وقتی فضای مجازی به داد رسانه ملی می‌رسد
پیام ابراهیم‌پور که تهیه‌کنندگی برنامه‌هایی چون «جشن رمضان»، «ماه عسل» و «شب‌های روشن» را برای رمضان‌های گذشته بر عهده داشته است، در پاسخ به سوالی درباره‌ی تاثیر شبکه‌های مجازی بر دیده شدن برنامه‌های تلویزیونی و واکنش گسترده در این شبکه‌ها به اتفاقاتی که در رسانه ملی رخ می‌دهد، گفت: خیلی بد است زمانی که فضای مجازی به داد رسانه ملی می‌رسد و گل درشت‌های رسانه ملی را به مردم معرفی می‌کند. فضای مجازی قرار بود جزئی از رسانه ملی باشد و صداوسیما از آن به عنوان ابزار تبلیغاتی و … استفاده کند. اما بر عکس است، فضای مجازی انقدر قدرتمند است که رسانه ملی از آن وام می‌گیرد.
ابراهیم‌پور اظهار کرد: فضای مجازی به دلیل در دسترس و انتخابی بودن از سوی مخاطبان، توانسته است نسبت به رسانه ملی پیشگام باشد؛ چرا که رسانه‌ی ملی هیچگاه نتوانسته با این شبکه‌ها و خواسته‌های مردم همگام باشد. از طرفی هم به دلایل اهداف خود و هم به واسطه اهداف ارزشی‌تری که دارد به طبع نمی‌تواند همگام با مردم قدم بردارد به همین دلیل خیلی وقت‌ها از غافله عقب می‌ماند.
این تهیه‌کننده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ی جا ماندن رسانه‌ی ملی از فضای مجازی معتقد است: رسانه‌ی ملی قطعا از فضای مجازی جا می‌ماند چرا که نمی‌تواند پاسخگوی ذائقه‌ی افراد باشد و در مقایسه مخاطب در فضای مجازی حق انتخاب دارد.
وی ادامه داد: خیلی بد است زمانی که فضای مجازی به داد رسانه ملی می‌رسد و گل درشت‌های رسانه ملی را به مردم معرفی می‌کند. مواردی که در صداوسیما دیده می‌شوند، به عنوان مثال گل یا گاف، همه توسط فضای مجازی معرفی می‌شوند و این خیلی بد است؛ چرا که فضای مجازی قرار بود جزئی از رسانه ملی باشد و رسانه ملی از آن به عنوان ابزار تبلیغاتی و … استفاده کند. اما برعکس است، فضای مجازی انقدر قدرتمند است که رسانه ملی از آن وام می گیرد.
دیگر بین برنامه‌های رمضان رقابت نمی‌بینیم
این تهیه‌کننده درباره‌ی برنامه‌های رمضان نیز اظهار کرد: زمانی ماه رمضان حداقل برای برنامه‌های معارفی دوی ماراتن بود ولی الان متاسفانه آن رقابت را نمی‌بینیم و فاصله زیادی بین «ماه عسل» و سایر برنامه‌هاست. «ماه عسل» یکه‌تازی می‌کند و بقیه برنامه‌ها کار تشکیلاتی و اسپانسری و تکرار مکررات می‌کنند. «ماه عسل» با توجه به ذائقه مردم سوار بر موج است و بقیه‌ی برنامه‌ها برای رفع خالی نبون کنداکتور کار می‌کنند.
او که از سال ۸۵ درگیر برنامه های رمضانی و مناسبتی بوده است، این روزها در شبکه استانی در ساری اجرای برنامه افطار این شبکه را بر عهده دارد و درباره علت دوری‌اش از سیمای تهران گفت: احساس کردم دیگر آن رقابت در برنامه‌ها وجود ندارد و اتفاق خاصی برای جذب مخاطب رخ نمی دهد. چیزی برای گفتن نداشتم و ترجیح دادم این بار به یکی از استان‌های مجاور برم و جزو یکی از عوامل بشوم. از طرفی هم دوست نداشتم ایام رمضان بیکار باشم. می‌خواستم باشم و در ۱۰ سال کار رمضانی‌ام رسالتم را انجام دهم.
هنوز به «نود» و «ماه عسل» دلخوشیم
ابراهیم‌پور در عین حال گفت: متاسفانه گاهی اوقات با وجود تمام زحماتی که برای ساخت یک برنامه می‌کشی، نمی‌توانی با سلیقه مردم همخوان دربیایی و احساس می‌کنی خروجی نداری و از خودت ناراضی هستی. با این شرایط چرا باید ماند و ادامه داد؟ متاسفانه برخی برنامه‌ها هم صرفا برای اقناع اسپانسر و یا پر کردن وظیفه رسانه‌ای ساخته می‌شوند.
وی درباره برنامه‌های تلویزیون و تاثیرپذیری آنها از شبکه‌های مجازی، اظهار کرد: متاسفانه رقابتی وجود ندارد و خیلی از برنامه‌های تلویزیون دیده نمی‌شوند. خیلی بد است که سال به سال به برنامه‌های «۹۰» و «ماه عسل» دلخوش باشیم. و ۶۰ درصد از مخاطبان برنامه‌های صدا و سیما را مرهون این برنامه‌ها باشیم.
مجریانمان تبدیل به مدل شده‌اند
این تهیه‌کننده برنامه‌های رمضانی درباره اجرای برنامه‌ها نیز مطرح کرد: متاسفانه مجریان ما تبدیل به شوی لباس و تبدیل به مدل شده‌اند و ادا در می‌آورند. اگر می خواهیم مخاطب داشته باشیم باید در اجرای برنامه‌ها بازنگری کنیم.
پیام ابراهیم‌پور این روزها در شبکه استانی اجرای برنامه «وارش» را برعهده دارد. این برنامه گفت‌وگو محور است و به شکل زنده در مجموعه تاریخی مسجدشاه عباسی فرح آباد اجرا می شود.
