یادداشت جالب عبدالله شهبازی درمورد «اردشیر زاهدی»: نامه او باید تحسین شود

  • سیاسی
  • یکشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۷ ۱۷:۲۸
    کد خبر :295194

عبدالله شهبازی؛ مورخ و پژوهشگر درباره یادداشت اردشیر زاهدی در نیویورک تایمز نوشت: اردشیر زاهدی در یک کلام «لات» بود ولی شخصیت مستقل خود را داشت. با محافل سطح بالای غرب خیلی نزدیک بود و به هیچ کدام‌شان رحم نکرد. از جمله، به این دلیل «نوکر» نبود.

به گزارش انتخاب، شهبازی نوشت: نامه اردشیر زاهدی باید تحسین شود. اردشیر زاهدی همیشه اینطور بوده. پدرش هم بطور نسبی مستقل بود از شاه و به همین دلیل پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ محمدرضا شاه و دوستانش در ایران و بریتانیا با زحمت زیاد از شر سپهبد زاهدی خلاص شدند. تمام دوره زاهدی نزاع بود میان دو باند قدرتمند که در نهایت به سقوط دولت زاهدی انجامید.

در «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» این تعارض را بطور مستند توضیح دادم و سپس بارها گفته‌ام که اینطور نیست تصور کنیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مرزی است که ماقبل آن سفید سفید است و پس از کودتا سیاه سیاه می‌شود. تحکیم و تثبیت دیکتاتوری محمدرضا شاه فرایندی طولانی بود و رجال هم بسیار متفاوت بودند. برای مثال، در مقایسه با اسدالله علم برای رقیبش، دکتر منوچهر اقبال، احترام قائلم که سرانجام به دلیل دسیسه‌های علم و باند علم در اثر توهین شاه ایست قلبی کرد و مرد. ولی خب، امروزه شاهدیم که همان شبکه و همان مافیا هنوز قدرتمند است و از علم (مثلاً با تدوین و بازنویسی و اضافه و حذف و زیبا کردن و انتشار یادداشت‌های روزانه اسدالله علم) و سایر افراد این شبکه، مثل علینقی عالیخانی، «چهره» می‌سازد.

اردشیر زاهدی در یک کلام «لات» بود ولی شخصیت مستقل خود را داشت. با محافل سطح بالای غرب خیلی نزدیک بود و به هیچ کدام‌شان رحم نکرد. از جمله، به این دلیل «نوکر» نبود. استقلال خودش را داشت حتی از شاه. داماد شاه بود ولی دختر شاه را طلاق داد.

شهبازی در پایان با اشاره تنها دیداری که با سیروس ناصری داشته، نوشت: اگر قرار بود … امثال سیروس ناصری «دیپلمات» درجه اول و تعیین‌کننده مقدرات ما شوند، من ترجیح می‌دهم همان اردشیر زاهدی باشد که تمام رجال واشنگتن را با انگشت خود بازی می‌داد.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید