جعفرزاده ايمن‌آبادي : احساس كردم لاريجاني ترسيد كه مبادا اين لايحه راي نياورد
فكر مي‌كنم تصميمي است كه در جاي ديگري گرفته شد. به نظرم دوستان در يك شور، به اين نتيجه رسيدند كه امروز صلاح نيست و بايد مقداري صبر كنند.
جعفرزاده ايمن‌آبادي در مصاحبه ای با روزنامه اعتماد به اتفاقات دیروز مجلس واکنش نشان داده است:
ديروز پس از آن همه گــيرودار در نــهايت نمايندگان راي به تعويق ٢ماهه در ادامه رسيدگي به CFT دادند. نظرتان چيست؟
راستش را بخواهيد، احساس كردم آقاي لاريجاني ترسيد كه مبادا اين لايحه راي نياورد. به همين دليل با اين ترفند، ادامه رسيدگي به لايحه را عقب انداخت كه آنهايي را كه تمام فشنگ‌هاي‌شان را پُر كرده بودند، زمين بزند.
اما ما فرصت زيادي براي تصويب اين لوايح نداشتيم و چند روزي به ضرب‌الاجل FATF نمانده است؟
به نظر مي‌رسد با اين تعويق ٢ماهه عملا انرژي دلواپسان گرفته شد. اين يك تاكتيك بود.
نظرتان درمورد حواشي جلسه چه بود؟ اينكه به نمايندگان پيامك زدند يا آن بازي با طومار؟
طومار و پلاكارد و بنر آوردن به مجلس كار بسيار اشتباهي بود. البته اين ضعف هيات‌رييسه است؛ چرا كه اين كارها به‌دور از شأن مجلس است كه عده‌اي طومار مي‌آورند يا پلاكارد و بنر مي‌زنند. مردم به ما راي ندادند كه بنر و طومار و پلاكارد به مجلس بياوريم. به فرمايش مقام معظم رهبري، مجلس جاي مباحث حكيمانه است و به نظر من مجلس هرگز جاي آتش‌بازي، داد و بيداد، بنر و طوماراندازي در صحن نيست.
و پيامك‌ها چطور؟! آيا تاثيرگذار بود؟!
به هر حال بايد اين كار معقولانه‌تر، كارشناسي‌تر، منطقي‌تر و با رويت مسائل بين‌المللي انجام شود. پيامك‌ها حداقل براي من تاثيري نداشت.
پس چرا اين كار را مي‌كنند؟
متاسفانه شانتاژ بيروني خيلي زياد بود. ما در اين پيامك‌ها نظر مردم را نداريم. يك گروه تصميم گرفته‌اند پيامك بدهند؛ درمقابل گروه موافق هم نمي‌دانند كه بايد پيامك بدهند يا تصميم نگرفتند، پيامك بدهند. شخصا تابع پيامك‌ها نيستم.
محتواي اين پيامك‌ها چه بود؟
به نظر مي‌رسد عمدتا از جايي واحد بود و البته پيامك‌ها پاسخ‌هايي هم دارد. نبايد نماينده‌اي تحت‌تاثير پيامك‌ها قرارگيرد. همان‌طور كه گفتم عده‌اي تصميم گرفتند، پيامك بدهند. گروهي ديگر كه موافق اين داستان هستند، نمي‌دانند بايد پيامك بدهند يا تصميم نگرفتند، پيامك بدهند. اين‌طور نيست كه كساني كه پيامك دادند، همه ملت ايران باشند. مي‌توانستيم انتخابات برگزار كنيم و نظر همه ملت ايران را بپرسيم. به هر روي، من اين طور نيستم و تا چيزي را مطالعه و بررسي نكنم نظري نمي‌دهم.
توجيه‌شان از اين كارها ازجمله بازي با طومارها اين بود كه مجلس، خانه ملت است؟
ما در خانه‌مان، خيلي چيزها داريم. مثلا آشپزخانه براي غذا پختن وجود دارد. آيا بايد در مجلس هم غذا بپزيم؟ اين قياس مع‌الفارق است. اين حرف‌هاي فريبنده است. فكر مي‌كنم اين رفتارها كه اسمش را سخيف و ناپسند مي‌گذارم، باعث مي‌شود شان مجلس عدول كند و نشان مي‌دهد مجلس جاي نخبگان و منطق و بحث نيست. آقاي نقوي حسيني مطالب خودش را در جهت مخالفت مي‌گفت يا آقاي كواكبيان در موافقت صحبت مي‌كرد. يك مخالف و موافق ديگر هم صحبت مي‌كردند. بعد هم نمايندگان راي مي‌دادند. چه اشكالي داشت. اين كارها جوسازي و غوغاسالاري است و براي خارج از مجلس است. جاي پلاكارد و بنر و آتش زدن در مجلس نيست. فكر مي‌كنم هيات رييسه بايد تدابيري بينديشد.
مثلا هيات رييسه چه كار كند؟ نگذارد طومار بياورند يا فندك‌هاي‌شان را بگيرد؟!
بالاخره مي‌تواند در آيين‌نامه انضباطي موادي را لحاظ كند و خاطيان را تنبيه كند. آيا شما مي‌توانيد شيشه‌هاي خانه خودتان را بشكنيد؟ آيا مي‌توانيد ساعت ٢ پس از نيمه شب، صداي تلويزيون را در آخرين درجه بلند كنيد؟ آسايش ديگران را كه نمي‌توان سلب كرد. با اين كارها شرايط كاري مجلس دچار خدشه مي‌شود.
اقدام تاجگردون در جمع‌آوري امضا براي تعويق ٢ماهه را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟
فكر مي‌كنم تصميمي است كه در جاي ديگري گرفته شد. به نظرم دوستان در يك شور، به اين نتيجه رسيدند كه امروز صلاح نيست و بايد مقداري صبر كنند.
آيا با اين تعويق ٢ماهه مشكلي براي كشور پيش نمي‌آيد؟
قطعا براي ما مشكلاتي پيش خواهد آمد. به هر حال توافقي است كه همه دنيا امضا كرده‌اند. ٢٧ كشور مشروط امضا كردند، ما هم مي‌توانستيم مشروط امضا كنيم. تصويب اين لايحه درجهت منافع ملي نبود. ما در جلسه‌اي خصوصي و غيرعلني نظر شوراي عالي امنيت ملي، وزارت امور خارجه و وزارت اقتصاد و همه مسوولان را گرفتيم و جمع‌بندي كرديم. ديگر چه بايد مي‌كرديم؟ مباحثي را به دانشجويان انتقال مي‌دهند كه يك طرفه است. همه را بسيج مي‌كنند تا پيامك بدهند و اين درست نيست.
آيا باتوجه به اينكه ما ٣ لايحه از لوايح ٤گانه را تصويب كرديم، هنوز مي‌توان اميدوار بود؟
به نظرم، در حال حاضر، با حضور ترامپ در كاخ سفيد، كار خيلي سخت است.
