سطح صنایع مخابرات و الکترونیک قبل از انقلاب در حد تامین و نگهداری تجهیزات بود
جانشین سازمان پدافند غیرعامل ، گفت: سطح صنایع مخابرات و الکترونیک قبل از انقلاب در کشور بهره‌برداری از سیستم‌های وارداتی و اپراتوری و تامین ونگهداری تجهیزات بود.
علی‌اصغر زارعی جانشین سازمان پدافند غیرعامل در نشست رسانه‌ای شنبه‌های انقلاب با عنوان بررسی دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه فناوری اطلاعات و فضای مجازی درباره بیان تجربیات و پیشرفت‌های مخابرات جنگ اظهار داشت: در رسالتی که قبل از انقلاب برای کشور تنظیم شده بود، توان داخل در حد بهره‌بردار از سیستم‌های وارداتی هدف‌گذاری شده بود و حتی رتبه‌های خوب دانشگاه نیز باید به خارج از کشور می‌رفتند تا آموزش ببینند.
به گفته وی حتی در بخشی از صنایع مخابرات و الکترونیک در سیستم دفاعی که در شیراز مشغول به کار بود و عمدتا تجهیزات نظامی را عهده‌دار بود نیز وضعیت نیز به همین روال پیش می‌رفت. کارخانه IT MC نیز گوشی‌های رومیزی را تولید می‌کردند و در حوزه تامین و نگهداری ماموریت داشتند که در مجموع سطح مدیریت قبل از انقلاب در کشور در همین حد بود.
زارعی تصریح کرد: تجهیزات ناتو در الکترونیک مخابرات ایران فعالیت می‌کرد و حتی رادارهای نظامی نیز از خارج می‌رسید و نیروها در سطح اپراتوری تجهیزات مشغول می‌شدند.
جانشین سازمان پدافند غیرعامل افزود: وضعیت تلفن نیز در حد ارتباطات شهری بود اما رشد محدودی داشت و در کمتر خانه‌ای تلفن پیدا می‌شد که مردم باید به دفتر مخابراتی می‌رفتند و تماس می‌گرفتند؛ وضعیت پست و تلگراف نیز توفیر چندانی نداشت و در چنین شرایطی انقلاب شد.
وی گفت: وقتی جنگ شد همچنان که سلاح شخصی برای دفاع نداشتیم وسایل جنگ الکترونیک نیز در کار نبود و ارتش تجهیزاتی داشت که کفاف خودش را می‌داد. در ایران بی‌سیم ناتو وجود داشت و در کمتر از 6 ماه از دشمن تجهیزات تامین کردیم که این کار در شرایط عادی مدت‌ها زمان می‌برد همچنان که در شرایط جنگ هزاران کیلومتر کابل دفن می‌شود اما کارشناسان اکنون می‌دانند که حفر 10 کیلومتر کابل در دو ماه هم کار سختی است.
به گفته وی پس از عملیات فتح خرمشهر دشمن به شدت نگران شد زیرا اسم این عملیات بیت‌المقدس بود اما هدف آن فتح خرمشهر و یک نگرانی شدید در دشمن ایجاد شد که آنها با این اسم‌گذاری هدف‌های بزرگی دارند و پس از این عملیات حمایت خارجی‌ها از صدام شدید شد.
جانشین سازمان پدافند غیرعامل ادامه داد: استراتژی صدام دفاع متحرک بود به این معنا که هم دفاع و هم حمله کنیم و این شعار به اعتبار تجهیزات بسیار گسترده‌ای که در اختیار صدام قرار گرفته بود سر داده می‌شد. این تجهیزات شامل تجهیزات جنگ الکترونیک نیز می‌شد.
زارعی گفت: سال 63 اسم جنگ الکترونیک هم بیگانه بود و تنها برای یک دوره نیروهای هوایی به خارج رفته و بازگشته بودند اما با نگاه ویژه فرماندهی به این موضوع حکم تشکیل یگان جنگ الکترونیک صادر شد و مرحوم غفاریان اولین فرمانده یگان جنگ الکترونیک بود تا در این یگان با ابزارهایی که از بازارهای داخلی و خارجی تهیه می‌کنند طیف الکترومغناطیسی دشمن را جستجو کنند و به برنامه‌هایشان پی ببرند.
