امنیت زنان در جاده چالوس و ناامنی آنها در دیگر اماکن/ آقای مخبر لطفاً برای ادعایتان استدلال قوی تری بیاورید

چند روزی است که نقل قول کوتاهی از «محمد مخبر دزفولی»، رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) در فضای مجازی منتشر شده است که در آن وی در باب امنیت زنان در ایران سخن می گوید؛ سخنانی که به نظر می رسد کلی و در مقیاس ملی مطرح می شود ولی برای اثباتش تنها به یک نمونه مشخص آن هم محلی بسنده شده است.

بازتاب؛ مرضیه افرافر– محمد مخبر دزفولی، رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) را باید یکی از کم حاشیه ترین مقام های مسئول در سطح حاکمیتی کشور قلمداد کنیم که به واسطه طرح ها و پروژه های عمرانی این ستاد به ویژه بنیاد برکت در میان مردم شناخته می شود؛ مدیر ارشدی که چند روزی است به واسطه گفته هایی نچندان مستحکم پیرامون امنیت زنان با حواشی در فضای مجازی رو به رو شده است.

ماجرای حاشیه ای که از آن سخن می گوییم به این موضوع بر می گردد که مخبر دزفولی چندی پیش و در مراسمی به موضوع امنیت زنان در ایران گریزی زد و گفت:« شما ببنید یک دختر تنهایی در ایران ساعت 2 شب از چالوس راه می افتد و تا تهران می آید. در همین کشورهای اروپایی مردانشان ساعت 10 شب جرأت نمی کنند بیرون بیایند. امنیت معنایش این است!»

در این سخنان که فایل ویدئویی آن در فضای مجازی در حال دست به دست شدن است، رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) با استناد به امکان رانندگی تنها و بی خطر دختران در ایران در جاده ها و خیابان ها آنهم به صورت مشخص از چالوس تا تهران اینگونه نتیجه گیری می کند که در ایران امنیت زنان به میزان کافی و حتی بیشتر از کشورهای اروپایی فراهم است.

هرچند اصل این حرف و موضوع امکان رانندگی بی خطر برای دختران و زنان تنها در ایران چه بسا درست باشد و نتوان آن را به کلی انکار کرد، اما موضوع مشخص و صریح این است که آیا واقعاً همه دخترانی که شبانه و حتی روزانه به تنها دل به جاده ها می زنند بدون هیچ خطر و نا امنی به آسانی به مقصد می رسند؟ و سئوال مهم تر اینکه آیا واقعاً این پدیده را حتی با فرض مثبت بودن پاسخ سئوال قبلی، می توان به همه حوزه و بخش هایی که باید امنیت زنان را در آن سنجید، تعمیم داد؟

این گفته ها از آنجایی با اشکال و نقد رو به رو می شود که بدانیم درست در همین روزهایی که سخنان آقای مخبر رسانه ای شده است، انواع و اقسام خفت گیری و دزدی از زنان در روز روشن و حتی شبانه در مناطق مختلف کشور در فضای مجازی منتشر شده است.

به عنوان نمونه همین ماه پیش بود که دو سارق حرفه‌ای در یکی از خیابان‌های خلوت استان کرمانشاه برای یک زن تنها مزاحمت کرده و ضمن تهدید با سلاح و ایجاد رعب و وحشت، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و اموال او را به سرقت بردند.

سارقانی که دو هفته بعد با همت مأموران نیروی انتظامی بازداشت شدند و ضمن اقرار به جرم از کرده خود ابراز پیشیمانی کردند.

یا در نمونه مشابه دیگر که آبان ماه سال جاری برای یک زن جوان و راننده در استان خوزستان رخ داد و دو سارق حرفه ای پس از خروج راننده خانم از خودرو به سمت وی حمله ور شدند و پس از ضرب و شتم وی اموالش را در روز روشن به سرقت بردند.

این البته دو مورد برای نمونه از چندین نمونه سرقت از زنان در خیابان های شهرهای مختلف کشور بود که اینجا به عنوان مثال ذکر شد تا گفته باشیم که گفته های رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) در مورد امنیت زنان به ویژه زنان راننده آنقدرها هم متقن و بی مثال نقض نیست.

با این همه باید به این نکته نیز توجه کنیم مسئله زورگیری و یا سرقت و حتی آدم ربایی تنها مسئله ای که امنیت زنان را در ایران تهدید می کند، نیست.

