۴ نکته درباره سیاست‌های جدید ترامپ در قبال ایران

البناء در مطلبی به قلم محمد صادق الحسینی نوشت: به نظر می‌رسد مأموریت‌های واقعی گروه اقدام به ریاست برایان هوک، با انچه مایک پومپئو در مورد وظایف این گروه، مبنی بر تحریک دولت‌های دوست ایالات متحده برای پایبندی به تحریم‌های آمریکا علیه ایران اعلام کرده است، اختلاف دارد.

به گزارش بازتاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: یکی از منابع دیپلماتیک امنیتی وابسته به دولت‌های اروپایی، در مورد وظایف این گروه به ریاست هوک، چنین گزارش می‌دهد:

۱- اعضای گروه اقدام و تفاصیل اقدامات آنها، سرّی باقی می‌ماند و این مساله بیانگر اهمیت مأموریت آنهاست.

۲- تعدادی زیر مجموعه برای این گروه تشکیل شده است که بازوی میدانی آن هستند و عبارتند از: گروه عملیات نظامی، گروه نشر دهنده دموکراسی، که مأموریت آن انتقال اموال برای گروه‌هایی است که در این زمینه فعالیت می‌کنند. گروه اقتصاد و پیشرفت، که ماموریت آن زیر نظر گرفتن فعالیت‌ها و عملیات مالی ایرانی است. گروه روابط خاص که مأموریت آن اجرای بررسی‌های عمیق در خصوص رابطه ایران با یمن، عراق، سوریه و لبنان است.

۳- مأموریت زیر مجموعه‌های گروه اقدام، نشان دهنده زمینه سازی برای به راه انداختن موجی از تنش‌های داخلی، در ایران در کوتاه مدت است، یعنی در طول ماه‌های باقی مانده از سال ۲۰۱۸ و سال آینده، ۲۰۱۹، از طریق افزایش فشار اقتصادی بر مردم، تحریک آن‌ها و بهره گرفتن از تنش‌های داخلی، جهت آمادگی برای مرحله تحرک نظامی علیه دولت ایران، از طریق گروه‌های داخلی مرتبط با طرح آمریکا، که آموزش اعضای آن در عربستان و جنوب یمن، صورت می‌گیرد.

۴- حمایت مالی از فعالیت‌های این گروه و تمام زیر مجموعه‌های آن، از طریق صندوق ویژه سعودی انجام می‌شود، صندوقی که سعودی‌ها مدعی اند به مبارزه با تروریسم اختصاص دارد.

در همین رابطه، دنیس راس، صهیونیست یهودی طی صحبت‌هایی که در رویتر منتشر شد، تصریح کرد: سوال واقعی آن است که آیا سیاست آمریکا در قبال ایران تنها منحصر به درگیری کلامی تند و تحریم‌ها می‌شود؟ یا از این فراتر رفته و سعی در متوقف کردن فعالیت‌های ایران در یمن، عراق و سوریه خواهد کرد؟

بنابراین، مأموریت گروه اقدام، به هماهنگ کردن فعالیت‌های خارجی آمریکا در دشمنی با ایران منحصر نمی‌شود و عملیات میدانی و تحریک کننده در داخل و خارج، با هدف افزایش دخالت آمریکا در مسائل ایران را در بر می‌گیرد. این امر بخوبی با تأمل در سوالاتی که دنیس راس مطرح کرده است، نمود می‌یابد.