انتظار درحد «حالا خورشید» نتیجه درحد «نگاه یک»
دوشنبه‌شب در حالی پای گفت‌وگوی تلویزیونی رئیس‌جمهور نشستیم که اغراق نیست اگر بگوییم بیش از خود رئیس‌جمهور، رضا رشیدپور و شیوه هدایت گفت و گویش بود که بر تعداد مخاطبان این برنامه تلویزیونی افزود. شیوه ژورنالیستی خاصی که از وی در برنامه «حالا خورشید» شاهد آن بوده ایم؛ پرسش‌هایی به فرم قیف وارونه، تأمل‌برانگیز، چالشی و به شدت هدایت‌شده. شیوه‌ای از مصاحبه که برای هر بیننده صاحب دغدغه‌ای جذاب است.
بنابراین مخاطب رسانه ملی انتظار داشت همین شیوه را در این گفت‌وگوی تلویزیونی هم شاهد باشد اما با برنامه‌ای مواجه شد که عده‌ای در فضای مجازی بر آن نام «شوی تلویزیونی» نهادند. هرچند خروجی کلی برنامه تا حدی متفاوت و حتی مفیدتر از نمونه‌های مشابه قبلی بود اما باز هم حس اغنای لازم را به مخاطب نمی‌داد. نه به این معنا که باید لزوماً تمامی سؤالات مهم و اساسی مردم و کارشناسان پرسیده و پاسخ داده می‌شد، بلکه به این معنا که بخش مهمی از سؤالات اساسی و مهم‌تر هرگز پرسیده نشد و طبیعتاً بی‌پاسخ هم ماند.
1- شاید ناکامی در اغنای مخاطب را بتوان در چند عامل خلاصه کرد. اول آن که فضای گفت‌وگو چندان تفاوتی با فضای گفت‌وگو های پیش از این نداشت؛ همان فضای رسمی و سنگین و فرمایشی که حتی برخی عبارات خاص رشیدپور برای شکستن آن بی فایده بود.
2- عامل دیگری که مخاطب را ناامید از دیدن گفت وگویی متفاوت کرد شاید چینش سؤال‌ها و محتوای هر پرسش بود که باز هم چندان تفاوتی با گذشته نداشت. مضاف بر آن که جای برخی پرسش‌های اساسی مردم و کارشناسان در آن خالی بود و به جای آن‌ها، سؤالات کم‌اهمیت‌تر پرسیده شد. هرچند در ابتدای هر پرسش با عباراتی از این دست مواجه می‌شدیم که: «جسارت بنده را ببخشید» یا «ناچارم بپرسم» یا «لبخند شما به من این اجازه را می‌دهد که خیلی صریح بپرسم» و… اما درست بعد از این عبارات، با یک پرسش معمولی و مسبوق به سابقه مواجه می‌شدیم که حتی می‌شد پاسخ آن را حدس زد.
3- عامل سوم نیز که به نوعی باز به تبحر مصاحبه‌کننده برمی‌گردد ترفند قدیمی و پیش‌پاافتاده ضدمصاحبه‌ای است که رئیس‌جمهور محترم بارها از آن بهره جست و اتفاقاً به خوبی هم نتیجه داد و آن توضیح مجدد و مطول پرسش به جای پاسخ به آن است و در نهایت پاسخی کوتاه و گاه دیپلماتیک. در واقع این شیوه یکی از روش‌هایی است که تحت عنوان «تکنیک‌های ضدمصاحبه» به برخی مسئولان آموزش داده می‌شود (یا برخی هم به طور تجربی آموخته‌اند!) و به مصاحبه‌شونده کمک می‌کند تا زمان را تلف کند و با تعداد کمتری سؤال مواجه شود و همین طور اجازه ایجاد چالش را از مصاحبه‌کننده بگیرد. در این گونه موارد، این مصاحبه‌کننده یا مجری برنامه است که باید با هدایت مصاحبه به شیوه بسته، از کلی‌گویی مصاحبه‌شونده و اتلاف وقت و در نتیجه بی‌علاقگی و بی‌توجهی مخاطب جلوگیری کند که متأسفانه رضا رشیدپور در این بخش هم موفق عمل نکرد.
هرچند نمی‌توان نقاط قوت این برنامه را نیز نادیده گرفت از جمله تحدید موضوع و مصداقی کردن سؤالات توسط مصاحبه‌کننده و تأکید و پررنگ‌سازی برخی پاسخ‌های رئیس‌جمهور برای ایجاد توجه و توقع.
روزنامه خراسان: خلاصه آن که 60 دقیقه گفت‌وگوی تلویزیونی رضا رشیدپور و حسن روحانی در حالی پایان یافت که رشیدپور به برنامه «حالا خورشید»ش برگشت و خیلی از ما تا 5 دقیقه بعد هنوز از خود می‌پرسیدیم: «همین؟ تمام شد؟»
