدان هنرمندی را به یک جولانگاهی تبدیل کرده‌اند که برخی هم کاسب‌کارانه از این فضا استفاده می‌کنند و مردم هم به جای محتوا باید خودنمایی این‌ها را ببینند. پیش از این معروفیت و محبوبیت یک چنین قالبی نداشت؛ هرکسی کاربلد بود کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان به دنبالش بودند نه اینکه چهره بستر مشهور شدن را فراهم آورد. چهره مهم است اما اصل نیست، چون دانش بازیگری، فن‌بیان، صدا و تسلط در بازی از هرچیزی مهم‌تر است.
بازیگر سریال تلویزیونی “اغما” و “مرگ تدریجی یک رویا” با اشاره به عبارت “طرف از اسب افتاد اما از اصل نیفتاد”، گفت: به اعتقاد من سینما و تلویزیون هم از اسب افتاده‌اند و هم از اصل! چرا که وقتی در یک سریالی مثل “عروس تاریکی” که این روزها در حال تصویربرداری است و به زودی برای شبکه یک آماده نمایش می‌شود با ما قرارداد ۶۰ جلسه‌ای می‌بندند و می‌بینیم بیشترین توجه به رضا کیانیان و رویا نونهالی دو بازیگر اصلی این سریال می‌شود این حکایت از یک نوع بی‌عدالتی دارد.
چرا باید نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان در خدمت این دو سلبریتی باشند. صد نقش فرعی در این سریال وجود دارد که یک عده کاربلد در سایه قرار می‌گیرند و فقط مخاطب سرگرم دیدن سلبریتی شود. نه تنها بی‌تعهدی در قراردادی که با امثال بنده می‌بندند حال مرا خراب کرده و هم عدم پرداخت وعده‌هایشان و بعد هم توجه زیاد از حد به یکسری آدم خاص در سینما و تلویزیون است.
خنیاگر در پاسخ به این سوال که چرا حضور شما در رادیو ادامه پیدا نکرد، افزود: در رادیو تهران ۶ سال کار کردم اما آنقدر مرا اذیت کردند و حقوق‌های ناچیزی به ما می‌دادند که خودم از رادیو رفتم. اما امروز در دنیای بازیگری خودمان می‌بینیم پول‌هایی به واسطه تعداد فالوور افراد جا به جا می‌شود که اصلاً هیچ موازین عقلی و منطقی ندارد. مثلاً بازیگری را می‌شناسم که به واسطه پول جمع کردن برای سیل‌زده‌ها، حالا هر پست تبلیغاتی او ۲۴۰ میلیون تومان فروخته می‌شود.
به چه دلیل یک عده خاص باید چنین درآمدهایی را از یک پست اینستاگرامی دربیاورند، بعد یک عده سال‌ها خانه‌نشین باشند. این همان بی‌عدالتی است که اشاره کردم و هر تشکل و صنفی هم بیاید تا دیواره میدان‌داری یک عده خاصی ریخته نشود هیچ اتفاقی را نمی‌تواند جلو ببرد.
