ادای احترام به یک استاد پیشکسوت روزنامه‌نگاری
همزمان با روز خبرنگار به دیدار فریدون صدیقی رفتند تا به مقام استاد پیشکسوت روزنامه‌نگاری ادای احترام کنند.
فریدون صدیقی ـ استاد روزنامه‌نگاری ـ سه شنبه (۱۷ مرداد ماه) در اتاقش در دفتر روزنامه همشهری پذیرای خبرنگاران بخش رسانه ایسنا شد و برای ساعاتی با آنها به گفت‌وگو نشست.
آینده روزنامه‌های مکتوب، وضعیت رسانه‌های رسمی با وجود فعالیت شبکه‌های اجتماعی، همچین عملکرد نسل جدید خبرنگاران در مقایسه با نسل گذشته، مشکلات حال حاضر خبرنگاران و خط قرمزهای موجود در رسانه‌ها از جمله موضوعاتی بود که در گفت‌وگوی خبرنگاران ایسنا با فریدون صدیقی به بحث گذاشته شد.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت درباره‌ی تفاوت خبرنگاران امروز با نسلی که افرادی چون فریدون صدیقی را در عرصه‌ی روزنامه‌نگاری می‌دید، گفت: ما در گذشته خبرنگاری که در تحریریه بنشینند، نداشتیم. روزنامه‌نگار باید زیاد کتاب بخواند و فیلم ببیند. کار ما کشف موضوعات و تبدیل زغال به طلاست. در زمان گذشته برای روزنامه‌نگار شدن سختی‌های زیادی وجود داشت و به هر فردی در تحریریه جایگاه نمی‌دادند به دلیل اینکه صندلی حرمت داشت.
او با اشاره به اینکه ورود به رسانه‌ها آسان‌تر شده است، بیان کرد: امروزه ورود به رسانه‌ها به دلایلی بسیار آسان‌تر شده است. متاسفانه برخی روزنامه‌نگاران بعد از ۱۰ سال کار در یک رسانه، اگر از آن رسانه بیرون بیایند، نمی‌توانند در جای دیگری کار پیدا کنند به دلیل اینکه خود را با آن رسانه می‌توانند تعریف کند. اگر روزنامه‌نگاری حرفه‌ای، باشد همه جا برای او کار هست.
صدیقی ادامه داد: این حرف‌ها به این معنی نیست که این نسل پدیده ندارد بلکه روزنامه‌نگاران و گزارش‌نویسان موثر، فعال و درجه یکی هم دارد اما محدودند. این نسل روزنامه‌نگاران، باید به خودشان کمک کنند و حتی مقصر نیستند به دلیل اینکه گاهی دانشکده‌های ما تقصیر دارند.
او با اشاره به کار روزنامه‌ها افزود: روزنامه‌ها باقی می‌مانند مشروط بر اینکه یک بازنگری یا بازآفرینی در قبال شرایط و موقعیت مخاطبان داشته باشند. نسل چهارم که شامل دانشجویان و دانش‌آموزان می‌شوند و جمعیت زیاد کشور را تشکیل می‌دهند، از مطالعه رویگردان شده‌اند و به شبکه‌های اجتماعی روی آورده‌اند.
فریدون صدیقی با ارائه پیشنهادی برای بهبود وضعیت روزنامه‌ها گفت: روزنامه‌ها باید به جایی برسند که به نیاز و پرسش مخاطب پاسخ بدهند یا پرسشی ایجاد کنند. اما رسانه‌های ما این کار را انجام نمی‌دهند. ما زمانی به این جایگاه در روزنامه‌ها می‌رسیم که مشکلات استراتژیک برطرف شود. روزنامه‌ها باید زاویه دید تازه داشته باشند.
