ترامپ با زره آهنی به دنبال اقتصاد جنگ‌محور است
رئیس‌جمهوری جدید آمریکا در اولین گام خود در خصوص بودجه ارگان‌های مختلف کشور بدون توجه به زیرساخت‌ها، امور مربوط به آبادانی و یا کارگران فراموش شده آمریکایی، با وعده این که آمریکا دوباره به عظمت خود باز خواهد گشت اقدام به افزایش بودجه نظامی ارتش آمریکا کرد.
به گزارش بازتاب به نقل از راشاتودی، نکته نگران کننده در خصوص ترامپ این است که به رغم وعده وی مبنی بر بهبود وضعیت اقتصادی آمریکا در داخل، اقدام‌های وی نشان‌دهنده این امر است که بیش از دیگر روسای جمهور ایالات متحده آمریکا یک رئیس‌جمهور نظامی است.
طرح بودجه ترامپ خود گواه بر همین مدعاست که وی در این هفته پیشنهاد افزایش تقریبا ۱۰ درصدی بودجه نظامی سالانه آمریکا که ۶۰۰ میلیارد دلار است را ارائه داد که بر اساس این طرح، بودجه نظامی این کشور به ۶۵۴ میلیارد دلار در سال افزایش خواهد یافت.
این بدین معناست که ناچارا سلاح‌های هسته‌ای، هواپیماها و کشتی‌های جنگی، تانک و نیروهای بیشتر نظامی آمریکا به خارج از این کشور ارسال خواهند شد.
از سویی مقام‌های کاخ سفید نیز لذت می برند که برنامه‌های مالی فدرال بودجه قدرت سخت قلمداد شود.
این اقدام دونالد ترامپ که باعث کاهش شدید توسعه برنامه‌های مختلف اجتماعی شده است، بهبود شرایط زندگی برای میلیون‌ها نیازمند آمریکایی را در ابهام فرو برده است.
علاوه بر کاهش رفاه اجتماعی، بودجه پیشنهادی ترامپ باعث کم شدن بودجه رادیو و تلویزیون دولتی، خدمات حقوقی اختصاص داده شده برای افراد بی‌بضاعت، موزه‌ها وکتابخانه‌ها، هنر و علوم انسانی، پژوهش‌های پزشکی و … شده است.
به عبارت دیگر، ترامپ در پی این است که آمریکا را با اقتصاد جنگی؛ اقتصادی که از جنگ‌های خارجی تامین منافع می‌کند، اداره کند.
واشنگتن پست نیز در تبیین سیاست‌خارجی ترامپ آن را در انحصار ارتش دانست و افزود که رئیس‌جمهوری آمریکا در سیاست‌خارجی خود در آغوش ارتش است.
ترامپ و «رکس تیلرسون» وزیر خارجه وی مکررا در خصوص حمله پیشگیرانه به کره شمالی سخن می‌گویند و آن را در راستای نگرانی خود و هم‌پیمانان منطقه‌‌ای یعنی ژاپن و کره‌جنوبی از آزمایش هسته‌ای کره‌شمالی قلمداد کرده‌اند.
این تهدید آمریکا علیه کره‌شمالی در دولت‌های پیشین ایالات متحده آمریکا بی‌سابقه است.
همچنین ترامپ از اعزام یک‌هزار سرباز اضافی به سوریه خبر داد که این امر در راستای استقرار دو هزار و ۵۰۰ سرباز این کشور در عراق، سوریه و کویت اعلام شده بود.
این دخالت نظامی آشکار ترامپ در مسائل سوریه نقطه مقابل انتقادهای تند وی نسبت به عملکرد دولت «باراک اوباما» و همچنین «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه دولت سابق در خصوص دخالت در مسائل سوریه است.
به طور کلی، ماهیت اقتصاد دونالد ترامپ نشان‌دهنده یک اقتصاد جنگ‌محور بر پایه نظامی‌گری در کنار ماهیت سیستماتیک سرمایه داری ایالات متحده آمریکا تعریف می‌شود و این نظام سرمایه‌داری بدون توجه به مدل اقتصاد ترامپ برای پرداخت بودجه‌های عظیم و یارانه‌های کلان به وزارت دفاع و شرکت‌های صنعتی-نظامی قابلیت زنده ماندن ندارد.
همچنین باید گفت عوامل و دلایل خاصی وجود دارد که دونالد ترامپ با پوشیدن یک زره آهنی به مداخله نظامی در مسائل سوریه و خاورمیانه می‌پردازد.