وی ادامه داد: به دلیل نیاز جنگ، دانشجوهایی که به صورت ماموریتی به جبهه می‌آ‌مدند سیستم‌هایی را برای رمزنگاری تولید کردند که اواخر سال 64 این سیستم‌ها به منطقه وارد شدند.
* راز سرکوبی عملیات‌های منافقین
به گفته وی اما دشمن نیز اقداماتی را علیه ما انجام داد و انگلیسی‌ها یک سیستم رمزنگار آنالوگ پیشرفته به صدام دادند که با به غنیمت گرفتن این سیستم توانستیم اطلاعات زیادی از واحدهای دشمن بدست بیاوریم.
جانشین سازمان پدافند غیرعامل گفت: این سیستم یک رحمت الهی برای رزمندگان و کشور بود و تا پایان سقوط صدام مورد استفاده قرار می‌گرفت. صدام پس از جنگ این سیستم را در اختیار منافقان قرار داد و به دلیل استفاده از همین رمزکننده بود که هیچ عملیات موفقی از منافقان انجام نشد و اگر عملیاتی می‌کردند به سرعت سرکوب می‌شدند.
زارعی گفت: تدبیر فرمانده کل سپاه این بود که این اطلاعات مخفی بماند و فقط برخی از آن مطلع بودند.
به گفته وی ارتش صدام از این رمزکننده استفاده می‌کرد و وقتی قصد حمله شیمیایی را داشت به نیروهای خود اطلاع می‌داد ما نیز از همین طریق مطلع می‌شدیم و واحد شیمیایی به سرعت ملزومات مقابله با عامل شیمیایی را د ر منطقه حاضر می‌کرد و تلفات را کاهش می‌داد.
* عراقی‌ها استفاده از رادارهای رازیت فرانسوی را بلد نبودند
جانشین سازمان پدافند غیرعامل اضافه کرد: همچنین رادار رازیت را فرانسوی‌ها به صدام دادند اما معتقدم ارتش صدام نتوانستند از این تجهیز استفاده کنند و پس از اینکه در چند عملیات چند نمونه از آن را به غنیمت گرفتیم چند دانشجو بدون حتی دفترچه تعمیرات و دستورالعمل اپراتوری، تجهیز را برای استفاده آماده کردند. البته دوستان در جبهه این تجهیزات را نمی‌پذیرفتند و گفتند که دشمن این تجهیزات را برای فریب ما در اختیارمان قرار داده است اما وقتی دیدند که تا عمق 32 کیلومتری به اطلاعات دشمن نفوذ می‌کند آن را پذیرفتند و به سرعت واحد و دسته‌های رازیت به راه افتاد.
وی ادامه داد: اولین گروه از اساتید دانشگاه حوزه برق و الکترونیک که برای کمک به جبهه آمده بودند را به چذابه و در سنگری زیر زمین که محل نگهداری رادار بود بردیم. آنها گفتند ما در درس‌هایمان در رادار را خوانده‌ایم اما تا به حال آن را ندیده‌ایم و پرسیدند چه کمکی از دستشان برمی‌آید. قرار شد آنها تعمیر و نگهداری رادار رازیت را برعهده بگیرند و از این رو در مرکز تحقیقات مخابرات قسمتی را به رادار اختصاص دادند و تعمیر و نگهداری سطح 3 و 4 را در جنگ عهده‌دار شدند. سپس در سال 65 و در ایام جنگ رشته کارشناسی ارشد جنگ الکترونیک در دانشگاه خواجه نصیر برگزار شد.
به گزارش فارس ،زارعی گفت: در پایان جنگ در نقطه بلندی در جنگ الکترونیک قرار داشتیم اما بعد از جنگ قدری متوقف شدیم و البته اشتباه کردیم. زیرا در حالی که در ایام جنگ تصمیم گرفته بودیم مودم خودمان را داشته باشیم پس از جنگ در بازار جهانی آنقدر قیمت‌ها را پایین کشیدند و برخی گفتند تجهیزات خودمان کیفیت و کارایی لازم را ندارد و همچنین به سمت استانداردسازی با دنیا رفتیم و این برنامه را رها کردیم.
وی ادامه داد: در جنگ اعتماد به نفس کشور بالا رفت. جنگ گنج بود.
