هیچ جای جهان قوه قضائیه پاسخگوی رسانه‌ها نیست چرا در ایران نشست خبری برگزار می‌کنند!
« صادق زیباکلام » که هستی خود را در مخالف‌خوانی و اظهار نظرهای مضحک می‌بیند در گفت‌و‌گویی با روزنامه زنجیره‌ای اعتماد این بار از اینکه قوه قضائیه علی‌رغم دیگر کشورهای جهان به رسانه‌ها پاسخگو بوده و نشست خبری برگزار می‌کند انتقاد کرد!
زیباکلام گفته است: «اگر دقت كنيد در هيچ كشور ديگري اين سبك از اطلاع‌رساني نداريم كه سخنگوي دستگاه قضا به صورت هفتگي و با اين سبك و سياق اطلاع‌رساني كند. اصولا در كشورها سخنگوي دولت، وزارت‌خارجه، نخست‌‌وزيري يا… نشست خبري برگزار نمي‌كنند. مثلا در ژاپن، هند، آلمان يا انگلستان، حتي در تركيه و پاكستان چنين نشست‌هايي وجود ندارد كه سخنگوي قوه قضاييه يا رئيس اين دستگاه به صورت هفتگي مصاحبه مطبوعاتي داشته باشند.»
به گزارش خبرگزاری دانشجو،اظهارات این مدعی اصلاحات نیازی به نقد ندارد، او که تا دیروز از پاسخگو نبودن نهادهای جمهوری اسلامی به مردم گلایه داشت امروز پاسخگو بودن را دلیل انتقاد‌های خود کرده است!
برای این گونه افراد دیده شدن مهم بوده و بایستی به هر بهانه‌ای انتقاد و هتاکی کنند روزی به بهانه پاسخگو نبودن یک نهاد به یک روزنامه خاص و روز دیگر به دلیل پاسخگو بودن قوه قضائیه به رسانه‌ها!
لطفاً به کارتان برسید!
روزنامه بهار در واکنش به اظهارات حاشیه ساز و بی‌ارتباط با امور اجرایی کشور روحانی در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی خوارزمی در گزارشی با عنوان «لطفا به کارتان برسید» نوشت : « همین آقای سخنران از تابستان92 به این سو به دلیل همراهی و اطمینان مردم به جریان اصلاحات بر صندلی رئیس‌قوه مجریه تکیه زده است و همان طور که از نام این قوه مشخص است وظیفه رئیس‌دولت اجرای قانون است. اینجا همان جایی است که سخنور بودن جناب رئیس‌جمهور کمترین اهمیتی ندارد و حتی می‌تواند سبب ایجاد‌اشکالاتی در روند کارها شود.»
این روزنامه در ادامه ضمن اذعان به این مسئله که روحانی هنوز در حال هوای ایام تبلیغات انتخاباتی است، نوشت: «مشکل از آنجایی شروع می‌شود که الان پنج سال از تابستان92 و روی کار آمدن دولت اعتدال می‌گذرد و جامعه بیشتر از آنکه تشنه شنیدن «باید چنین بشود» باشد منتظر شنیدن گزارش «چنین شد»ها است، دوران جلب توجه با سخنان زیبا حداقل برای دولتی که بیشتر از نیمی از عمر هشت ساله (مجموع زمان دولت‌های یازدهم و دوازدهم) خود را گذرانده است گذشته است و حالا دیگر وقت گزارش عملکردهاست.»
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه بنا به ویژگی ذاتی مدعیان اصلاحات در علاقمندی به زیر سؤال بردن مباحث و موضوعات مربوط به دین، نتوانسته خرسندی خود از ماهیت چنین مباحثی را پنهان کند و در عین حال نوشته است: «اساسا چنین مباحث تئوریکی چه ارتباطی به جایگاه رئیس‌قوه اجرایی کشور دارد؟»
روزنامه بهار در ادامه نوشته است: «به نظر می‌رسد که بیان چنین اظهاراتی که تنها می‌تواند چند صباحی موج رسانه‌ای ایجاد کند ناشی از آن است که رئیس‌جمهور به خوبی به این نکته آگاه است که توان و اختیارات او و دولتش آنقدرها نیست که بتواند تغییری در برخی روندهای موجود در کشور ایجاد کند و به همین دلیل تنها در پشت‌تریبون‌ها به ذکر مصیبت می‌پردازد تا همدردی اجتماعی را برانگیزد! »
پاسخ روزنامه زنجیره‌ای به ادعاهای قبلی؛ رئیس‌جمهور اختیارات زیادی دارد!