در مرحله نخست، ترامپ قطعا سعی خواهد کرد وضعیت جنگی در منطقه را حفظ کند چرا که این وضعیت به معنای سرازیر شدن پول بیشتر به صنایع نظامی آمریکا خواهد بود. از سویی با وجود تمایلات مبنی بر کودتای نرم علیه دولت و به استیضاح کشاندن ترامپ به دلیل روابط وی با روسیه، رئیس‌جمهوری آمریکا سعی دارد تا با قرار دادن بودجه‌ای به ارزش ۵۴ میلیارد دلار و توسیع در اختیارات سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی برای سیستم نظامی و دفاعی آمریکا، نظامیان را به سوی خود بکشاند.
در همین راستا، ترامپ مجوز حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا که توسط سازمان اطلاعات مرکزی این کشور (سیا) انجام می‌شود را نیز تمدید کرد.
ترامپ در نظر دارد در زمانی که روسیه با عملکرد خود در مبارزه با تروریسم در منطقه برای خود نامی دست و پا کرده است، با ورود به سوریه و خاورمیانه به عنوان بازیگر اصلی مبارزه با تروریسم جای روسیه را بگیرد.
دولت آمریکا و نومحافظه‌کاران این کشور سعی دارند با عقب راندن روسیه و متحد وی یعنی ایران در منطقه نفوذ خود را افزایش دهد.
دیگر نکته قابل توجه دیگر گرایش متحد سنتی آمریکا در منطقه یعنی ترکیه به سوی روسیه است که در ملاقات‌های اخیر «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری ترکیه و «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهوری روسیه بر تعهدات دوجانبه برای حل بحران سوریه و همچنین پیشبرد معاملات تجاری دو جانبه از جمله پروژه گاز به جنوب اروپا و خرید سامانه دفاع هوایی اس-۴۰۰ توسط ترکیه از روسیه تاکید شده است.
در گزارش‌های اعلام شده است که یک هزار نظامی آمریکایی که به سوریه اعزام شده‌اند، وظیفه حمایت از نیروهای کرد در شمال سوریه را بر عهده داشته تا در حمله آتی به شهر رقه پایتخت خودخوانده گروه تروریستی داعش از این نیروها حمایت کنند که البته این امر باعث خشم ترکیه شده است چرا که آنکارا این گروه مبارزان کرد را تروریست قلمداد می‌کند.
همچنین نشست ترامپ با «محمد بن سلمان» وزیر دفاع عربستان سعودی که مقام‌های ریاض از آن به عنوان یک نقطه عطف تاریخی قلمداد کرده‌اند نیز از عوامل دیگری است که می‌توان به آن اشاره کرد. ترامپ در نظر دارد محدودیت‌های اعمال شده فروش تسلیحات به عربستان سعودی در واکنش به حمله این کشور به یمن در دوران اوباما را بردارد.
همچنین شاهد این بودیم که مخالفان مسلح دولت سوریه با کنار رفتن از دور سوم مذاکرات صلح آستانه به بمب‌گذاری‌های متعدد در دمشق پایتخت سوریه پرداختند که «استفان دی‌میستورا» نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه مجبور به واکنش به اقدام‌های گروه‌های مخالف دولت سوریه شد و آن را در راستای برهم زدن مذاکرات قلمداد کرد.
از سویی دیگر، حملات نیروی هوایی ارتش آمریکا به استان حلب که ده‌ها کشته بر جای گذاشته نشان‌دهنده انجام عملیات نظامی آمریکا در سوریه و به خاک و خون کشیدن غیرنظامیان سوری است. هرچند که پنتاگون در برخی موارد به تکذیب این حملات می‌پردازد ولی تصاویر رسانه‌ای نشان می‌دهد که مهمات‌های استفاده شده در این حملات آمریکایی است.
تمامی این موارد نشان دهنده این امر است که ترامپ در حال جاری کردن پول بیشتر به سیستم نظامی خود و کاهش دادن بودجه‌های مربوط به افراد مسن، بیمار و فقیری است که به وی رای داده‌اند که همین امر در نتیجه سیاست‌های آشکار نظامی‌گری واشنگتن در نقاط مختلف جهان از جمله خاورمیانه است.
باید این امر را پذیرفت که آمریکا یک کشور جنگ‌طلب با سیاست‌های تجاوزکارانه است و حتی با تغییر یک رئیس‌جمهور نیز آینده‌ای روشن برای کارگران آمریکایی متصور نیست و این کشور با اقدام به گسترش جنگ در خارج از این کشور سعی دارد به عنوان قدرت نظامی برتر و بزرگ‌تر در سطح جهان ایفای نقش کند.
