از سیستم ارت سنج یا ارت تستر چه می‌دانید

در ابتدا بهتر است بدانید دستگاه تست مقاومت زمین و یا همان ارت سنج و یا ارت تستر همچون دستگاه میگر برای اندازه گیری های میزان مقاومت طراحی شده است اما با این تفاوت که مقاومت زمین بسیار کمتر از میزان دیگر عایق های معمول و رایج می باشد.

در حقیقیت باید بدانید رنج دستگاه میگر در بازه ی مگا اهم و تستر میزان مقاومت زمین نیز در حدود بازه ی اهم بیان می شود. توجه داشته باشید از دستگاه تست میزان مقاومت زمین یا ارت سنج به طور معمول برای اندازه گیری میزان مقاومت بین دو نقطه بر روی زمین که در حدود پنج الی ده اهم باشد، استفاده می شود. لازم به ذکر است این دسته از تجهیزات به طور معمول دارای سه عدد کانکشن می باشند که به کمک یک میله از جنس فلز، امکان اتصال به زمین فراهم شده است که به الکترودهای جریان، پتانسیل و نیز زمین شناخته شده می باشند.

توجه داشته باشید در سایت های کامپیوتری، یک زمین مناسب به دو دلیل عمده دارای اهمیت می باشد؛ این دو دلیل عمده عبارتند از:

الف- حفاظت از سیستم در برابر برخورد صاعقه و نیز اضافه ولتاژ ها

ب- هم پتانسیل بودن و هماهنگی بین تجهیزات نصب شده در سایت کامپیوتری و نیز کارکرد صحیح و مناسب آن ها به ویژه در رابطه با تجهیزات و امکانات دیجیتال و کامپیوتری جدید و همچنین مسئله انتقال دیتا و اطلاعات، این موضوع اهمیت بسیار بیشتری دارد تا بدین صورت از آسیب رسیدن به تجهیزات کامپیوتری، روند انتقال اطلاعات و نیز نیروی انسانی در آینده پیشگیری به عمل آمده و همچنین از عملکرد درست و مناسب تجهیزات و امکانات سیستم اطمینان کافی و لازم داشته باشیم. به همین دلیل استفاده از ارت سنج امری ضروری به نظر می رسد.

استفاده از سیستم ارت به چه دلیل مهم و اساسی است؟

به عنوان اولین و مهمترین نکته می توان گفت به سبب حفاظت از ایمنی افراد و نیروی انسانی و نیز دستگاه ها و تجهیزات. توجه داشته باشید اضافه ولتاژ های تولید شده در بدنه ی دستگاه می تواند باعث صدمه دیدن افراد و نیروی انسانی و نیز دستگاه ها و تجهیزات شود؛ همچنین دقت نمایید بایستی ولتاژهای با مقدار بسیار زیاد و نیز خطرناک را در جایی مطمئن و ایمن خنثی کنیم؛ به همین دلیل استفاده از سیستم ارت و همچنین حفاظت از تجهیزات و امکانات کامپیوتری بسیار ضروری و لازم است و برای این بررسی نیاز به تهیه دستگاه ارت سنج داریم. همچنین بهتر است بدانید امروزه با افزایش میزان استفاده از سیستم های کامپیوتری، دیجیتالی و نیز حساس، در مسئله ی بازنگری در فرآیند طراحی، نصب و همچنین نگهداری از سیستم های حفاظتی گراندینگ الزامی بسیار مهم دیده می شود.

به طور خلاصه و مفید می توان اهداف بکارگیری از سیستم های گراندینگ یا ارتینگ و دستگاه ارت سنج را اینگونه بیان کرد:

الف- حفاظت و مراقبت از ایمنی و جان نیروی انسانی

ب- حفاظت و مراقبت از ایمنی تجهیزات، امکانات و وسایل الکترونیکی و الکتریکی

ج- فراهم کردن شرایط مناسب و ایده آل برای کار

د- ایجاد امکان جلوگیری از ولتاژ های تماسی

ه- ایجاد امکان حذف ولتاژ های اضافی

و- ایجاد امکان حذف ولتاژ های ناخواسته و همچنین اثرات صاعقه

ز- ایجاد اطمینان از قابلیت کار الکتریکی ایده آل

از روش های اجرای زمین حفاظتی یا همان اجرای ارت چه می دانید؟

در ابتدا لازم به بیان است برای اجرای سیستم حفاظتی یا همان سیستم ارت، دو روش کلی و اساسی وجود دارد که در زیر به بیان هر یک از آن ها، موارد استفاده از آن ها و همچنین تجهیزات و امکانات موردنیاز برای هر انجام هر روش و نیز نحوه اجرای آن ها و کاربرد ارت سنج یا ارت تستر می پردازیم.

روش اول

روش زمین عمقی در این روش که یک روش معمول می باشد از حفر چاه برای اجرای سیستم ارت استفاده می گردد.