با وجود ادعای روزنامه زنجیره‌ای بهار مبنی بر بی‌اختیار بودن رئیس‌جمهور روزنامه شرق در یادداشتی به این ادعا واکنش نشان داده و نوشته است : رئیس‌جمهور در تمام امور کشور حق تذکر و تعیین نماینده را دارد. تعیین کمیته‌هایی برای پیگیری مسائل زندان‌ها، حادثه پلاسکو، برخی ناامنی‌های اجتماعی و… در همین راستا صورت می‌گیرد. اگر مسئول عالی اجرایی کشور تشخیص بدهد می‌تواند این گزارش‌ها را در اختیار افکار عمومی قرار دهد. رئیس‌جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور است و «مسئولیت اجرای قانون اساسی» را جز در اموری که مستقیما به رهبری مربوط می‌شود، برعهده‌دارد». اصل ١١٣ قانون اساسی با این صراحت اختیار ریاست‌جمهوری را مشخص کرده و در ٤٢ اصل بعدی هم بر وظایف و اختیارات او تصریح شده است. رئیس‌جمهور مستقیما مسئولیت امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور را برعهده‌دارد. افزون بر ٤٣ اصل قانون اساسی، وظایف و اختیارات رئیس‌جمهور به موجب قوانین متعدد دیگر هم بیان شده است. رئیس‌جمهور حق عزل هریک از وزرا و مقاماتی را که با حکم او منصوب می‌شوند، دارد و در اداره امور کشور در مقابل ملت، در همه زمینه‌ها باید پاسخگو باشد.
فارغ از اینکه در ادامه این یادداشت به تفاسیر گوناگون از قانون اساسی و اختیارات رئیس‌جمهور در زمینه اجرای قانون اساسی پرداخته شده است که در سال‌های گذشته محل نزاع و بحث بسیاری بوده است باید به این نکته‌اشاره کرد که روزنامه‌های زنجیره‌ای علی‌رغم برخی ادعاها مبنی بر بی‌اختیار بودن رئیس‌جمهور هر از گاهی برای رسیدن به برخی نتایج خاص اذعان می‌کنند که رئیس‌جمهور تنها تدارکاتچی نبوده و اختیارات موسع و زیادی طبق قانون اساسی بر عهده‌دارد.
با این وجود مشخص نیست که رئیس‌جمهور با این اختیارات گسترده چرا وظایف اساسی خود را رها کرده و به نظریه پردازی که بابت آن ازمردم رای نگرفته است می‌پردازد؟!
رئيس‌جمهوري گرفتار هستند، ما هم دنبال کار خودمان هستیم!
محمدرضا عارف رئیس‌فراکسیون امید به مناسبت سالگرد انتخابات مجلس دهم طی گفت‌و‌گویی با روزنامه زنجیره‌ای شرق به ارتباط این فراکسیون با رئیس‌جمهور پرداخته و نوشت: رئيس‌جمهوري گرفتار هستند، ما هم دنبال کار خودمان هستیم.
در بخشی از این گفت‌و‌گو عارف با‌اشاره به روابط فراکسیون امید با دولت اظهار داشته است: « در دوره دوم درباره اینکه پشت سر چه کسی باشیم و اینکه آقای روحانی را حمایت کنیم یا کاندیدای خودمان را داشته باشیم، خیلی بحث داشتیم و تصمیم منطقی و عقلایی گرفتیم که در ظرفیت گفتمان ما بود. شاید گفتمان رقیب این ظرفیت را نداشته باشد. تقریبا به اتفاق آرا شورای‌عالی سیاست‌گذاری از آقای روحانی حمایت کرد. تقریبا همه نمایندگان لیست امید یا فراکسیون امید هم جدی به این سمت آمدند. ما این رویکرد را رویکرد درستی می‌دانیم. متأسفانه بعضا با نامهربانی‌هایی در دولت روبه‌رو هستیم و توقع نمایندگان امید این بود که دولت قدر این حمایت را بیشتر بداند و از فکر و نظر گفتمان اصلاحات و شورای‌عالی سیاست‌گذاری و فراکسیون امید برای پیشبرد منویات و کارهای خودش بیشتر استفاده کند. این بحثی است که داریم و انتظارمان هم همین است که دولت تعامل و همکاری بیشتری با فراکسیون امید و شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاحات داشته باشد.»
وی ادامه داده است: «اینکه به‌عنوان رئیس‌فراکسیون امید یا رئیس‌شورای اصلاح‌طلبان هفته‌ای یا دو هفته‌ای یک بار جلسه داشته باشیم، خیر این‌طور نیست. ایشان گرفتار هستند و ما هم دنبال کار خودمان هستیم.»
عارف در حالی از نحوه تعامل دولت با اصلاح‌طلبان گلایه می‌کند و انتظارات این جریان را از دولت بازگو می‌کند که بررسی‌ها نشان می‌دهد اکثریت اعضای کابینه از مدعیان اصلاحات و یا متحدین این جریان از جمله کارگزاران سازندگی بوده و جریان اصلاحات سهم خود را در نهایت حد ممکن از دولت دریافت کرده است، اصلاح‌طلبان با گذشت زمان و عیان شدن ضعف و ناکارآمدی دولت می‌خواهند سفره خود را از آن جدا کرده و در عمل به فکر انتخابات مجلس و ریاست جمهوری آینده هستند و از این رو انتقادات خود را شدت بخشیده‌اند بدون هیچ‌اشاره‌ای به اینکه بخش عظیمی از مشکلات دولت حاصل از وجود و حضور مدعیان اصلاحات است و آنان به جای طلبکاری بایستی پاسخگوی این ناکارآمدی‌ها باشند.
