قلعه گنج، بنیاد علوی و انتقادهایی که بوی منفعت طلبی می دهد

در شرایطی که بنیاد علوی به نمایندگی از بنیاد مستضعفان، طرح آبادانی و پیشرفت شهرستان قلعه گنج استان کرمان را بر عهده گرفته و طی سال های اخیر در این شهرستان هزینه های بسیاری کرده است، برخی افراد و گروه های منفعت طلب در پی آن هستند که ضمن نادیده گرفتن این دستاوردها مسیر توسعه و آبادانی قلعه گنج را مختل کنند. این منتقدان که چه بسا خود طرح مشخصی برای توسعه این منطقه محروم ندارند، تنها با تخریب دیگران امکان کسب محبوبیت سیاسی و اجتماعی دارند.
بنیاد علوی از سال ۱۳۹۳ و به صورت جدی طرح آبادانی و پیشرفت شهرستان قلعه گنج استان کرمان را مبتنی بر الگوهای بومی و اقتصاد مقاومتی در دستور کار قرار داد و در طول همه سال های گذشته هزینه های قابل توجهی را برای خروج این شهرستان از محرومیت صورت داد. اقدامات بزرگ و ماندگاری که مروری بر هزینه های انجام شده برای نهایی شدنشان به خوبی آثار و پیامدهای مثبت اقتصادی و اجتماعی آنها را نشان می دهد.
مدیران ارشد این نهاد غیر دولتی که شهرستان قلعه گنج را به عنوان یکی از شهرستان های محروم کشور انتخاب کرد تا با اجرای طرح های عمرانی و اقتصادی به توسعه و شکوفایی برسانند، برای تحقق برنامه هایشان توجه ویژه ای به توانمندی های محلی منطقه داشتند و اکثر طرح های عمرانی اجرا شده در همین قالب عملیاتی کردند.احداث اولین هتل گردشگری کپری که مبتنی بر الگوهای سنتی سکونت در این منطقه از کشور است، احداث نیروگاه خورشیدی تولیدی برق، راه اندازی مرکز پرورش گونه ویژه ای از بزهای شیرده، اجرای طرح های آبخیزداری، احداث کارخانه های لبنی، تجهیز بیمارستان نیمه کاره شهرستان و نیز تجهیز مدارس منطقه به امکانات به روز از جمله اقداماتی بود که در دستور کار بنیاد علوی در این منطقه از کشور قرار گرفت.

بنیاد علوی علاوه بر طرح هایی که به آن اشاره شد، برای تقویت قدرت اقتصادی اهالی روستاهای منطقه اقدام به تأسیس صندوق های خرد کرد و با ترغیب اهالی برای تشکیل این صندوق ها متعهد شد که نیمی از اعتبار صندوق ها را تأمین و در دریافت تسهیلات بانکی برای این صندوق ها اهالی را یاری کند.