روش دوم

روش زمین سطحی در روش دوم یعنی روش سطحی، سیستم ارت یا سیستم حفاظتی در سطح زمین (استفاده از این روش در مناطقی که امکان انجام حفاری های عمیق وجود ندارد، توصیه می شود) و یا به عبارتی در عمقی در حدود هشتاد سانتیمتر اجرا و اعمال می گردد.

بهتر است در کدامین شرایط از روش سطحی برای اجرای سیستم حفاظتی یا سیستم ارت استفاده نماییم؟

در پاسخ باید گفت در مکان هایی که

امکان ایجاد حفاری و همچنین دارای فضای لازم و کافی برای انجام حفاری در اطراف سایت مورد نظر باشد.

ارتفاع سایت مورد نظر از ارتفاع سطح دریا پایین تر بوده؛ همچون شهرهای شمالی و نیز جنوبی کشور.

میزان بلندی و پستی موجود در محوطه سایت مورد نظر ما کم باشد.

فاصله موجود میان سایت و نیز دکل زیاد و چشمگیر باشد.

با توجه به مزایای اجرای روش سطحی، اجرای روش ارت بر این روش ارجحیت و تقدم دارد.

اجرای سیستم ارت به روش عمقی

الف- تصمیم گیری پیرامون انتخاب محل مناسب برای حفر چاه ارت

توجه داشته باشید بایستی چاه ارت را در جاهایی که دارای سطح پایین تری می باشند و همچنین حتی الامکان احتمال دسترسی به رطوبت در عمق کمتری وجود داشته باشد و یا حتی در مناطقی که بیشتر در معرض آب و رطوبت قرار دارند همچون باغچه ها، فضاهای سبز شهری و نیز زمین های چمن حفر و احداث نمود.

ب- بررسی و انتخاب عمق مناسب چاه ارت

با در نظر گرفتن میزان مقاومت مخصوص زمین، توصیه می شود عمق چاه ارت از حداقل 4 الی 8 متر آغاز و قطر آن نیز چیزی در حدود 80 سانتیمتر باشد. بهتر است بدانید در آن دسته از زمین ها که با توجه به نوع و جنس خاک آن ها، دارای میزان مقاومت مخصوص کمتری می باشند( سنجش با دستگاه ارت سنج یا همان ارت تستر)، عمق مورد نیاز برای حفر چاه ارت کمتر بوده (همچون خاک زمین های کشاورزی و همچنین رسی) و در مقابل، در آن دسته از زمین ها که دارای میزان مقاومت مخصوص بالاتری می باشند (همچون زمین های سنگلاخی و نیز شنی) بایستی چاه با عمق بیشتری حفر و احداث گردد. لازم است بدانید برای اندازه گیری میزان مقاومت مخصوص هر نوع خاک، از دستگاه های ویژه و خاصی بهره گرفته می شود. توجه داشته باشید در هنگام حفر چاه، چنانچه تا عمق حدود 4 متر به آب و رطوبت نرسیدیم و همچنین احتمال بدهیم که در عمقی بیشتر از 6 متر نیز به رطوبت نخواهیم رسید، نیازی به حفر چاه با عمق بیشتر از 6 متر نخواهیم داشت. به طور کلی می توان گفت در حفر چاه، عمق حدود 6 متر و نیز قطر حدود 80 سانتیمتر ایده آل بوده و همواره پیشنهاد می گردد.

ج- ایجاد اتصال بین سیم ارت و صفحه ی مسی

ایجاد اتصال بین سیم و نیز صفحه ی مسی، موضوع بسیار مهمی است و بایستی در هیچ شرایط و وضعیتی نباید این نوع اتصال را با بهره گیری از دوختن سیم به صفحه ی مسی، بست و یا روش های دیگر برقرار نمود! بلکه بایستی حتما سیم به صفحه ی مسی جوش داده شده و همچنین برای ایجاد استحکام بیشتر و مقاوم تر، بایستی سیم مورد نظر به صفحه ی مسی با استفاده از دو عدد بست (رجوع شود به ردیف 15 جدول مصالح و تجهیزات مورد نیاز)، بسته شده و محکم گردد. توصیه می شود برای ایجاد جوش در بین قطعات مسی و اتصال آن ها به یکدیگر، از جوش نقره و یا برنج استفاده نمایید و چنانچه به این قبیل جوش ها دسترسی ندارید، می توانید از جوش Caldwell استفاده نمایید.

د- حفر و احداث چاه ارت

با توجه و نیز در نظر گرفتن شرایط جغرافیایی منطقه و سایت مورد نظر، بایستی چاهی با عمق مناسب و استاندارد و همچنین در مکان مناسب حفر و ایجاد گردد (با توجه لازم و کافی به راهنمای انتخاب محل مناسب برای حفر چاه ارت). سپس شیاری به عمق حدود 60 سانتیمتر از چاه مورد نظر تا پای دکل (مورد استفاده برای مسیر سیم چاه ارت حفر شده تا برق گیر نصب شده بر روی دکل) و همچنین برای سیم ارت داخل ساختمان حفر و ایجاد نمایید. توجه داشته باشید چنانچه مسیر دو سیم با یکدیگر مشترک باشند، بهتر است مسیر دو سیم مورد نظر از یکدیگر ایزوله گردند. همچنین فراموش نکنید مسیر سیم ها بایستی کوتاهترین مسیر ممکن بوده و سیم ارت و سیم برق گیر حتی الامکان بدون هیچگونه پیچ و خم و نیز مستقیم باشند؛ این سیم ها نبایستی دارای خم های تند و شدید بوده و حتی در صورت نیاز به ایجاد خم در آن ها، بهتر است خم زدن در سیم های با طول بیشتر از 50 سانتیمتر انجام گردد.

ه- پر کردن چاه ارت

پر کردن چاه ارت شامل چند مرحله می باشد که به تفکیک آن ها را توضیح می دهیم. در ابتدا محلول آب و نمک آن هم به مقداری در حدود 20 لیتر تهیه کرده و آن را در کف چاه حفر شده میریزیم به صورتی که تمام فضای کف چاه را دربر گیرد؛ سپس پس از گذشت حدود 24 ساعت مراحل و اقدامات زیر را انجام می دهیم: ته چاه ارت مورد نظر را به ارتفاع 20 سانتیمتر با استفاده از خاک نرم مناسب و یا خاک رس پر می نماییم. سپس به مقدار لازم و کافی بنتونیت را با آب مخلوط کرده (چیزی در حدود 450 کیلوگرم که معادل 15 کیسه ی 30 کیلوگرمی می باشد) و آن را به صورت دوغاب درآورده و مخلوط حاصل را در کف چاه مورد نظر به ارتفاع 20 سانتیمتر میریزیم. بهتر است بدانید هرچه مخلوط حاصل، به صورت غلیظ تر باشد کیفیت کار شما نیز بهتر و ایده آل تر خواهد بود. سپس صفحه مسی مورد نظر را به دو عدد سیم مسی با نمره 50 جوش می دهیم؛ توجه داشته باشید در بین این دو سیم، یکی به میله برق گیر موجود بر روی دکل و دیگری نیز به شینه موجود در داخل ساختمان خواهد رفت؛ پس بایستی طول سیم ها را متناسب با طول مسیر مورد نظر خود را انتخاب نمایید. سپس صفحه ی مسی را به صورت عمودی در مرکز چاه ارت حفر شده قرار می دهیم و اطراف این صفحه را با استفاده از دوغاب تهیه شده تا بالای صفحه مسی پر می نماییم. سپس لوله پلیکای از قبل سوراخ شده را به صورت مورب و کج در مرکز چاه حفر شده و در بالای صفحه ی مسی قرار می دهیم؛ در داخل لوله مورد نظر، شن می ریزیم تا چیزی در حدود 50 سانتیمتر از انتهای لوله مورد نظر پر شود. استفاده از این لوله برای تامین رطوبت موردنیاز برای ته چاه ارت می باشد و همچنین در فصل های گرم سال، تزریق آب از این لوله بیشتر و بیشتر انجام می‌گیرد. بهتر است بدانید در آن دسته از موارد که چاه ارت در باغ و یا باغچه حفر می شود و یا انتهای چاه حفر شده به رطوبت رسیده باشد و یا در حالت کلی در آن دسته از مناطق که رطوبت ته چاه ارت از بالا و یا پایین چاه تامین می گردد نیازی به قرار دادن لوله ی پلیکا دیده نمی شود. پس از قرار دادن لوله ی پلیکا، بالای صفحه ی مسی را به ارتفاع 20 سانتیمتر با دوغاب آماده شده پر می نماییم. و در ادامه باقی مانده فضای چاه را تا ارتفاع 10 سانتیمتر مانده به انتهای چاه حفر شده با استفاده از خاک معمولی همراه با خاک سرند شده کشاورزی و نیز ماسه و خاک معمولی پر می کنیم و در نهایت 10 سانتیمتر از انتهای چاه حفر شده ی ارت را برای ایجاد شرایط لازم و کافی برای نفوذ آب باران و نیز آب های سطحی به داخل چاه، با استفاده از سنگ ریزه و نیز شن پر می نماییم. توجه داشته باشید نبایستی روی چاه را به ویژه در شرایطی که از لوله ی پلیکا استفاده نمی شود، با سیمان و یا آسفالت پر نمایید. لازم به ذکر است بهتر است داخل شیارهای حفر شده در داخل چاه را با استفاده از خاک سرند شده ی کشاورزی، یا خاک معمولی مخلوط با بنتونیت و یا خاک نرم معمولی پر کنید. برای تست مقاومت زمین همواره می بایست از دستگاه ارت سنج استفاده نمود و با فرضیات اقدام نکرد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت کاسبان مراجعه نمایید.