آقای فرماندار را آرام کنید، مردم به مسئول صبور نیاز دارند نه تندخو!
مسئولان اجرایی کشور در هر سطح و جایگاهی که هستند باید و باید انیس و مونس مردم باشند. آنها باید بدانند که مقام و منصبی که به آنها واگذار شده است، دائمی نیست و خیلی زود مردم در مورد کارنامه اجرایی شان به قضاوت خواهند نشست؛ مسئولانی که اگر بنا باشد مثل فرماندار شهرستان گلپایگان تندخو باشند، دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
به گزارش تابناک، روز سه شنبه و در یکی از جلسات عمومی فرمانداری شهرستان گلپایگان، تنشی میان فرماندار این شهرستان و یک خبرنگار رخ داد که به سرعت در فضای مجازی منتشر شد و همگان را در برابر شدت عصبانیت این فرماندار متعجب کرد؛ مسئولی که باید الگوی همه مردم شهرستانش باشد، گویا با کوچک ترین رفتار خلاف میل کنترل خود را از دست می دهد.
صحبت در مورد حسین فراست، فرماندار شهرستان گلپایگان و جلسه ای است که با حضور شهرداران و اعضای شورای شهرهای گلپایگان، گوگد و گلشهر با حضور فرماندار برگزار شد و در آن فرماندار با تندخویی شدید نسبت به عکاسی و فیلمبرداری یکی از خبرنگاران واکنش نشان داد.
هنگامی اعضای شورای شهر و شهرداران شهرهای گلپایگان، گوگد و گلشهر در حضور فرماندار گزارش آخرین اقدامان خود را در مورد فرایند بازیافت زباله های شهر و نحوه جمع آوری پسماند ارائه می کردند، یکی از خبرنگاران این شهرستان اقدام به فیلمبرداری از جلسه کرد که در این لحظه آقای فراست، فرماندار گلپایگان با لحنی تند به او گفت:» از من عکس نگیرید». وقتی خبرنگار توضیح داد که برای پوشش خبری این جلسه از او دعوت شده است تا در آن حضور پیدا کند، فرماندار لحن خود را تندتر کرد و گفت: «هرکسی به شما زنگ زده که جلسه را پوشش بدید بیخود گفته و آن چیزی که من می گویم باید اجرا شود.» فراست در ادامه خبرنگار را تهدید هم کرد و افزود: «اگر به کار خود پایان ندهی خودت و دوربینت را با هم پرت می کنم بیرون! برو و آن سمت بشین».
سماجت های مودبانه خبرنگار گلپایگانی در عمل به رسالتی که بر عهده دارد، کار را از آن چیزی که تصور می شود نیز برای آقای فرماندار خراب تر کرد و فراست در ادامه با صدایی بلند و در حالی که به سمت خبرنگار حمله کرد، فریاد زد: نمی خواهم از من عکس بگیری… .
مشخص نیست اگر همراهان آقای فرماندار از او دعوت به آرامش نکرده بودند در ادامه قرار بود چه اتفاقی بیافتد و این فرماندار عصبانی تا چه حدی از رفتار خشن خود را با خبرنگار ادامه می داد؟
انتشار این فیلم در فضای مجازی اکنون با واکنش های شدید عمومی رو به رو شده است و همگان را وجود چنین مدیرانی در رأس سطوح مختلف سیاسی کشور متعجب کرده است.
فرماندار مداوم در حال تکرار این سخن است که نمی خواهم از من عکس بگیری و لحظه به لحظه سطح عصبانیت او بیشتر می شود. از این رفتار چنین بر می آید که بالاترین مقام اجرایی شهرستان گلپایگان تصور می کند خبرنگار در حال عکاسی است و با این تصور به خود اجازه می دهد آزادانه صدای خود را بالا ببرد و با زبان زور و تهدید با او صحبت کند.
واکنش عجیب فرماندار به فیلمبرداری این خبرنگار و عصبانیت بسیار شدید او در حالی است که بالاترین مقام اجرایی یک شهرستان باید و باید فرد صبوری باشد. آنقدر صبور که هم به نمادی و نمونه ای از مردم یک شهرستان تبدیل شود و هم اینکه مردم آزادانه و با خیال راحت بتوانند با او تعامل برقرار کنند.
فرمانداری مقامی است که فردی که در این جایگاه قرار می گیرد بیش از آنکه حرف بزند باید گوش بدهد و بیش از آنکه بنویسد باید عمل کند؛ صفاتی که فرماندار گلپایگان با اتفاقی که امروز افتاد ، نشان داد که از آن بی بهره است.
آقای فرماندار با اینکه می داند طرف مقابلش یک خبرنگار است و از ابزار رسانه می تواند به خوبی بهره ببرد با او با شدت بسیار تندی رفتار می کند و این مهم این نگرانی را ایجاد می کند که احتمالاً این فرماندار با مردم عادی رفتارهای تندتر و عجیب تری نیز داشته و یا خواهد داشت؛ مسئولی که در اصل باید پناه مردم باشد و بیش از هر مقام دیگری هوای مردم منطقه اش را داشته باشد.
در جلسه مذکور هیج بحران یا وضعیت غیر عادی پیش نیامده بود که فرماندار کنترل خود را از دست بدهد، اما او عصبانی شد تا این سئوال پیش بیاید که آقای فراست در شرایط بحرانی و زمان هایی که مردم معترض و یا گلایه مند برای حل مشکل به او مراجعه می کنند چگونه رفتار کرده و یا خواهد کرد؟
رفتاری که از این فرماندار در فیلم ویدئویی دیده می شود و اطرافیانش تلاش دارند او را آرام کنند این احتمال را تقویت می کند که این فرد سیاسی از سابقه طولانی در مورد چنین رفتاری برخوردار است و با این حساب باید پرسید او با مدیران و کارمندان تحت امرش چگونه رفتار می کند؟
اکنون و در شرایطی که بسیاری از مردم کشور در مشکلات فراوانی نظیر اقتصادی اسیر هستند و عرصه بر بسیاری از مردم تنگ شده است، برخوردهای اینچنینی از سوی مدیران اجرایی کشور می تواند چون بنزینی باشد که روی آتش پاشیده می شود. بنابراین به مقام های بالاتر باید توصیه کرد این مدیرعصبانی را آرام کنیدو مردم به مسئول صبور نیاز دارند نه تندخو!