جدا از چنین تهدیدهایی که البته چندان هم کم نیستند، ماجرای آزار و اذیت های خیابانی و متلک پرانی های برخی پسران جوان در خیابان ها به زنان و دختران در حال تردد و آزار های زنان در محیط کار نیز مسائلی  است که امنیت به ویژه امنیت روانی زنان را تهدید می کند ولی از قرار معلوم آقای مخبر به این مسائل اصلاً توجهی ندارد.

برای اثبات آزار و اذیت های خیابانی و متلک پرانی های برخی آقایان به زنان در خیابان بد نیست به مثال کوتاهی که پیشتر و باشگاه خبرنگاران جوان از زبان یک خانم مطرح منتشر کرده بود، اشاره کنیم؛ جایی که آن خانم به خبرنگار آن رسانه گفته بود: «ساعت شش عصر بود. بعد از خریدن چند قلم دارو از داروخانه رامین تو خیابون فردوسی، اومدم بیرون. کنار خیابون وایساده بودم و سرم توی موبایلم بود. داشتم چک می‌کردم که چقدر پول توی حسابم مونده، یه دفعه صدایی از کنارم شنیدم. صدای یه مرد جوون که می‌گفت «با من دوست می‌شی؟ امشبو با هم باشیم؟ همه چیزم هست؛ شیشه،‌ پایپ، همه چی. اول فکر کردم که داره با تلفن صحبت می‌کنه و با من نیست، اما کسی هم کنارم نبود که فکر کنم با اونه. رومو برگردوندم بهش نگاه کردم، تو چشای من زل زد و دوباره همون حرفا رو تکرار کرد: «قول میدم بهت خوش بگذره. همه چی هست. شوکه شده بودم که این داره چی میگه؟! نمی‌دونستم باید چی کار کنم. بارها شده بود که توی خیابون مزاحمم شده بودن،‌ بهم متلک گفته بودن یا اینکه اومده بودن جلو با لحن مودبانه‌ی مسخره‌ای که از صد تا فحش هم بدتر بود گفته بودن «خانوم می‌تونم چند دقیقه وقتتون رو بگیرم؟. ولی این مدلیش رو ندیده بودم. تا حالا کسی بهم پیشنهاد دوستی با آپشن شیشه و پایپ نداده بود! خودمو جمع و جور کردم و بهش گفتم: آقا ! برو مزاحم نشو،‌ اشتباه گرفتی.»

همانطور که اشاره شد برای نقض سخنان آقای مخبر پیرامون تأمین حداکثری امنیت زنان در ایران مثال های فراوانی در حوزه های مختلف وجود دارد که البته برای رعایت اختصار از اشاره به موارد بیشتر اجتناب می شود، اما آنچه اینجا لازم به تأکید است، موضوع دیگری است که چه بسا عدم اشاره به آن درست نباشد.

از این بابت که می ترسیم همه مقامات و مسئولان هم سطح با آقای مخبر و چه بسا بالاتر از وجود امنیت زنان در ایران چنین تصوری داشته باشند و این تصور به آنها اجازه و امکان اقدام های موثر و بیشتر برای تأمین حداکثری امنیت زنان را ندهد؛ واقعیتی نگران کننده که با مسئله امنیت مادران، خواهران و همسران همه ما گره خورده است و به همین دلیل نمی توانیم به آسانی از کنار آن عبور کنیم.

برای همین و به همین بهانه بهتر دیدیم به این مسئله ورود کرده و با آوردن مثال های نقض تأکید کنیم آنچه از زبان رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) مطرح شده و اتفاقاً با حواشی تندی نیز رو به رو شده است، تصویر و نتیجه گیری ناقصی از امنیت زنان در ایران است.

هر چند در چنین فضایی نمی توانیم قدردان زحمات شبانه روزی حافظان امنیت شهروندان ایرانی اعم از زن و مرد نباشیم، اما به نظر می رسد حتی اگر امثال آقای مخبر می خواهند در باب چنین موضوعاتی اینچنین نتیجه گیری های کلی و جمعی داشته باشند، بهتر است آن را مستند به چند نظرسنجی معتبر و یا پژوهش های معتبر و دانشگاهی مطرح کنند، نه اینکه صرفاً به یکی دو مورد از مشاهدات خود آن هم در سفر به یک منطقه خاص بسنده کنند.

امید اینکه با تصویر و تصورهای واقعی تر چنین مقاماتی به کشور  آینده بهتری پیش روی مردم ایران اسلامی باشد و در باب امنیت زنان نیز روزی نچندان دور به سطحی برسیم که دیگر مثال نقضی برای سخنان رئیس ستاد اجرایی فرمان امام (ره) وجود نداشته باشد.