دومین رسوایی بزرگ یک خواننده ایرانی پرمخاطب در پنج ماه و عدم اعتراض هوادارانش!

    کد خبر :332542

پخش تصاویری که کنسرت حمید هیراد در فضای مجازی نشان می‌دهد، این خواننده در یکی از کنسرت‌هایش به جای اجرای زنده، صرفاً لب می‌زند که در بخشی از کنسرت عدم همزمانی لب زدنِ هیراد با صدای ضبط شده، رسوایی را رقم می‌زند و این خواننده نیز به راحتی از این ماجرا عبور می‌کند؛ اما آنچه از این رسوایی تازه تلخ‌تر است، سکوت هواداران این خواننده و عدم اعتراض به این نوع فریب‌کاری است.

به گزارش تابناک؛ به تازگی یک ویدیو تکان دهنده از یکی از کنسرت‌های حمید هیراد در فضای مجازی منتشر شده که به آشکاری در آن مشخص است این خواننده اجرای زنده روی صحنه ندارد و این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که توان هماهنگ کردنِ خود برای لب زدن را با صدای در حال پخش برای چند ثانیه از دست می‌دهد. او در این کنسرت به یک باره به حالت احترام سرش را پایین می‌آورد و همزمان صدای او که میکروفن در مقابل صورتش نیست پخش می‌شود. هیراد پس از چند ثانیه پشت به مردم می‌کند و خواندن ادامه همان قطعه را بازی می‌کند!

این نوع فریب‌کاری در سطح جهان معمول با اعتراض حاضران مواجه می‌شود و چنان برخوردی با خواننده صورت می‌پذیرد که دیگر خوانندگان جرات چنین اقدامی را نداشته باشند اما در ایران بدون آنکه به مخاطب اعلام شود، موسیقی به صورت پلی‌بک پخش می‌شود و خواننده روی صحنه تنها بازی می‌کند. اتفاق تلخ‌تر از این رسوایی، سکوت حاضران در سالن کنسرت و عدم برخورد با این خواننده توسط مردمی که بلیت‌های گرانقیمتی برای یک اجرا زنده خریداری کرده بودند اما همان چیزی را گوش کردند که در ضبط خودرو گوش می‌کنند.

چنین به نظر می‌آید که این روحیه در توده‌های مردم تقویت شده که اگر حقوق‌شان به شکل علنی حتی توسط یک خواننده که فاقد نفوذ و قدرت خطرسازی است، تضییع شد، باز هم اعتراضی نکنند و تنها به صحنه نگاه کنند! این دومین رسوایی حمید هیراد پس از سرقت ادبی اوست که چندین ماه پیش توسط گروهی از شاعران که اشعارشان توسط این خواننده به سرقت رفته بود، علنی شد و بنابراین از هیراد انتظاری بیش از این نمی‌رفت اما چرا مخاطبان زیر بار چنین اجرایی رفته‌اند و انتخاب‌شان هیراد بوده است؟

مشخص نیست در فقره قبلی محمدعلی بهمنی و همکارانش در دفتر موسیقی درباره سرقت ادبی که توسط این خواننده انجام شده، چه اقدامی انجام دادند و بعید است اتفاق خاصی رخ داده باشد. وقتی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تخلف پیشین اقدام عملی انجام نداده چگونه باید انتظار داشت اتفاق دیگری نیز رخ ندهد؟ اساساً اگر این مردم ساکت که محض تفریح به این کنسرت‌ها می‌روند و با موسیقی ضبطی مواجه می‌شوند، قصد پیگیری برای پس گرفتن پول بلیت‌شان را داشته باشند، از کجا باید اقدام کنند؟

جای بسی تاسف دارد که در دوران کنونی، نظارت‌های حاکمیتی که جزو وظایف معاونت هنری و دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، آنچنان رو به تنزل گذاشته که شاهد بی‌عملیِ آشکار در مقابل چنین اتفاقاتی هستیم و در عین حال هیچ مکانیزمی برای پیگیری شهروندان در دستگاه عریض و طویل معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد وجود ندارد که بتوان به راحتی و با سرعت به آن مراجعه کرد و داد را خود ستاند.

طبیعتاً وقتی این وضعیت وجود دارد و به جای مدیریت حوزه هنر صرفاً شاهد اداره امور هستیم، چه توصیه‌ای بهتر از این که مردم با احتیاط کنسرت‌های موسیقی «پاپ» را انتخاب کنند و به مجوزهای دفتر موسیقی ارشاد اعتماد نکنند، چرا که ممکن است با خرید یک بلیت هفتاد تا صدهزار تومانی کنسرت، صدای ضبط صوت را در سالن بشنوند و بازیگر روی صحنه نیز آنچنان نقش خود را ماهرانه‌ بازی کند که برای دوره طولانی کسی چیز نفهمد.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید