نقدی بر اظهارات کاندیداهای انتخابات درباره موسیقی
یک منتقد معتقد است: زیبنده نیست که کاندیداهای ریاست جمهوری، کارهای یکدیگر را زیر سوال ببرند و دست یکدیگر را رو کنند و هرجا کم می‌آورند، از جماعت مظلوم موسیقی و شخصیت‌های برجسته هنری نام ببرند و پای صنوف را پیش بکشند، آن هم در حد اشاره و نه در حد تحلیل!
رضا مهدوی – منتقد و موسیقیدان – با اشاره به مناظره سیاسی – فرهنگی کاندیداهای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری که ۱۵ اردیبهشت‌ماه انجام شد، اظهار کرد: من احساس کردم ماجرای دوره دهم ریاست جمهوری تکرار و به نوعی «بگم بگم»ها آغاز می‌شود و افراد فراموش می‌کنند که موضوع، فرهنگ است و سمت و سوی آن به سمت سیاست و اقتصاد پیش می‌رود و از هنر و موسیقی به‌عنوان ابزار، توسط سه کاندیدا استفاده می‌شود.
او ادامه داد: این موضوع نشان می‌دهد موسیقی و موسیقیدان چقدر مظلوم است و چه استفاده‌هایی از آن‌ها می‌شود که بعدها برای‌شان کارساز نیست؛ اما خطرناک‌تر از آن، این است که سه کاندیدای دیگر، حتی حاضر نیستند نام موسیقی را ببرند و این نگران‌کننده است که آینده هنر و موسیقی ایران، در دولت دوازدهم به بعد چه خواهد شد؟
او یادآوری کرد: کاندیداها دوره‌های گذشته ریاست جمهوری درباره هنر و بویژه موسیقی، صحبت نمی‌کردند؛ اما از دوره یازدهم ریاست جمهوری، توسط دکتر روحانی نام استاد محمدرضا شجریان برده و وعده‌هایی مانند احیای ارکسترها داده شد.
این کارشناس معتقد است: باید در قانون اساسی تجدید نظر و اصلاحاتی در آن انجام شود و مجلس شورای اسلامی باشد که کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری را انتخاب کند و این‌گونه جلسات، در کمیسیون‌های تخصصی برگزار شود.
این هنرمند تاکید کرد: موسیقی ایران، خاستگاه عمومی دارد و در جهان مطرح است و شخصیت‌های آن شناخته‌شده هستند؛ اما می‌بینیم این‌گونه استفاده‌های ابزاری باعث می‌شود حیثیت هنر و هنرمند لطمه دوچندان ببیند.
او اظهار کرد: کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری باید قانون را رعایت کند و از مطالبات حقیقی مردم آگاه شود؛ این‌که اجرای یک موسیقی مجوز قانونی بگیرد و در استان دیگری به‌شکل جزیره‌ای، مانع اجرای آن شوند، یعنی زیر پا گذاشتن قانون و به معنی تحت‌الشعاع قرار دادن کابینه رئیس‌جمهور منتخب مردم است.
این نوازنده سنتور بیان کرد: در دوره شهرداری آقای قالیباف، وقتی شهاب مرادی ریاست سازمان فرهنگی – هنری شهرداری تهران را برعهده گرفت، تمام آموزشگاه‌های موسیقی جمع و چند صد معلم بی‌کار شدند. این موضوع نشان می‌دهد یک انتخاب غلط، تاوانی دارد که می‌تواند مردم را نسبت به نظام بدبین کند.
مهدوی افزود: خود آقای قالیباف در دو جشنواره بین‌المللی موسیقی «پیامبر مهربانی» که بانی مستقیم آن سازمان فرهنگی – هنری شهرداری تهران است، شرکت نکرد؛ اما آیت‌الله اراکی – رییس مجمع تقریب مذاهب اسلامی – در اختتامیه هر دو دوره سخنرانی کرد و موسیقی را هم تایید کرد. این نشان می‌دهد که از حرف تا عمل فاصله زیادی است.
این هنرمند موسیقی گفت: اگر کاندیداها از هنر استفاده ابزاری کنند و مردم را امیدوار کنند، بعد هنرمندان ببینند که هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد، دیگر هنرمندان انگیزه پیدا نمی‌کنند در شرایطی که کشور به آن‌ها نیاز دارد و در مناسبت‌های ملی، اثر خلق کنند، کنار می‌کشند و متاسفانه انگشت اشاره دولت به سمت هنرمندان می‌رود که این‌ها کنج انزوا گزیده‌اند و نمی‌خواهند با دولت همکاری کنند. در حالی که اگر هنرمند توجه واقعی ببیند، با کمترین امکانات، حامی دولت و مردم کشور خواهد بود.
مهدوی بیان کرد: ما عملا می‌بینیم که دولت یازدهم در حوزه موسیقی اجازه فعالیت پیدا نکرد و آنقدر مانع‌تراشی شد که اگر می‌خواستند حرکتی بکنند و شعارهایی را که داده بودند، به منصه ظهور برسانند، امکانش وجود نداشت. عملا رئیس‌جمهور نمی‌تواند کاری بکند که در تلویزیون، ساز را نشان بدهند و دعای «ربنا» با صدای استاد شجریان پخش شود، زیرا صداوسیما، حوزه هنری، سازمان تبلیغات اسلامی و شهرداری هر کدام قدرتی برای خودشان هستند. اگر رئیس‌جمهور بخواهد یک وزیر ارشاد مقتدر را انتخاب کند، در نهایت او را وادار می‌کنند از مواضع خود پایین بیاید و سکوت کند.
او ادامه داد: در همین دولت یازدهم، آقای روحانی برای رای آوردن، از موسیقی حرف زد و مردم را امیدوار کرد، اما در دوران ریاست جمهوری‌اش حتی به یک کنسرت هم نرفت و کابینه او حتی در جشنواره موسیقی فجر که یک جشنواره ملی و انقلابی است، حضور پیدا نکرد.
این نوازنده اضافه کرد: انتظار ما از وزیر ارشاد دولت دوازدهم این است که ممیزی موسیقی را اصلاح کند. این شرایط سختی که وجود دارد باید به نوعی اصلاح شود و در انتخاب مدیران آینده، مراکز هنری دقت بیشتری شود تا مشکلاتی که در گذشته داشتیم و همه را دل‌زده و ناامید کرد، دوباره پیش نیاید.
