حقوقدان کانادایی: برجام یک توافقنامه سیاسی نیست

  • سیاسی
  • سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۸:۲۸
    کد خبر :286569

استاد حقوق دانشگاه لیکهد کانادا، برجام را صرفا یک توافقنامه سیاسی ندانست و گفت: خروج یکجانبه آمریکا از این توافق، با قوانین داخلی این کشور، کنوانسیون وین درباره معاهدات بین المللی و تعهدات آمریکا در چارچوب قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ‏ملل متحد در تعارض است.‏

‏«رایان آلفورد» روز سه شنبه در گفت وگو با ایرنا استدلال حقوقی مقام های آمریکایی درباره ‏خارج شدن از توافق هسته ای با ایران را بی اساس دانست و افزود: دو نهاد حکومتی دستگاه اجرایی و کنگره این کشور با موافقت ‏با برجام، خود را به طور قانونی به آن ملزم کرده بودند و از این جهت نمی توانند بگویند برجام صرفا توافقی سیاسی است. ‏
این حقوقدان کانادایی، تصمیم احتمالی ایران برای خارج شدن از برجام را در راستای مفاد این توافق بین المللی دانست و ادامه داد: بر ‏اساس بند 36 این توافق، نقض آن از سوی یک طرف زمینه قانونی برای خارج شدن طرف دیگر را فراهم می آورد.‏
نویسنده کتاب «دولت وضعیت همیشگی اضطراری: سقوط قانون حاکمیت در ایالات متحده» اضافه کرد: اینکه آیا یک توافقنامه بین المللی، سیاسی است یا قانونی، بستگی به ‏نیت طرف های امضا کننده آن دارد. در این زمینه گفته دکتر «بروس آکرمن» استاد دانشکده حقوق دانشگاه ییل مهم است که می ‏گوید بر اساس آنکه کنگره به رئیس جمهوری اوباما اجازه موافقت با برجام را داده بود، قصد ایالات متحده از این توافق به ‏روشنی ایجاد یک توافق قانونی بوده است. ‏
آلفورد تصریح کرد: کنگره با تصویب قانون بازنگری توافق هسته ای ایران در سال 2015 (‏Iran Nuclear ‎Agreement Review Act of 2015‎‏) به آن گردن نهاد. این موضوع در آن زمان جنجالی شد، چرا که اساسا به این توافق امضا ‏شده از سوی اوباما، جایگاه قانونی اعطا کرد.
وی اظهار کرد: بر اساس قانون اساسی آمریکا، این کار به توافق «کنگره- اجرایی» ‏‏(‏‎’congressional-executive’ agreement ‎‏) موسوم است. جایگاه این نوع توافق متفاوت از توافق سیاسی یا توافق اجرایی ‏است. بر این اساس، ایالات متحده وارد معاهدات الزام آور بین المللی دیگر شده است. از این رو باید گفت ادعای ایالات متحده که ‏بر اساس سیاسی وارد توافق هسته ای با ایران شده است، حرف عجیبی است.‏
استاد دانشکده حقوق ‘بورا لاسکین’ دانشگاه لیکهد تاکید کرد: اگر استدلال های دولت آمریکا به طور جدی مورد توجه قرار گیرد، به این نتیجه می رسیم که موافقت نامه های آامریکا برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی، صندوق بین المللی پول و بانک جهانی (که توسط موافقت نامه های مشابه کنگره-اجرایی به دست می آید) نیز صرفا تعهد سیاسی هستند؛ که باید بگویم مسلما اینگونه نیست. آلفورد یادآور شد: همانطور که از سوی بوروس اکرمن و دیوید گالو ( ‏Ackerman‏ و ‏Golove‏ ) دو حقوق‏دادن برجسته آمریکایی تاکید شده است، ایران و دیگر کشورهای ‏5 + ‎‎1‎‏ به درستی برجام را توافقنامه ای بر اساس تایید دو شاخه«کنگره-اجرایی» ایالات متحده دانسته و از این جهت این توافقنامه ‏تعهدات قانونی برای دولت ایالات متحده به وجود می آورد.‏

** تضاد با کنوانسیون وین
این استاد حقوق در ادامه به پرسش ایرنا درباره تضاد تصمیم ترامپ با معاهدات بین المللی پاسخ داد و تاکید کرد که تصمیم یک ‏جانبه ترامپ نقض آشکار کنوانسیون وین و قطعنامه های شورای امنیت است.‏
استاد دانشگاه لیکهد تصریح کرد: ایالات متحده و کشورهای دیگر با وارد شدن به یک توافقنامه حقوقی (برجام)، خروج از این توافقنامه ‏را تابع رژیم معاهده محکومیت (‏regime of treaty denunciation‏) منعکس شده در کنوانسیون وین در خصوص قانون ‏معاهدات کرده اند.
آلفورد با بیان اینکه اگرچه آمریکا این معاهده را امضا نکرده اما آن را به عنوان اصلی از قوانین بین المللی عرفی ‏پذیرفته است، گفت: کنوانسیون وین، طرف های یک پیمان را ملزم می کند بر اساس آن و با رضایت طرف های دیگر وارد آن شده و ‏مطابق با مقررات آن و رضایت طرف های دیگر از موافقتنامه مورد بحث خارج شوند. ‏
وی تصمیم رئیس جمهوری آمریکا را برای خارج شدن از توافق هسته ای، بر خلاف اصول کنوانسیون ژنو و این دو شرط دانست و افزود: هیچ یک از دولت های دیگر طرف توافق، با خروج کاخ سفید موافقت نکرده اند. در عین حال، برجام مجوز خروج ‏را تنها زمانی که طرف دیگر این پیمان، آن را نقض کرده باشد، صادر می کند.
این استاد حقوق بین الملل ادامه داد: است که ترامپ حتی تلاش نکرده که ‏استدلال قابل قبولی ارائه کند که ایران متن توافق را نقض کرده است بلکه او اظهار می کرد که می خواهد صرفا به دلیل آنکه ‏‏«یک معامله بد» است، از آن خارج شود. ‏
آلفورد این عمل رئیس جمهوری آمریکا را مانند آن دانست که کسی بگویید قیمت توافقی باید بالاتر ‏می بود و زیر قرارداد را بزند، گفت: این رفتار، به روشنی نقض قرارداد است. در نتیجه باید گفت، همانطور که قوانین بین المللی لغو یکجانبه ‏یک معاهده را به رسمیت نمی شناسد، خروج یک جانبه از برجام، نقض قانون بین المللی است.‏
وی افزود: علاوه بر این، حتی اگر فرض کنیم تمام موارد فوق نادرست باشند، قطعنامه 2231 شورای امنیت، یک تعهد قانونی در ‏مورد اعضای سازمان ملل برای اجرای برجام ایجاد کرده است. خارج شدن از این توافق بصورت یک جانبه، نقض این قطعنامه ‏است.
این حقوقدان کانادایی با اشاره به بند 26 قطعنامه شورای امنیت یادآور شد: بر این اساس، ایالات متحده باید تمام توان خود را برای حفظ برجام و ‏جلوگیری از تداخل در تحقق کامل منافع ایران از لغو تحریم ها به کار بندد که به وضوح اجباری و الزام آور است. آلفورد تاکید کرد: به موجب عضویت ایالات متحده در سازمان ملل متحد و همین طور بر اساس ماده 25 منشور سازمان ملل متحد، آمریکا از نظر قانونی ملزم به رعایت قطعنامه شورای امنیت است. خروج یک جانبه ایالات متحده آمریکا، صریحا بر ‏خلاف این تعهد قانونی است.‏
دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، هشتم ماه مه در اقدامی یکجانبه و بدون در نظر گرفتن پایبندی ایران به تعهدات برجامی که 11 بار از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید شده بود، از توافق بین المللی هسته ای ایران خارج شد.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید