«دلهره‌ای» که حسن روحانی به جانِ اصلاح‌طلبان انداخته است / /اصولگرایان منتظر جرقهِ اختلاف
از نگاه عقلای اصلاح طلب سهم خواهی کردن از دولت شیخ دیپلمات، انتظار داشتن برای یکدست اصلاح طلب شدن کابینه و چرخش کامل روحانی به سمت اردوگاه چپ یک خواسته حداکثری است که نه از حسن روحانی با برند اصولگرایی برمی آید نه فضای سیاسی کشور اقتضای چنین رویه سیاسی را به مرد مستقر در پاستور می دهد.
هرچقدر هم که تلاش کنند نمی توانند پنهان کنند، روحانی به جان اصلاح‌طلبان دلهره انداخته است. گویی از بعد از انتخابات 29 اردیبهشت با یک روحانی دیگر روبرو شده اند. یک حسن روحانی آرام که در لفافه دست خود را نه فقط به سوی اصلاح طلبان که حتی به سوی اصولگرایان هم دراز کرده است، جواب منتقدان را نمی دهد، نه اینکه سکوت کرده باشد اما دیگر خبری از آن پاسخ ها و کنایه های تند و تیز هم نیست. روحانی آمده تا 4 سال متفاوت دیگر را در پاستور تجربه کند.
برای طیفی از اصلاح طلبان اما این حسن روحانی دلهره آور شده است، برخی که بی پرواتر هستند حتی ابایی ندارند که بگویند روحانی در ايام انتخابات راهنماي چپ زد و از بدنه اجتماعي راي گرفت اما بعد از انتخابات به راست پيچيد، مصداق این ادعایشان هم کابینه ای است که روحانی قرار است با آنها 4 سال دوم دولتش را طی طریق کند. این طیف از اصلاح طلبان چشم طمع به کرسی های بیشتری از پاستور دوازدهم بسته بودند اما روحانی گویی قرارشان را بر هماهنگ تر کردن مردان کابینه اش گذاشته بود نه هماهنگ تر شدن با اصلاح گرایان.
عقلای اصلاحات همچنان پشت سر روحانی
در میانه این انتقادات اما هستند برخی اصلاح طلبان که معتقدند روحانی با مقتضیات زمانه در حال پیش رفتن است، از نگاه این طیف از عقلای اصلاح طلب سهم خواهی کردن از دولت شیخ دیپلمات، انتظار داشتن برای یکدست اصلاح طلب شدن کابینه و چرخش کامل روحانی به سمت اردوگاه چپ یک خواسته حداکثری است که نه از حسن روحانی با برند اصولگرایی برمی آید نه فضای سیاسی کشور اقتضای چنین رویه سیاسی را به مرد مستقر در پاستور می دهد.
این طیف از اصلاح طلبان همان حامیان شیخ هستند که از سال 92 پشت سر او ایستاده اند و سرمایه و رای اجتماعی اصلاح طلبان را پشتوانه حضورش در ساختمان سفید ریاست جمهوری کرده اند. از کارگزاران تا مشارکتی های قدیمی که این روزها رنگ اتحاد ملت به خود زده اند در بین این رویکرد روحانی وجود دارند.
حمایت از روحانی با اما و اگر
اما همین طیف از اصلاح طلبان هم بدون اما و اگر در کنار شیخ نایستاده اند. وعده های روحانی در ایام انتخابات همان خط قرمزی است که این دسته از اصلاح طلبان مشخص کرده اند و به فراخور شرایط آن را به رئیس دولت دوازدهم یادآوری می کنند. آنها هنوز هم براین اعتقادند که چک سفید امضا به روحانی نداده اند و حامی بی قید و شرط او در 4 سال دوم نخواهند بود.
برای این طیف از اصلاح طلبان، 4 سال دوم دولت روحانی یک پل گذر به انتخابات ریاست جمهوری 1400 است. آنها که بدنه رای جریان چپ را پشتوانه حضور روحانی در انتخابات کرده اند به خوبی می دانند اگر روحانی نتواند این بدنه رای را در 4 سال دوم ریاست جمهوری اش اقناع کند اولین زنگ خطر را برای جریان اصلاحات به صدا در خواهد آورد . زنگ خطری که اولین نتیجه اش شاید در انتخابات مجلس یازدهم و به طور قطع در انتخابات ریاست جمهوری 1400 ظهور و بروز خواهد یافت و به پای صندوق آوردن این بدنه رای کار دشواری خواهد بود.
آنها به خوبی می دانند که بازی قدرت برای اصلاح طلبان هر زمان که صف های رای گیری کوتاه تر و کم جمعیت تر باشد همیشه به شکست رسیده است و رقیب راست گرا پیروز میدان شده است. شاید از همین روست که تلاش دارند به هر بهانه ای وعده های روحانی را به او یادآور شوند و تلاش شان را بر عملیاتی کردن این وعده ها قرار دهند.
بدون شک اصلاح طلبان و روحانی 4 سال سخت را باید در کنار هم سپری کنند، شاید یک راز سکوت مبهم این روزهای اصولگرایان را باید از همین نقطه رمزگشایی کرد.
