خاطرات غم‌انگیز خانم ایرلندی از سفر به ایران

” مردم کیک و چای می‌دادند. من هرگز به چنین جایی نرفته بودم که مردم آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا همه موقعیت‌ها را تا جای ممکن لذت‌بخش و دوستانه کنند”.
پزشک ایرلندی از مهمان‌نوازی ایرانیان تمجید کرد.

به گزارش فرارو، برخی از غربی‌ها تا قبل از سفر به ایران، تقریبا اکثر اطلاعات‌شان را از رسانه‌ها دریافت می‌کنند. به همین دلیل، معمولا دیدگاه مساعدی نسبت به ایران ندارند. اما به محض ورود به ایران، دیدگاه‌شان تغییر می‌کند. این همان اتفاقی است که برای دکتر تریش اسکانلان اتفاق افتاد.

چند هفته پیش، خانم اسکانلان، متخصص سرطان اطفال، برای دریافت کمک از همتایان ایرانی‌اش به تهران سفر کرد.

اسکانلان در پایتخت تانزانیا، یعنی دارالسلام، به مدت ۱۱ سال تلاش می‌‎کند کودکان را از یک نوع سرطان وخیم به نام لوسمی حاد مغز استخوان (AML) نجات دهد اما، این کشور آفریقایی امکانات کمی در زمینه معالجه این نوع سرطان دارد. به همین دلیل، خانم اسکانلان به سرتاسر جهان، از جمله اروپا، آمریکا، جنوب آفریقا، هند و ایران سفر می‌کند تا کمک‌هایی برای کودکان سرطانی تانزانیا جمع کند.

اغلب این سفر‌ها به این دلیل است که معالجه هر کدام از کودکانی که به سرطان AML مبتلا هستند، ۵۰ هزار دلار هزینه دارد. اسکانلان سعی می‌کند از تمام جهان کمک بگیرد. البته به او کمک‌هایی هم می‌شود، اما کافی نیست.

چند هفته پیش، اسکانلان در ادامه سفرهایش برای دریافت کمک، به تهران رفت. زمانی که در تهران فرود آمد، مضطرب بود. این پزشک ایرلندی گفت: “زمانی که شما به جایی مانند ایران – محور شرارت- می‌رسید، از خود می‌پرسید که مردم آنچه چه شکلی هستند. من فکر کردم دارم به یک جای بسته و مشکوک می‌روم”.

اما زمانی که در تهران به فرودگاه رسید و در صف ویزا و دریافت وسایلش قرار گرفت، او متوجه شد که اوضاع کاملا برعکس است.

اسکانلان افزود: “مردم کیک و چای می‌دادند. من هرگز به چنین جایی نرفته بودم که مردم آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا همه موقعیت‌ها را تا جای ممکن لذت‌بخش و دوستانه کنند”.

به گزارش آیریش‌تایمز، این خانم ایرلندی در دوران اقامتش در ایران، از بیمارستان محک، یک موسسه خیریه مستقل که از کودکان سرطانی حمایت می‌کند، بازدید کرد. هدف او این بود که به محک برود و ببیند آنجا چگونه عمل می‌کند تا تجربیات آن را به تانزانیا منتقل کند.

اسکانلان در خصوص محک گفت: ” هر جا که رفتیم، مردم محک را می‌شناختند. این موسسه همه خدمات سرطان را برای ایران ارائه می‌کند. آن‌ها (هزینه معالجه) سرطان کودک را در هر بیمارستانی در کشور پرداخت می‌کنند. شما قبض را به آن‌ها ارسال می‌کنید و آن‌ها پرداخت می‌کنند. اگر کودک زنده بماند، آن‌ها تمام هزینه‌های مدرسه و دانشگاه او را پرداخت می‌کنند. نمی‌تواند به شما بگویم که آن‌ها چقدر باورنکردنی هستند”.

اسکانلان پس از بازدید از بیمارستان، از کارکنان آن درخواست کرد که او در این باره در تانزانیا گزارشی ارائه دهد. آن‌ها موافقت کردند. دکتر اسکانلان رنج کودکان سرطانی تانزانیا که از AML می‌میرند را برای مدیران بیمارستان محک بازگو کرد.

پزشک ایرلندی ادامه داد: ” وقتی کارم تمام شد، همه ما نشستیم و آن‌ها پرسیدند که چه کمکی از دست ما برمی‌آید. من پرسیدم که آیا راهی هست که آن‌ها کودکان سرطانی مبتلا به AML را قبول کنند. آن‌ها فقط گفتند: ‘مطمئنا. هیچ مشکلی نیست. “.

اسکانلان از مقامات بیمارستان محک خواست که تعدادی از کودکان سرطانی تانزانیا را به تهران منتقل کنند.

“آن‌ها پرسیدند آیا برای ما به صرفه است که آن‌ها (کودکان) را منتقل کنیم. من گفتم، ما راهی پیدا خواهیم کرد. اگر ما بتوانیم کودکان را به بیمارستان برسانیم، آن‌ها (مسئولان محک) از آن‌ها مراقبت خواهند کرد. من برای ۱۰ سال برای این امر دنبال پاسخ می‌گشتم”.

شادی خانم دکتر مدت زیادی طول نکشید. دقیقا یک روز بعد از موافقت بیمارستان محک برای کمک به کودکان سرطانی اسکانلان، همه چیز تغییر کرد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، از برجام خارج شد و تحریم‌ها را مجددا علیه ایران برقرار کرد. اسکانلان گفت: ” قیمت کالا‌ها – کالا‌های ساده- یک شبه به مقدار ۵۰ درصد بالا رفت”.

خان اسکانلان با اشاره به بسته شدن صرافی‌ها افزود: ” ساده لوحانه فکر می‌کردم که تحریم‌ها بر بیمارستان یا کار خیریه تاثیر نمی‌گذارد. تحریم‌ها بر پول‌هایی که بیمارستان برای همه چیز پرداخت می‌کند، تاثیر می‌گذارد”.

شب بعد، اسکانلان به همراه دو زن ایرانی که محک را تاسیس کرده بودند، شام خورد. اسکانلان در توصیف این دو زن گفت: ” این دو بشاش، شوخ‌طبع و واقعا زنان پویایی بودند. هر دوی آن‌ها می‌گفتند ‘جنگ در راه است’.

این دو زن که ۲۷ سال پیش محک را در بحبوحه تحریم‌ها تاسیس کرده بودند، به اسکانلان گفته‌اند پیشنهادشان همچنان پابرجاست، اما باید درباره آوردن کودکان به یک “ایران” به دقت فکر کنند.

اسکانلان که از این امر بسیار ناراحت شده بود در پاسخ گفت: “دونالد ترامپ لعنتی”.

علیرغم تغییر چشم‌انداز، اسکانلان مصمم است که ایده خود را عملی کند. او گفت: “ما قصد داریم این ایده را پیش ببریم. اما ما در بلاتکلیفی به سر می‍بریم. زیرا ما قطعا نمی‌خواهیم یک کودک برود و در معرض خطر قرار گیرد. آنچه اتفاق افتاد، حیرت‌آور است”.
منبع