بهره برداری سیاسی از یک موضوع غیرسیاسی
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:«پس از سال‌ها تلاش خستگی ناپذیر، زنان توانستند دیدار تیم‌های بسکتبال ایران و عراق را از نزدیک تماشا کنند…امروز مطالبات زنان نسبت به گذشته نه تنها که کاهش نیافته بلکه این مطالبات از جمله حضور آزادانه زنان در ورزشگاه‌ها افزایش یافته است».
موضوع حضور زنان در ورزشگاه‌ها از آن دسته مسائلی است که هر چندوقت یک‌بار توسط روزنامه‌های زنجیره‌ای با آب و تاب پرداخته می‌شود. اما مدعیان اصلاحات هیچ‌گاه پاسخ نمی‌دهند که در دوره‌ای که بانوان جامعه دغدغه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عدیده‌ای داشته و معضلات بسیار مهم‌تری برای حل و فصل دارند، آیا حضور بانوان در فضای نامناسب ورزشگاه به راستی دغدغه چند درصد از بانوان جامعه است؟! آیا یک زن سرپرست خانواده که با حجم مشکلات بسیار برای تغذیه، تحصیل و مسکن فرزندانش روبه‌روست، نایی برای رفتن به ورزشگاه و تشویق دارد؟!
به راستی جریانی که این‌قدر برای حضور زنان در ورزشگاه در جایگاه تماشاچی خود را به آب و آتش می‌زند و نگران نشاط و سلامت روح و روان و جسم زن ایرانی هستند با خود اندیشیده‌اند که اولویت با کدام است؟ ورزش یا به تماشای ورزش مردان نشستن؟ چقدر کار درست و درمان و اصولی برای رواج ورزشهای همگانی، سالم و کم هزینه زنان انجام داده اند؟ آیا زنان مسلمان جامعه ما بیش از آنکه مشتاق حضور در ورزشگاه مردان باشند به دنبال مکانی مناسب و استاندارد برای ورزش کردن نیستند ؟
تردیدی نیست که طرح دغدغه‌های کاذبی از این دست جزو آنهایی است که فقط تقاضایش برای مقاصد سیاسی هست و هیچ زیرساخت فرهنگی، مذهبی و اجتماعی برای آن مهیا نیست و گروه‌ها و رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات که به موضوع حضور زنان در ورزشگاه مردان دامن می‌زنند، با سیاه‌نمایی وضعیت زنان در جامعه ایرانی در صدد بهره‌‌برداری سیاسی و جناحی از یک موضوع غیرسیاسی هستند.
سایه بیکاری بر سر ۲ میلیون دانشگاهی
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:«رشد بیکاری، آلودگی‌های محیط‌زیست، کاهش منابع‌آبی، مسائل اقتصادی، بهره‌وری و کارآیی نامناسب در بخش صنعت و کشاورزی و سرانه بالای مصرف و انرژی بخشی از بحران‌های موجود است…بیشترین جمعیت کشور در دهه ۶۰ وجود داشته و معضل اصلی افراد این دهه، بیکاری است.کل بیکاران کشور ۳ میلیون و ۲۵۸ هزار نفر است که از این تعداد یک میلیون و ۹۳۶ هزار و ۴۰۷ نفر بیکار دانشگاهی هستند».
لازم به ذکر است که در روزهای گذشته،روزنامه اعتماد در گزارشی نوشته بود:«آمار بيكاري در پاييز امسال نشان مي‌دهد همچنان بازار كار ايران به رغم طرح‌هايي چون‌اشتغال فراگير و كارورزي از تامين نيازهاي شغلي جامعه ناتوان است. از يك سو اقتصاد ايران هنوز با مشكل جذب سرمايه‌گذاري مواجه است و از طرف ديگر تقاضا براي شغل و بهبود وضعيت معيشتي به يك مطالبه جدي جامعه تبديل شده است. مسئله اساسي اين است كه سياستگذاران بايد تغييري در نگاه خود نسبت به مسائل مربوط به بازار كار به وجود آورند».
چندی پیش «علی قنبری» کارشناس اقتصادی حامی دولت گفته بود:«دولت با توجه به مشکلات اقتصادی که دارد بودجه عمرانی کشور را کاهش داده است. کاهش رقم بودجه عمرانی سال ۱۳۹۷ نسبت به سال جاری در نهایت‌اشتغال را متأثر خواهد کرد و به نظر من موجب کاهش‌اشتغال از این طریق خواهد شد».
