عدم نقش شهروندان در تغییر نام گذاری های کوچه و خیابان شهر؛ نام گذاری هایی که با هویت ایرانی و جغرافیایی سنخیت ندارد!
اماکن شهری اعم از کوچه و خیابان جزیی از خاطرات شهروندان محسوب می شود و آمد و شد هرروزه مردم از این معابر آنها را به بخشی از خانه و زندگی آنها تبدیل کرده است؛ درواقع بسیاری از اسامی به واسطه یک رخداد مهم که در گذشته در آن محل رخ داده روی محلات و خیابان نهاده شده است.
به گزارش بازتاب؛چندین سال است که شورای شهر با نامگذاری‌های غیراصولی، به دنبال تغییر مداوم و گاهی غیرمتعارف خیابان های پایتخت بر آمد است حتی به منظور نامگذاری و تغيير نام شهرك‌ها، خيابان ها، كوی ها، ميادين، بازارها، سراي ها، گذرگاه ها، پرديس‌ها، بوستان ها، كوچه‌ها، بن‌بست‌ها و اماكن عمومي در داخل حوزه شهري تهران كميسيون فرعي به نام كميسيون نامگذاري و تغيير نام معابر و اماكن عمومي شهر تهران در كميسيون فرهنگي، اجتماعي و زيست‌شهري شوراي اسلامي شهر تهران با حضور سه نفر از اعضاي كميسيون فرهنگي، اجتماعي و زيست‌شهري و ریيس روابط عمومي و امور بين‌الملل شوراي اسلامي شهر تهران و مديركل روابط عمومي و بين‌الملل شوراي اسلامي شهر تهران و مديركل روابط عمومي و امور بين‌الملل شهرداري تهران و يك نفر نماينده منتخب از سوي فرهنگستان زبان و ادب فارسي تشكيل داده است.
مشکل اساسی؛ تغییر نام خیابان ها؟
اسامی کوچه و خیابان ها هر روز تغییر می کند ولی شهروندان همچنان از اسم قدیم آن خیابان یا محلات استفاده می‌کنند به شکلی که هویت تاریخی و سخنیت آن خیابان و کوچه برای مردم تغییر نکرده است.
معمولا نام ها و اسامی انتخاب شده باید ناشی از فرهنگ و آداب و رسوم و مسائل اعتقادی هر جامعه ای باشد چراکه از نوع اسامی و معنی آنها می توان پی به فرهنگ و اعتقاد جوامع برد.
اما امروز این بازی الفبا در شورای شهر تا جایی ادامه دارد که با تصویب شورای شهر تهران چند خیابان به نام چهره‌های فرهنگی و هنری همچون محمدرضا شجریان، فروغ فرخزاد، محمدعلی سپانلو، هوشنگ ابتهاج نیز نامگذاری شد.
اما نکته قابل توجه در این میان این است که اعضای شورای شهر تهران فارغ از مشکلات اصلی این کلانشهر به موضوع نام گذاری معابر و خیابان‌های تهران پرداختند.
آیا مشکل اساسی شهر حل شده است؟ که امروز دغدغه اصلی اعضای شورای شهر تغییر و به نام زدن خیابان های پایتخت به نام افراد هستند؟
هویت ایرانی با نام گذاری خیابان ها
با این تفاسیر باید گفت که نامگذاری معابر و اماکن یا میادین باید به گونه ای انتخاب شود که مبنای ریشه ای داشته باشد و هویت مردم آن جامعه باشد تا پیوند با نسل های آینده برقرار شود.
بنابراین باید در این زمینه کار کارشناسی صورت گیرد و نظرات شهروندان به عنوان حقشان در این راستا اعمال شود.
امید است که دغدغه اصلی اعضای شورای شهر به جای نام گذاری کوچه و خیابان ها پایتخت، راه برون رفت از آلودگی هوا، نرخ کرایه تاکسی ها و خدمت به شهروندان باشد.