با اینکه در پی اجرای طرح های مذکور بخش قابل توجهی از شهروندان شهرستان قلعه گنج به ویژه اهالی روستاهای این منطقه از کشور مشمول تسهیلات دریافتی شدند و کیفیت اقتصاد خانوار آنها ارتقاء پیدا کرد، اکنون برخی رسانه های محلی مطالبی را مطرح می کنند که اگر نگوییم با هدف منافع سیاسی و اقتصادی خاص مطرح می شود، حداقل اینکه به دور از انصاف و حقیقت است.
موضوعاتی نظیر پیوستن ۱۶۰۰ خانوار جدید قلعه گنجی به کمیته امداد امام خمینی (ره)، عدم بهره مندی اقشار بسیار ضعیف از تسهیلات ارائه شده توسط بنیاد علوی و یا اشتغال افراد غیر بومی در کارخانه ها از جمله انتقاداتی است که این روزها به صورت ویژه متوجه به اقدامات بنیاد علوی در شهرستان قلعه گنج شده است.
افزایش ۱۶۰۰ خانوار به جمعیت خانواده های تحت پوشش کمیته امداد در یکی از محروم ترین شهرستان های کشور در حالی اساس انتقادهای اخیر بوده است که از آن سو اشاره به آمار افزایش شمار خانواده های تحت پوشش این کمیته در سراسر کشور که بر اساس آمارهای رسمی مسئولان مربوط بیش از ۶۲۰ هزار خانوار طی یک سال اخیر عنوان می شود، مورد غفلت قرار می گیرد!
به راستی اگر در پی تشدید بحران های اقتصادی کشور و مشکلاتی نظیر تحریم های بین المللی شمار خانواده های تحت پوشش کمیته امداد در کل کشور ۶۲۰ هزار خانواده افزایش یابد، در شهرستانی چون قلعه گنج که سال ها در محرومیت عمیق قرار داشته است، رقم ۱۶۰۰ خانواده عدد بزرگی است؟
آیا همین منتقدان در صورت عدم تحت پوشش قرار گرفتن این تعداد خانواده در شهرستان قلعه گنج، دوباره زبان به شکایت باز نمی کردند و این بار کمیته امداد امام خمینی (ره) را متهم به بی توجهی به یکی از محروم ترین شهرستان های کشور نمی کردند؟
در انتقاداتی که علیه فعالیت های بنیاد علوی در منطقه می شود، عامدانه اشاره ای به هزینه های سنگین بنیاد علوی در بخش تجهیز مدارس و حمایت از نخبگان بومی نمی شود و موضوع استفاده از نیروهای غیر بومی در حالی مورد نقد قرار گرفته است که بنیاد علوی تنها در مشاغل تخصصی و بخش های اقدام به جذب نیروی غیر بومی کرده است که نیروی بومی متخصص یا وجود نداشته و یا آن نیرو آمادگی خود را برای همکاری با بنیاد اعلام نکرده است.
از سوی دیگر منتقدان با اشاره به اینکه طرح های بنیاد علوی در شهرستان قلعه گنج بیشتر به سود اقشار ثروتمند منطقه تمام شده از اینکه سرمایه گذاری های صورت گرفته نفع خاصی را متوجه اقشار کم درآمد نکرده است، این طرح های عمرانی و توسعه ای به نقد کشیده است. گویی منتقدان انتظار این را داشته اند که بنیاد علوی در میان اقشار کم درآمد بی حساب و کتاب پول نقد پخش کند و برنامه های مشخص و زمان بندی شده ای را دنبال نکند!
این مطالب در حالی مطرح می شود که اساساً بنیاد علوی بر اساس برنامه های از پیش اعلام شده اصلاً در پی توزیع پول نقد میان شهروندان منطقه و تشدید تورم در جامعه نبوده و رسالت خود را بر روی بارورسازی توانمندی های منطقه از طریق توانمندی های بومی بنا کرده است.
درست به همین دلیل بنیاد علوی با مطالعات فراوان تصمیم به وارد کردن گونه هایی خاص از بزهای اسپانیایی تحت عنوان بز مورسیا به منطقه کرد تا با توجه به شیردهی بالا و مصرف پایین این بزها علاوه بر بالابردن بازدهی به طبیعت ضعیف و شکننده منطقه نیز آسیب وارد نشود.

ورود بزهای مورسیا به منطقه که مصرف علوفه آنها پایین و بازدهی شیر آنها بالاست، اکنون منبع مناسبی برای تغذیه کارخانه تولید پنیر شهرستان است و هر دوی این مراکز تعداد قابل توجهی از نیروهای محلی را به کار مشغول کرده است. این شرایط در حالی است که در آینده امکان توسعه مراکز اقتصادی این چنینی و در نتیجه اشتغال به کار افراد بیشتر وجود دارد و با توجه به اینکه فعال کردن مراکز کوچک اقتصادی از توان اقشار بسیار ضعیف خارج است، منطقی است که این مراکز توسط افراد سرمایه دار منطقه فعال شوند.
در کنار خدماتی که به آن اشاره شد و در آینده شرایط بهتری را پیش روی شهرستان قلعه گنج خواهد گذشت، فعال سازی بخش هایی چون تولید روغن کنجد و تغییر الگوی کشت کشاورزان از محصولات پرآب به محصولاتی چون کنجد که با کارخانه موجود در همین شهرستان فرآوری می شود، از دیگر خدماتی است که علاوه بر صرفه جویی در مصرف آب به اشتغال تعداد زیادی از اهالی منطقه منجر شده است. مواردی که البته از دید منتقدان عامدانه و یا سهواً دور مانده است.